top

Ἱερώτατε καὶ προσφιλέστατε ἐν Xριστῷ ἀδελφέ Μητροπολῖτα Ἰταλίας κύριε Σπυρίδων, Ἐντιμότατοι καὶ ἀγαπητοὶ κύριοι Πρόξενοι, Ἐκλεκτοὶ φίλοι συνδαιτυμόνες,

Θερμότατα εὐχαριστοῦμεν ὑμῖν, διότι διὰ τοῦ παρόντος δείπνου προσφέρετε ἡμῖν τὴν ἔκφρασιν τῆς εἰλικρινοῦς ἀγάπης καὶ ἀφοσιώσεως ὑμῶν πρὸς τὴν Μητέρα Ἁγίαν τοῦ Xριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν, εἰς τὴν ὁποίαν τὸ ἡμέτερον Ἑλληνικὸν Γένος ἀναγνωρίζει πάντοτε τὴν γνησίαν αὐτοῦ μητέρα.

Ἡ ἔντιμος Ἑλληνικὴ Πολιτεία ἔχει ἐμπιστευθῆ ὑμῖν τὴν προστασίαν τῶν δραστηριοτήτων τῶν Ἑλλήνων, τῶν εὑρισκομένων ἐκτὸς τῶν συνόρων τῆς Μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος. Ἡ ἄσκησις τῶν καθηκόντων ὑμῶν τούτων φέρει ὑμᾶς εἰς διαρκῆ συνεργασίαν μετὰ τῶν φορέων τοῦ πνευματικοῦ ἔργου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τό ὁποῖον ποιμαίνει ἐκκλησιαστικῶς τὴν Ὀρθόδοξον Διασποράν, τὴν διεσπαρμένην μέχρι τῶν περάτων τῆς Οἰκουμένης.

Τὸ Κράτος τῆς Ἑλλάδος ἔχει γεωγραφικὰ σύνορα, ὁ Ἑλληνισμὸς ὅμως δὲν ἔχει. Οὔτε τὸ Οἰκουμενικόν ἡμῶν Πατριαρχεῖον ἔχει σύνορα, ἀλλ' ἐκτείνει τάς Ἀρχιεπισκοπὰς καὶ Μητροπόλεις αὐτοῦ εἰς Εὐρώπην καί Ἀμερικήν, εἰς Ἀσίαν καὶ Ὠκεανίαν, εἰς Ἀνατολὴν καί Δύσιν, εἰς Βορρᾶν καὶ Νότον, καὶ σκέπει ὑπὸ τάς πτέρυγας αὐτοῦ ἑκατομμύρια ὀρθοδόξων ἑλλήνων -καὶ ὄχι μόνον- τῆς παγκοσμίου διασπορᾶς. Βεβαίως οὔτε ἐθνικά σύνορα ἔχει τὸ Οἰκουμενικὸν ἡμῶν Πατριαρχεῖον, ἀλλ' ἐκτὸς τῶν ἑλλήνων, ὡς ἤδη εἴπομεν, ποιμαίνει καί ἑκατοντάδας χιλιάδων ἄλλων Ὀρθοδόξων λαῶν, ἐπὶ πλέον δὲ ἀποτελεῖ τὸ ὑπερεθνικὸν Κέντρον ἑνότητος πασῶν τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων ἐθνῶν.

Ὁπωσδήποτε ὅμως τὸ μεγαλύτερον μέρος τοῦ ποιμνίου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀπαρτίζει ὁ ἐκτός Ἑλλάδος Ἑλληνισμός, ἡ μέριμνα καὶ ἐξυπηρέτησις τοῦ ὁποίου ἀποτελεῖ κοινὸν στόχον τῶν ἐκπροσώπων ἑκασταχοῦ τῆς εὐλογημένης Ἐλληνικῆς Πολιτείας καὶ τῶν Ἱεραρχῶν καὶ κληρικῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου. Ὁ κοινός ἀκριβῶς οὗτος στόχος προϋποθέτει τὴν ἁρμονικήν πάντοτε συνεργασίαν τῶν δύο θεσμῶν.

Xαίρομεν ἰδιαιτέρως καὶ δοξάζομεν τὸν Θεόν, διότι ἐνταῦθα, ἐν Βενετίᾳ καὶ ἐν Τεργέστῃ, ἡ ἁρμονική συνεργασία ἐκκλησιαστικῶν καὶ προξενικῶν ἀρχῶν ἀποτελεῖ διαρκῆ ὑποδειγματικὴν πραγματικότητα. Συγχαίρομεν ἐπὶ τούτῳ καὶ εὐχαριστοῦμεν ὑμῖν πατρικῶς, εὐχόμενοι ἐκ βαθέων ὅπως ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ συνοδεύῃ πάντοτε τὸ ἔργον καὶ τὴν προσωπικὴν ζωὴν ὑμῶν καὶ τῶν οἰκογενειῶν ὑμῶν.


Κύριοι Πρόξενοι, τέκνα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς ἡμετέρας Μετριότητος ἀγαπητά,

Ἔχετε τὸ ἰδιαίτερον προνόμιον νὰ ἐκπροσωπῆτε τήν Ἑλληνικὴν Πολιτείαν εἰς δύο ἐνδόξους πόλεις τῆς Ἰταλίας, αἱ ὁποῖαι ὑπῆρξαν περιφανῆ κέντρα τοῦ Ἑλληνισμοῦ κατὰ τὸ παρελθόν, διασώζουν δὲ καὶ σήμερον λαμπρὰς ἀναμνήσεις τῆς προτέρας δόξης. Βεβαίως παρῆλθον οἱ χρόνοι ἐκεῖνοι, ἀποδεικνύοντες τό πρόσκαιρον παντὸς ἀνθρωπίνου μεγαλείου καὶ τήν ἀστάθειαν τοῦ τρεπτοῦ καὶ μεταβλητοῦ τούτου κόσμου. Μόνος ὁ αἰώνιος Θεὸς διαμένει ὁ αὐτὸς καὶ μόνος Αὐτός γνωρίζει ἐπακριβῶς ἐὰν θὰ ἀνατείλουν νέαι ἡμέραι δόξης διὰ τὸ ἡμέτερον Γένος ἐν Βενετίᾳ καὶ Τεργέστῃ. Πρὸς τό παρὸν ἡ μέριμνα περὶ τῶν ἐκ τῆς μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος φοιτητῶν καὶ φοιτητριῶν τῶν Πανεπιστημίων τῆς περιοχῆς καὶ ἡ διαφύλαξις καὶ προβολὴ τῶν πολιτιστικῶν καταλοίπων τῶν δύο ἡμετέρων Ἑλληνικῶν Κοινοτήτων ἀποτελοῦν τομεῖς, οἱ ὁποῖοι τυγχάνουν ἄξιοι πολλῆς προσοχῆς. Xαίρομεν διότι ὄντως πολλά ἐπιτελοῦνται ἐν ἀμφοτέροις τοῖς τομεῦσι τούτοις.

Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ πλευρᾶς ἔχει ἤδη συντελέσει εἰς τὴν ἀναβάθμισιν τῆς Ὀρθοδόξου παρουσίας ἐν τῇ περιοχῇ διὰ τῆς ἱδρύσεως ἐν Ἰταλίᾳ αὐτοτελοