top

η Πρωϊνὴ - 19 Νοεμβρίου 1997

Σοβαρά μηνύματα

Από την δεύτερη κιόλας μέρας της επίσκεψης στη Νέα Υόρκη, μέχρι και την αναχώρησή του από το Πίτσμπουργκ για το Φανάρι, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κατέστησε σαφή την άποψη και την επιθυμία του για τα ενδο-οικογενειακά μας εκκλησιαστικά πράγματα. Με τόση σαφήνεια, που όσοι ακόμη και μετά το αποχαιρετιστήριο μήνυμά του προς την Ομογένεια επιμένουν στις γνωστές διαστρεβλώσεις, είτε εθελοτυφλούν, είτε 8α πρέπει να αναζητήσουν την λύση στην ...ψυχιατρική.

Σε σχέση με τον Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα, που κάποια καλόπαιδα αποφάσισαν μετά τις παρασυναγωγές τους να ανακηρύξουν προσωρινό, έδωσε πλήρη εμπιστοσύνη. Το είπε όχι μία φορά, αλλά πολλαπλώς και κατά τρόπο που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανέδειξε την ενότητα σε θέμα υψίστης προτεραιότητας, στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του. Όχι γιατί φοβάται τους λιγοστούς ταραξίες, "σπορείς ζιζανίων" και "διχαστές" (Σημ. "Πολίτη": Οι εκφράσεις εντός εισαγωγικών είναι εκφράσεις του ιδίου του Πατριάρχη και αυτοί που τους αφορούν γνωρίζουν καλά τί εννοεί. Εξάλλου, το δήλωσε και αλλού ότι "δεν διαπίστωσε αναβρασμό"). Αλλά γιατί με αυτό τον τρόπο θα προοδεύσουμε σαν Εκκλησία και σαν Ελληνισμός, αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις τις νέας χιλιετηρίδας. Αυτές στις οποίες αναφέρθηκε εκτενώς ο κ. Βαρθολομαίος στην ομιλία του ενώπιον καθηγητών και φοιτητών της Θεολογικής Σχολής. Καλώντας όλους σε περίσκεψη, προβληματισμό και εξέταση και αντιμετώπιση των κεφαλαιωδών για το μέλλον μας ζητημάτων.

Μόνο ανόητος θα πρέπει να είναι κάποιος, για να μη καταλαβαίνει το σαφές νόημα του αμερικανικού παραδείγματος, που αναπτύσσει το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του Πατριάρχη. "Η επιτυχία προϋποθέτει ενότητα και συνεργασία'.

ΠΟΛΙΤΗΣ

[ η Πρωϊνὴ - 19 Νοεμβρίου 1997 - σ. 12 ]