top

ΓΝΩΜΗ - 11 Δεκεμβρίου 2000

ΜΠΛΕΧΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΡΑΣΑ! Τα ντόλαρς! ●  Πώς φαγώθηκε ο ροδίτης Ιεράρχης ΣΕΛΙΔΑ 12

Βιβλίο βόμβα κυκλοφορεί σε λίγες μέρες
για τις μηχανορραφίες και την εκθρόνιση του Σπυρίδωνα

Τα δολάρια έφαγαν τον ροδίτη Ιεράρχη

Διαπλεκόμενα συμφέροντα στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής

Τα διαπλεκόμενα συμφέροντα για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Αμερικής, οι κόντρες ανάμεσα στο εκκλησιαστικό κατεστημένο του Φαναρίου και του Νέου Κόσμου, τα παιχνίδια εξουσίας μεταξύ κλήρου και λαϊκών, τα πρόσωπα που ανέτρεψαν δύο αρχιεπισκόπους (Ιάκωβο και Σπυρίδωνα), καθώς και όλο το πλέγμα της τρίχρονης κρίσης στην ομογένεια, έρχονται στο φως, μέσα από το αποκαλυπτικό βιογραφικό βιβλίο για τον πρώην αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα, από τη Ρόδο, το οποίο με τίτλο "Η μοναξιά ενός Ασυμβίβαστου", κυκλοφορεί εντός των ημερών από τις εκδόσεις "Εξάντας".

Χθες στην "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία" προδημοσιεύθηκαν επιλεκτικά κεφάλαια από το υπό έκδοση βιβλίο το οποίο είναι, γραμμένο από τη δημοσιογράφο Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη, περιέχει αποκαλυπτικά στοιχεία για την προσωπικότητα του ιεράρχη αλλά και για την τριετία που χαρακτηρίστηκε από πρωτοφανή σενάρια διαπλοκής, με απώτερο στόχο τη νομή της εξουσίας και τη διαχείριση των οικονομικών συμφερόντων της μεγαλύτερης επαρχίας του Οικουμενικού θρόνου. Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την έξωσή του είναι πρωτοφανής, αφού το Φανάρι δεν φαίνεται να υποκύπτει στην πίεση των εξελίξεων αλλά να πρωτοστατεί στην υποκίνηση τους. Η τακτική αυτή, που μοίρασε την ομογένεια σε φατρίες και μέτωπα, εκθέτει το Πατριαρχείο για συμπεριφορά νεοπαπισμού και δυσχεραίνει την επικοινωνία και επαφή της ελληνόφωνης Ορθοδοξίας με τους λοιπούς Ορθοδόξους που μέσα από τέτοια φαινόμενα, διακρίνουν οίηση και αδιαλλαξία.

●  Κατά την τρικυμιώδη τριετία της ποιμαντορίας του αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος, η ιστορία γράφτηκε από τα παράκεντρα εξουσίας που κινήθηκαν μέσα στον ιστό μιας ίντριγκας καθόλα βυζαντινής.

●  Καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία και τη διακίνηση της κρίσης στην Εκκλησία της Αμερικής έπαιξαν οι εντεταλμένοι του πατριαρχικού περιβάλλοντος, ενώ στο παιχνίδι μπήκε αργότερα, με δικούς της άσους και η ελληνική κυβέρνηση. Έτσι το παραμύθι που πήρε φανερά το χρώμα του χρήματος και της εξουσίας διαπλέχθηκε σε πολλά επίπεδα σχέσεων της εκκλησίας της Αμερικής, τουτέστιν με το Πατριαρχείο με το ελληνικό κράτος με το αμερικανικό ιερατείο, με τους επώνυμους παράγοντες της ομογένειας, αλλά και με την ίδια την οντότητα της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.

Σύμφωνα με τα προδημοσιευθέντα κεφάλαια, κεντρικό πρόσωπο στην εκθρόνιση του ροδίτη ιεράρχη ήταν ο πατήρ Καρλούτσος, ο οποίος είχε ανάμειξη και στην παραίτηση του Ιακώβου. Μετά την εκλογή του Σπυρίδωνος, ο Καρλούτσος, που διορίστηκε "Βικάριος" επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό μέγαρο δριμύτερος, δημιουργώντας κλίμα εκφοβισμού στο υπαλληλικό προσωπικό.

