top

Ἀρ. Πρωτ. 558/95

Τῇ Αὐτοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητι
τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ
κυρίῳ μοι κυρίῳ Βαρθολομαίῳ,

προσκυνητῶς.

Παναγιώτατε καί Θειότατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Τῇ σεπτῇ προτροπῇ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας ὑπείκων, καθυποβάλλω εὐλαβῶς τῇ Ὑμετέρᾳ προσκυνητῇ Κορυφῇ τἀκόλουθα περὶ τῶν ἀναφερομένων ἐν τῷ ἀπὸ 20ῆς λήγοντος μηνὸς γράμματι πρὸς Αὐτὴν τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Θιβάρεως κ. Πέτρου, Γραμματέως τοῦ ἐν Βατικανῷ Ποντιφικοῦ Συμβουλίου ἐπὶ τῆς Ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν :

1) Ὡς ἐκ τοῦ ὡς ἄνω γράμματος σαφῶς προκύπτει καὶ παρ’ ὅσα περὶ τοῦ ἀντιθέτου ὁ αὐτὸς Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Θιβάρεως κ. Πέτρος διετείνετο προσφάτως ἐν Φαναρίῳ, ἡ παρὰ τὴν Ρώμην Μονὴ τῆς Κρυπτοφέρρης τυγχάνει ἀρρήκτως συνδεδεμένη πρὸς τὴν πραγματικότητα καὶ δρᾶσιν τῆς Οὐνίας (πρβλ. παρ. 4, γραμ. 4-5).

2) Ἡ ἐν τῷ ὡς ἄνω γράμματι ἐπιχειρουμένη συσχέτισις τῆς τὴν χιλιετηρίδα αὐτῆς ἑορταζούσης οὐνιτικῆς ἢ οὐνιτιζούσης Μονῆς τῆς Κρυπτοφέρρης πρὸς τὸ ζήτημα τῆς ὑπὸ τῶν Οὐνιτῶν ἀποδοχῆς τοῦ κειμένου τοῦ Balamand καὶ τῆς ἐν γένει προωθήσεως τῶν σχέσεων μεταξὺ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, Ὀρθοδόξου καὶ Ρωμαιοκαθολικῆς (πρβλ. παρ. 3, γραμ. 4-5), δύναται ἵνα θεωρηθῇ ὡς ἐρειδομένη ἐπὶ τῇ πλειστάκις ὑφ’ ἡμῶν ἀπορριφθείσῃ ρωμαιοκαθολικῇ θέσει, καθ’ ἣν ἡ Οὐνία ἀποτελεῖ γέφυραν πρὸς τὰς ἐν τῇ Ἀνατολῇ Ἐκκλησίας.

3) Ὁ ἐν τῷ γράμματι τοῦ Ἐπισκόπου Θιβάρεως ἐπιχειρούμενος παραλληλισμὸς μεταξὺ τῆς ὑπὸ τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν ἐπιδιωκομένης ἐπισκέψεως τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου πρὸς τὴν Μονὴν τῆς Κρυπτοφέρρης καὶ τῆς προσφάτου πρὸς τὴν Μονὴν τοῦ Chevetogne γενόμενης Πατριαρχικῆς τοιαύτης (πρβλ. παρ. 4, γραμ. 2), δύναται ἵνα εὐκόλως τε καὶ ἀβιάστως κριθῇ ὡς στερούμενος εὐστοχίας, γνωστοῦ ὄντος, ὅτι ἡ ἱστορία, ὁ χαρακτὴρ καὶ ἡ δρᾶσις ἑκατέρας τῶν μονῶν τούτων τυγχάνει παντελῶς διάφορος.

4) Ὁ ἰσχυρισμὸς τοῦ Ἐπισκόπου Θιβάρεως, ὅτι ἡ πρὸς τὴν Μονὴν Κρυπτοφέρρης ἐπίσκεψις τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου δύναται ἵνα συμβάληται εἰς ποιάν τινα θετικὴν ἀλλαγὴν τῆς στάσεως τῶν Οὐνιτῶν ἔναντι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, εἰδικώτερον δὲ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου (πρβλ. παρ. 4, γραμ. 4-5), φαίνεται ἐρχόμενος εἰς ἀντίθεσιν πρὸς τὰ ἐν τῇ Ρωμαιοκαθολικῇ Ἐκκλησίᾳ κρατοῦντα, ἅτε τοῦ Βατικανοῦ καθορίζοντος μέχρι καὶ τῶν τελευταίων ἔτι λεπτομερειῶν τὴν ἔναντι τρίτων στάσιν τῶν ὑπ’ αὐτὸ τοπικῶν Ἐκκλησιῶν καὶ εἰς μηδεμίαν τούτων συγχωροῦντος τὴν διαμόρφωσιν ἰδίας γνώμης ἢ τὴν τήρησιν ἰδίας στάσεως.

