top

Εθνικός Κήρυξ - 24-25 Μαΐου 2008

Τι τον ώθησε να αφήσει τα ράσα

«Εξομολόγηση» του Αρχιμανδρίτη Ιωάννη Χαιρόπουλου στον «Ε.Κ.»

Μίλησε στον «Ε.Κ.» για τη μεγάλη του απόφαση να επιστρέψει στις τάξεις των λαϊκών

Του Θεόδωρου Καλμούκου

ΒΟΣΤΩΝΗ. Κεραυνός εν αιθρία ήταν η είδηση του «Ε.Κ.» πριν από δέκα πέντε περίπου μέρες, πως | ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Χαιρόπουλος, πρώην Διάκονος του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου Ιακώβου, καθώς και εκ των στενότερων και εξ' απορρήτων συνεργατών του πρώην Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα, εγκαταλείπει την ιεροσύνη, ζητά να καθαιρεθεί και να επιστρέψει στις τάξεις των λαϊκών.

Ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Χαιρόπουλος, με ικανότητες και προσόντα ποιμαντικά, διοικητικά, αλλά και ευαισθησίες και ανθρωπιά αφού πριν από πέντε χρόνια δώρισε το ένα του νεφρό και σώθηκε ένα δεκαεξάχρονο Ελληνοαμερικανόπουλο, με συνέντευξή του στον «Εθνικό Κήρυκα» μίλησε για τη μεγάλη του απόφαση η οποία αλλάζει καθοριστικά τη ρότα της ζωής δίχως να αποκλείει τίποτε, ακόμα και το γάμο.

Ξεκινώντας από τη βασική ερώτηση ποια είναι η αιτία ή οι αιτίες που εγκαταλείπετε την ιεροσύνη, είπε «σας ευχαριστώ πολύ γι' αυτή την ευκαιρία. Είμαι κληρικός περίπου είκοσι χρόνια συμπεριλαμβανομένων και των ετών του Διακονικού και μπορώ να σας πω ότι ήταν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Είμαι πολύ ευγνώμων για την ευκαιρία που μου έδωσε η Εκκλησία να υπηρετήσω δύο Αρχιεπισκόπους». Συμπλήρωσε, ότι «έχω φτάσει στο σημείο όμως που έχω εξαντληθεί τελείως από τις πολλές ευθύνες και από μερικές ανησυχίες από το νεφρό μου που δώρισα πριν μερικά χρόνια λόγω κάποιων πιέσεων που έχουν ασκηθεί πάνω του, οπότε κατέληξα στην απόφαση πως θα ήταν το καλύτερο έπειτα από είκοσι ωραία χρόνια, να μετατεθώ σε μία άλλη εργασία, η οποία θα είναι υπηρεσία προς τους ανθρώπους».

Ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Χαιρόπουλος, όρθιος όπισθεν του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου από εκδήλωση στην πρώην κοινότητά του της Αγίας Παρασκευής του Γκρίνλοουν Νέας Υόρκης.

Στην ερώτηση είναι δική σας αυτή η απόφαση, τη λάβατε την τελευταία στιγμή ή εδώ και καιρό ή και χρόνια ακόμα, απάντησε, πως «είναι τελείως δική μου, την έλαβα τα περασμένα 3 με 4 χρόνια. Πήρα άδεια για ένα χρόνο σχεδόν από τον Ιούνιο του 2007 με την ευλογία του Αρχιεπισκόπου για να σκεφθώ, να προσευχηθώ και να στοχαστώ πως παίρνω τη σωστή απόφαση».

Προς τούτο, μετέβη στην Ελλάδα για να σκεφθεί ενώ τώρα διαμένει στη Βοστώνη «για να είμαι κοντά στους γονείς μου», είπε. Και πρόσθεσε «αμφότεροι, ο πατέρας και η μητέρα μου είναι 80 ετών και πάντοτε υποστήριξαν οποιαδήποτε απόφασή μου όπως και τούτη, καθώς επίσης και ο αδελφός μου».

Ερωτηθείς αν πήρε την απόφαση αυτή μόνος του και αβίαστα ή πιέστηκε από οιονδήποτε ή οποιαδήποτε κατάσταση, απάντησε: «Οχι, δεν πιέστηκα από κανέναν και από καμία κατάσταση», ενώ στην ερώτηση αν συντρέχουν αιτίες ηθικής φύσεως και συγκεκριμένα ομοφυλοφιλίας, παιδεραστίας ή κάτι άλλο, είπε «απολύτως όχι».

