top

η Πρωϊνὴ - 19 Δεκεμβρίου 1997

Τα γραπτά μένουν

Προειδοποιούσα χθες -με την ευκαιρία της "επίθεσης φιλίας" των υβριστών του- τον Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα, για την ανειλικρίνεια των προθέσεών τους. Κι ότι σύντομα, θα τον υβρίζουν πάλι και θα τον περιγελούν. Είναι -όπως ορθώς (πλην λανθασμένα) εγράφη σε ημερησία συνάδελφο- "φοβού του Δαν(α)ούς (καλύτερα τους Σουηδούς και τους Νορβηγούς) και δώρα φέροντας".

Διάβαζα λοιπόν τις πολύ σωστές επισημάνσεις της εφημερίδας "Χρονογράφος", του παλαίμαχου συνάδελφου Παντελή Κορόση, περί του τι έγραφε η άλλη εφημερίδα για τον Σπυρίδωνα, πριν εκείνη την "ατυχή" εμμονή του εκ Νέας Αγγλίας θεολόγου-ανταποκριτή του (τον οποίο ο "Χρονογράφος" κατηγορεί ως πλαστογράφο, χωρίς μέχρι στιγμής να ακούσουμε ότι εμηνύθη), να αποκαλύψει αυτούς που υπονόμευαν την ενότητα.

"Γλύκες" και χαμόγελα, "πατερναλιστική" συμπεριφορά (με συμβουλές) και πλήρης επιδοκιμασία του έργου του Αρχιεπισκόπου. Κι έπειτα, όταν δεν τους έγιναν τα "χατίρια", ο καλός μας Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδωνας μετατράπηκε σε "κακό και άσχημο', μη χαρισματικό, "ροζ" και ότι άλλο τους κατέβαζε η γκλάβα τους. Και βέβαια, επειδή "όποιος δεν ντρέπεται, ο κόσμος είν' δικός του", έχουν το θράσος να μας ζητούν να ξεχάσουμε τη διχαστική/διασπαστική τους συμπεριφορά και χωρίς καν να μετανοήσουν εμπράκτως, να τους δώσει η Ομογένεια άφεση αμαρτιών.

Πρέπει να μας απαντήσετε ευθέως κύριοι:
- Πως οι "έπαινοι" και οι "ευγνωμοσύνες" που απευθύvατε, μετετράπησαν σε μένος;
- Τι μεσολάβησε, κι ο άνθρωπος "με το πρακτικό πνεύμα", που με τις "σοφές κινήσεις", "ενδυνάμωσε το λώρο της ζωής της Αρχιεπισκοπής με την Μητέρα Εκκλησία" και που κατέβαλε "επιτυχημένη προσπάθεια να φέρει την ηγεσία της Εκκλησίας κοντά στο λαό" έγινε κλωτσοσκούφι σας;
- Ποιοί ήταν οι λόγοι; Προσωπικοί, οικονομικοί, "διοικητικοί";

Αφήστε κατά μέρος τις υποκρισίες και αν επιλέξατε, αντί της σιωπής και της μετανοίας, το δρόμο της πρόκλησης, αρχίστε την απολογία σας, ξεκινώντας με εξηγήσεις για τη στάση σας.

ΠΟΛΙΤΗΣ

[ η Πρωϊνὴ - 19 Δεκεμβρίου 1997 - σσ. 1 και 6 ]