*  *  *

Ἐπιτραπήτω τῷ γράφοντι ὅπως πρὸς τοῖς ὡς ἄνω προβῇ οὗτος καὶ εἰς τὰς ἀκολούθους δευτερευούσης σημασίας παρατηρήσεις :

α) Ἡ Μονὴ Κρυπτοφέρρης, ἀποτελουμένη κατὰ ποσοστὸν 99% ἐξ ἰταλο-ἀλβανῶν μοναχῶν, εὑρίσκεται εἰς στενοτάτην ἐπαφὴν πρὸς τὴν ἐξ ἧς προέρχονται οὗτοι ἐν Καλαβρίᾳ καὶ ὑπὸ τὸν γνωστὸν Ἐπίσκοπον Ercole Lupinacci ἰταλο-ἀλβανικῆς οὐνιτικῆς ἐπισκοπῆς Lungro, ἥτις ἐπισκοπὴ καταβάλλει σοβαρωτάτας προσπαθείας πρὸς μεταφύτευσιν τῆς Οὐνίας ἐν Ἀλβανίᾳ. Ἐπίσης γνωσταὶ τυγχάνουσιν αἱ παλαιόθεν σχέσεις τῆς μονῆς ταύτης πρὸς τοὺς ἐν Οὐκρανίᾳ οὐνίτας.

β) Ἡ μονὴ αὕτη, παρουσιαζομένη ἐν τῷ ἰταλικῷ χώρῳ ὡς “ὀρθόδοξος μονὴ μὴ ἀποδεχθεῖσα τὸ σχίσμα καὶ εὑρισκομένη εἰσέτι ἐν κοινωνίᾳ μετὰ τοῦ ἐπισκόπου Ρώμης” συμβάλλεται εἰς δημιουργίαν τεραστίας διεκκλησιαστικῆς συγχύσεως, παραπλανῶσα συστηματικῶς οὐκ ὀλίγους ὀρθοδόξους πιστούς, ἐπιζητοῦντας ὅπως τελέσωσι τοὺς γάμους καὶ τὸ βάπτισμα τῶν τέκνων αὐτῶν ἐν Κρυπτοφέρρῃ.

*  *  *

Πέραν τῆς ἀνυπολογίστου ζημίας, ἣν ἡ ἐνδεχομένη πρὸς τὴν Μονὴν Κρυπτοφέρρης ἐπίσκεψις τῆς Κορυφῆς τῆς Ὀρθοδοξίας δύναται ἵνα προξενήσῃ τῇ μετὰ πολλῶν κόπων καὶ θυσιῶν ὀργανουμένῃ κατ’ αὐτὰς Ὀρθοδόξῳ ἡμῶν ἐν Ἰταλίᾳ Ἐκκλησίᾳ, ὁ γράφων φρονεῖ ταπεινῶς, ὅτι ἡ πρὸς οἱανδήποτε οὐνιτικὴν ἢ οὐνιτόμορφον πραγματικότητα συσχέτισις τῆς εἰς Ρώμην ἐπισκέψεως τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἕξει ἀρνητικὰς ἐπιπτώσεις οὐ μόνον παρὰ τοῖς κύκλοις τῶν ἡμετέρων ζηλωτῶν ἢ ψευδοζηλωτῶν, ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ὀρθοδόξῳ κόσμῳ γενικῶς, γνωρίζοντι τὴν σοβαρότητα καὶ βαρύτητα, μεθ’ ἧς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον προώθησε μέχρι τοῦδε τὴν ἱερὰν ὑπόθεσιν τῆς ἑνότητος.

*  *  *

Ἡ ἐκ τῶν ὑστέρων ἐκδηλουμένη ἐπιμονὴ τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Θιβάρεως ἐπὶ τοῦ θέματος τῆς ἐνδεχομένης πρὸς τὴν Μονὴν Κρυπτοφέρρης ἐπισκέψεως τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ὑποδηλοῖ μᾶλλον τὸν ἐπὶ τοῦ προγράμματος τῆς εἰς Ρώμην Πατριαρχικῆς ἐπισκέψεως ἀσκούμενον ἔλεγχον τῆς Γραμματείας τοῦ Κράτους τοῦ Βατικανοῦ, κρινούσης ἐπὶ τῇ βάσει καθαρῶς κοσμικῶν κριτηρίων καὶ στερουμένης πάσης οἰκουμενιστικῆς εὐαισθησίας καὶ εὐλυγισίας.

*  *  *

Ταῦτα τῇ Ὑμετέρᾳ θεοτιμήτῳ Παναγιότητι ἐν εὐλαβείᾳ καθυποβάλλων, κατασπάζομαι τὴν τιμίαν τε καὶ χαριτόβρυτον Αὐτῆς δεξιὰν καὶ ὑποδιατελῶ,

ἐν Βενετίᾳ τῇ 26ῃ Ἀπριλίου 1995,

[ χειρογράφως:

μετά βαθυτάτου σεβασμού

και υιϊκής αφθίτου ευγνωμοσύνης,   ]

[ υπογραφή ]

( †  ο Ιταλίας Σπυρίδων )