Ο φάδερ Άλεξ άφηνε αιχμές για ρεβάνς στη λίστα των αντιπατριαρχικών προδιαγραφών. Στο μεταξύ, προετοίμασε τη φιέστα της ενθρόνισης, διαδίδοντας ότι ο αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων ήταν υπό δοκιμήν.

Οι σχέσεις μεταξύ των δύο ανδρών επιδεινώθηκαν με την πατριαρχική επίσκεψη στην Αμερική (Οκτώβριος 1997) της οποίας η οργάνωση ανατέθηκε, εν λευκώ, στον πολυπράγμονα Καρλούτσο. Ενώ ο προϋπολογισμός των εξόδων έφθανε τα περίπου 2,5 εκατομμύρια δολάρια, τελικά παρουσίασε λογαριασμούς ύψους 4 εκατομ.(...)

Οι επίσκοποι, οι οποίοι δεν απέδωσαν και οι ίδιοι τις προσυμφωνημένες οικονομικές συμβολές των επισκοπών τους, έριξαν τα βέλη στον π. Καρλούτσο, υπαινισσόμενοι ατασθαλίες στο χειρισμό της πατριαρχικής επίσκεψης.

Αποφάσισαν, μάλιστα, τη σύσταση ανακριτικής επιτροπής για την υπόθεση (...)

Ο Σπυρίδων, μετά τη πατριαρχική επίσκεψη, άρχισε σιγά-σιγά να απομονώνει τον π. Καρλούτσο τον οποίο, πλέον, και δεν καλούσε στα επιτελικά συμβούλια για αποφάσεις σε καίρια θέματα της αρχιεπισκοπής. Ο "πατριαρχικός φίλος", κινούμενος συστηματικά, μετέτρεψε το γραφείο του σε δούρειο ίππο απ' όπου διοχέτευε απόρρητα έγγραφα, με φαξ στα γραφεία των διωκτών του Σπυρίδωνος και στα μέσα ενημέρωσης (...).

Ο αρχιεπίσκοπος, εκείνη την άνοιξη του 1999, όδευε προς διευθέτηση πολλών εκκρεμοτήτων, έχοντας κλείσει διάφορα μέτωπα, και καθώς το κλίμα στην ομογένεια διαγραφόταν ήπιο, κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής και του Πάσχα, ο πατριάρχης κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα, περί το τέλος Μαΐου, αποφάσισε να εγείρει ο ίδιος θέμα Σπυρίδωνος. Έτσι στη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Κώστα Σημίτη, συζήτησε το θέμα του Αμερικής, λέγοντας ότι ανησυχεί για το διχασμό της ομογένειας. Ο πρωθυπουργός φέρεται ότι απάντησε στον Πατριάρχη "χειριστείτε το εσείς το ζήτημα".

Φωτογραφία του 1964 στη Ρόδο. Ο μετέπειτα αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων με τον αδελφό του.

Την ίδια μέρα, ο αρχιεπίσκοπος δέχθηκε τηλεφώνημα από πρόσωπο του στενού περιβάλλοντος του τότε υπουργού Παιδείας Γεράσιμου Αρσένη. Ο πατριάρχης, σύμφωνα με το τηλεφώνημα, έθεσε και στον Γεράσιμο Αρσένη θέμα Σπυρίδωνος για να λάβει από τον υπουργό Παιδείας την απάντηση ότι προβλήματα μπορεί να υπήρχαν στην Αμερική, μετά από ένα καθεστώς 38 χρόνων, αλλά εκείνος δεν έβλεπε ανησυχητική την κατάσταση (...)

Είχε βεβαίως, προηγηθεί ένα ταξίδι του μητροπολίτη Χαλκηδόνος Ιωακείμ, το Μάιο, στην Αμερική, όπου συγχρωτιζόταν με τον π. Αλεξ. Καρλούτσο και τον κύκλο των εκατομμυριούχων φίλων του οι οποίοι του μετέφεραν ότι ο Σπυρίδων ήταν απομονωμένος από τα μεγάλα συμφέροντα (...)