Για το θέμα της παιδεραστίας το οποίο ταλαιπωρεί αυτά τα τελευταία χρόνια την Εκκλησία μας, ανέφερε «ουδέν σχόλιο», ενώ στην ερώτηση πώς αισθάνεστε για την ομοφυλοφιλία στον κλήρο, απάντησε: «Νομίζω ότι οι ιερείς είτε πρόκειται για ομοφυλοφιλική ή ετερόφυλη δραστηριότητα οφείλουν να συμμορφώνονται με την ηθική της Εκκλησίας».

Συμπλήρωσε δε, ότι ο ίδιος δεν ανέχεται την ομοφυλοφιλική δράση. «Οχι», απάντησε.

Στην ερώτηση αν μετάνιωσε που έγινε ιερεύς είπε, «απολύτως όχι, τα είκοσι χρόνια που ήμουν κληρικός ήταν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου», ενώ αν ξεκινούσε σήμερα τη ζωή του θα γινόταν και πάλι κληρικός: «Θα γινόμουν πάλι, εάν ξεκινούσα τώρα από την αρχή θα έκανα το ίδιο, θα γινόμουν ιερεύς, θα πήγαινα στη Θεολογική Σχολή να σπουδάσω», ενώ παραδέχθηκε πως αρχικά ξεκίνησε να γίνει ιερεύς και να παραμείνει μόνιμα στην ιεροσύνη κι όχι να επικαλεστεί υπερκόπωση και να εγκαταλείψει την ιεροσύνη. «Ναι σωστά έτσι είναι», τόνισε.
|
Στην ερώτηση αν οι δικαιολογίες που προβάλλει, της υπερκόπωσης και της ανησυχίας για το νεφρό του είναι αρκετά σοβαρές να εγκαταλείψει κάποιος την ιεροσύνη, δήλωσε ότι «υπάρχουν δύο αιτίες: Η φυσική υπερκόπωση και εξάντληση και η πνευματική αυτά τα είκοσι χρόνια που υπηρέτησα δύο Αρχιεπισκόπους, Ιάκωβο και Σπυρίδωνα σε πολύ απαιτητικές θέσεις, για τις οποίες φυσικά είμαι ευγνώμων, αλλά ήταν πολύ απαιτητικές. Κι ακόμα πάντοτε υπηρέτησα σε μεγάλες κοινότητες, του Αγίου Νικολάου του Φλάσινγκ, της Αγίας Παρασκευής του Γκρίνλνοουν και του Αγίου Γεωργίου του Χάρτφορντ Κονέκτικατ. Επίσης, ήμουν και εφημέριος στον Ερυθρό Σταυρό και έζησα το καθάρισμα στο 'Σημείο Μηδέν' από το τρομοκρατικό πλήγμα, είδα νεκρά κορμιά και τεμαχισμένα ανθρώπινα μέλη κι αμέτρητα άλλα πράγματα».

Ερωτηθείς αν μετάνιωσε ποτέ που το Μάιο του 2003 δώρισε το ένα του νεφρό, απάντησε: «Οχι ποτέ, κι αν είχα κι άλλο, θα το έδινα».

Ερωτηθείς να σχολιάσει πως πληροφορίες τον θέλουν να εγκαταλείπει την ιεροσύνη επειδή δεν έγινε Επίσκοπος, και στην ερώτηση αν θα έπαιρνε την ίδια απόφαση αν είχε γίνει Επίσκοπος, επεσήμανε ότι «η προσωπική μου απόφαση να εγκαταλείψω την ιεροσύνη και να κάνω φιλανθρωπική εργασία δεν έχει να κάνει απολύτως τίποτε με το γεγονός ότι δεν έγινα Επίσκοπος».

Επίσης, όταν ρωτήθηκε αν σκέπτεται να νυμφευθεί, απάντησε ότι «σ' αυτή τη φάση αυτό που σκέπτομαι μόνο είναι η απόφαση εγκατάλειψης της ιεροσύνης και τίποτε άλλο» και συμπλήρωσε «αλλά δεν αποκλείω τίποτε».

