top

29 Ιουνίου, 1952

Αγαπητέ μου Φώτιε,

Σαν σήμερα πριν από 5 χρόνια προσγειωνόμουνα στην Πόλι. Σήμερα όμως είμαι κλεισμένος στο γραφείο, ύστερα από μια βροχερή μέρα που είναι. Ας είναι και Κυριακή.

Πόση χαρά μούφερε το γράμμα σου, αδύνατο να σου το πώ. Πίσω από τις γραμμές του βρήκα τον αναλλοίωτο ευγενικό εαυτό σου που τόσο εξετίμησα και αγάπησα από την Χάλκη.

Αδούλωτες ή ανόρεχτες για δουλεία σκέψεις και ψυχές σαν τις δικές μας μπορούσαν να υπηρετήσουν τον Θεόν και τον πλησίον αλλοιώτικα: από την έδραν λόγου χάριν. Το διαισθανόμουνα από μαθητής. Θυμάσαι δεν ήθελα να γίνω παπάς. Ήθελα καθηγητής…

Τώρα είμαστε μέσα στον χορό και θα χορέψουμε. Είναι άλλωστε αργά για οποιαδήποτε αλλαγή. Από τα 40 και ύστερα τέτοια αποτολμήματα είναι ανώφελα. Αν δεν ήτανε για τον κόσμο, τον οποίο που φαίνεται πως με την δύναμι του Θεού κάπως τον υπηρετώ, θα είχα βγή προ πολλού από τις τάξεις του ΚΛΗΡΟΥ, που νομίζω πιο διεφθαρμένη και διεστραμμένη και μικρόψυχη τάξις δεν υπάρχει άλλη κοινωνική.

Για την Χάλκη δεν το λέγω. Ήθελα πολύ να έβλεπα τους δικούς μου. Στην Ίμβρο όμως δεν ειμπορώ να πάγω. Να τους κάνω να έλθουν στην Πόλι, κατάκοιτοι καθώς είναι μόνον για μένα, θάταν τρομερή αξίωσις. Ύστερα ο Άγ.Δέρκων δεν με θέλει Αμερικανόν εκεί. Με θέλει Τούρκο. Αλλά εάν πάγω ως Τούρκος, τότε δεν μπορώ να επιστρέψω πειά εδώ, και για πειραματισμούς δεν είναι καιρός.

Ο Θυατείρων προσπάθησε να με κάνει και πάλι ΣΧΟΛΑΡΧΗ, μα ευτυχώς φαίνεται ότι ο Πατριάρχης ακολουθεί την Θεία Βουλή για μένα. Ο Ιούνιος παρήλθεν και …Μιλήτου δεν έγινα. Αργεί ακόμα ο θερισμός.

Προχθές γιορτάσαμε τα 30 χρόνια του πατρός Αργυρίδου εις το Λυνν. Πήγα. Θάρθεις στα δικά μου;

Προσπάθησε να μείνεις πιστός στον εαυτό σου. Ρούφηξε την διπλή χαρά των μαθητικών μας χρόνων αν πας στην Χάλκη και έσω πάντοτε ευτυχής εν Κυρίω.

Αδελφικά,
[υπογραφή]
 Ιάκωβος


______________

* Ο Ιάκωβος και ο Φώτιος υπήρξαν συνταξιώτες στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης (1930-1934). Τον καιρό που γράφηκε το παραπάνω γράμμα ο Ιάκωβος υπηρετούσε ως προϊστάμενος του Καθεδρικού Ναού του Ευαγγελισμού στη Βοστώνη και ο Φώτιος ήταν Μητροπολίτης Πάφου.