Η επιταγή του ενός εκατομμύριου δολαρίων από τον μεγιστάνα Άλεξ Σπανό, για την αγορά πατριαρχικής κατοικίας στην Πόλη, η οποία παραδόθηκε στον πατριάρχη στις αρχές Μαΐου από τον χρηματοκομιστή π. Καρλούτσο, φαίνεται ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφαση του Βαρθολομαίου να τελειώνει με τον Σπυρίδωνα (...) Οι αλλεπάλληλες επαφές του Βαρθολομαίου με τον π. Άλεξ Καρλούτσο, τον οποίο επισκέφθηκε ιδιωτικά στο σπίτι του, στη Νέα Υόρκη, καθώς και το ταξίδι-αστραπή του πολυμήχανου ιερέα στο Τορόντο, εκείνο το Μάιο του 1998, φαίνεται ότι σηματοδότησαν νέες, μοιραίες (...)

Ξαφνικά, ένα πρωί, θα είσαι "πρώην"... Στις 2 Ιουνίου, οι δύο άντρες συναντήθηκαν στην αίθουσα των επισήμων,της αεροπορικής εταιρείας "Τουρκ Χαβά Γιολαρί", κατά την αναχώρηση του Βαρθολομαίου για την Κωνσταντινούπολη από το αεροδρόμιο Κένεντι της Νέας Υόρκης. Το μέχρι τότε αγαπημένο παιδί του Φαναρίου διαπίστωσε μια φανερή εχθρότητα και απόσταση... Τα λόγια του πατριάρχη ήταν σκέτη ψυχρολουσία: "Οι φίλοι σου λένε ότι δεν τολμώ. Να τους πεις ότι ο Βαρθολομαίος τολμά... Και μη νομίζεις ότι αυτό έχει να κάνει με χρήματα", είπε ο πατριάρχης σιβυλλικά στο Σπυρίδωνα που έμεινε εμβρόντητος, ζητώντας κάποια εξήγηση χωρίς ποτέ να τη λάβει... Την πλήρη απομόνωση ένιωσε ο αρχιεπίσκοπος το Σεπτέμβριο του '98, όταν βρέθηκε στο Πατριαρχείο για τη σύναξη της ιεραρχίας του Θρόνου. Εκεί, μπροστά στην επιτροπή των επαρχιών, ακούγοντας στωικά ένα κατάλογο παραπόνων από τα χείλη του Βαρθολομαίου, πρότεινε παραίτηση (...) Ακολούθησε το πλέγμα των επιθέσεων, εκείνο το χαλεπό φθινόπωρο του '98. Κι ενώ φαινόταν ότι ο Πατριάρχης στήριζε τον αρχιεπίσκοπο απέναντι στους μητροπολίτες, σε κατ' ιδίαν συνομιλίαν, ενώπιον του μητροπολίτη Χαλκηδόνος του ζήτησε την παραίτηση που είχε προτείνει, από μόνος του, τον περασμένο Σεπτέμβριο για να την έχει στη διάθεσή του: "Να την έχω, για κάθε ενδεχόμενο, εδώ στο συρτάρι μου. για να μην ξυπνήσεις πρώην Αμερικής ένα πρωί...", είπε προειδοποιητικά. Σε μια προσπάθεια να εκτονώσει τις εντυπώσεις, ο συνταξιώτης του από τη Χάλκη, μητροπολίτης Ιωακείμ, πνευματικό παιδί κι αυτός του Χαλκηδόνος Μελίτωνος, συμβούλευσε το Σπυρίδωνα να μην αποστείλει παραίτηση, αναμένοντας εξελίξεις (...) Δυο μήνες αργότερα, ο Ιωακείμ τηλεφωνεί στο Σπυρίδωνα, ζητώντας του αυτή τη φορά να του στείλει άμεσα την παραίτηση που εκκρεμούσε... Φωνή βοώντος εν τη ερήμω", όμως, για τον αρχιεπίσκοπο, που είχε αποφασίσει ότι η μόνη αξιοπρεπής στάση απέναντι στο Φανάρι, στο εξής, θα ήταν το "μολών λαβέ". Εκτιμώντας τα γεγονότα και τις μεθοδεύσεις όλου του προηγούμενου χρόνου, είχε πεισθεί ότι το κονκλάβιο των διακινητών του πολέμου εξ ανατολών θα έπρεπε να χρεωθεί, εξ ολοκλήρου, την έξωσή του από το θρόνο. Εκείνος θα έπραττε το καθήκον του μέχρις εσχάτων και ας ξυπνούσε ένα πρωί "πρώην Αμερικής", όπως τον απείλησαν...

[ ΓΝΩΜΗ - 11 Δεκεμβρίου 2000 - σσ. 1, 12 ]