Η καινούργια ιδιότητα του π. Χαιρόπουλου είναι εκπρόσωπος και επικεφαλής του τμήματος οικονομικής ανάπτυξης του Οργανισμού «Children's Tumor Foundation». Οπως εξήγησε, ο Οργανισμός αυτός «ασχολείται με την ασθένεια που λέγεται neurofibromatosis, ενώ ευελπιστεί να διοργανώσει μία συνδιάσκεψη με γιατρούς εξ' Ελλάδος να κάνουν έρευνα ώστε να καλυτερεύσουμε την ιατρική φροντίδα των παιδιών που πάσχουν από αυτή την ασθένεια στην Ελλάδα».

Κάποια στιγμή, ο πρόεδρος του Ελληνικού Κολεγίου και της Θεολογικής Σχολής π. Νικόλαος Τριανταφύλλου όταν πληροφορήθηκε ότι ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Χαιρόπουλος προτίθετο να εγκαταλείψει την ιεροσύνη τον κάλεσε και του είπε να αναλάβει Διευθυντής της φοιτητικής ζωής της Σχολής, πλην όμως ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος δεν επέτρεψε το διορισμό του.

Ο π. Χαιρόπουλος είπε ότι «δεν γνωρίζω τίποτε για την επικοινωνία π. Τριανταφύλλου με τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο, αλλά το μόνο που ξέρω είναι ότι είχα μία συζήτηση με τον π. Τριανταφύλλου γι' αυτή τη θέση, αλλά δεν μου έγινε πρόταση».
}
Οι πιο χαρούμενες στιγμές της ιερατείας του ήταν εκείνες που «ήμουν σε επικοινωνία με τους ενορίτες μου, με τους ανθρώπους», ενώ στην επισήμανση ότι δεν αναφέρθηκε καν στη διοικητική του θέση στην Αρχιεπισκοπή επί Αρχιεπισκοπίας του Σπυρίδωνα, υπογράμμισε ότι «την άφησα έξω διότι εκείνα τα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα για όλους όχι μόνο για μένα». Σχετικά με το αν αυτά τα τρία χρόνια κοντά στον Σπυρίδωνα είχαν αρνητική επιρροή πάνω του, απάντησε μονολεκτικά «μάλιστα», ενώ στην ερώτηση με ποιο τρόπο, είπε ότι «οποιοσδήποτε θυμάται εκείνα τα χρόνια, γνωρίζει πως ήταν πολύ έντονα, πολιτικά, και δοκιμασία για όλους.

Οντας Διευθυντής του Αρχιεπισκοπικού Γραφείου εκ φύσεως ήμουν στο κέντρο όλων αυτών των καταστάσεων που μου προκαλούσαν φοβερό προσωπικό άγχος, αλλά ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες έμαθα πολλά πράγματα».

Στην ερώτηση πείτε μας μία μοναδικής φύσεως συζήτηση που είχατε με τον πρώην Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα τότε στα χρόνια της Αρχιεπισκοπίας του, ανέφερε ότι «προτιμώ να μη μιλήσω γι' αυτά».

Από τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο θυμάται περισσότερο «την καταπληκτική του ικανότητα να ομιλεί, ενώ από τον Σπυρίδωνα «την βαθιά του ανησυχία για το μέλλον της Εκκλησίας».

Διατηρούν επικοινωνία με τον Σπυρίδωνα, «πολύ αραιά με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (e-mail) και μερικές φορές τηλεφωνικά», είπε, ενώ του τηλεφώνησε και πριν λίγες εβδομάδες που επισκέφθηκε ο πρώην Αρχιεπίσκοπος τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ερωτηθείς αν αισθάνεται κάποιο αίσθημα ευθύνης έναντι των φοιτητών της Θεολογικής Σχολής που έχουν πάει εκεί να σπουδάσουν Θεολογία και να γίνουν ιερείς, κι ακόμα τι μήνυμα τους δίνει εγκαταλείποντας την ιεροσύνη, υποστήριξε ότι «το μήνυμα είναι να μελετήσουν και να αφιερώσουν τους εαυτούς τους στις υψηλές αρχές της Εκκλησίας, αλλά επίσης να γνωρίζουν τους εαυτούς τους, να γνωρίζουν τι υπάρχει μέσα στις καρδιές τους, κι ακόμα μέχρι πού μπορούν να πάνε, αλλά και τους περιορισμούς τους».

[ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ | 24-25 Μαΐου 2008 | σσ. 1 και 8 ]
[ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞwww.ekirikas.com/article/35438 - 23 Μαΐου 2008 ]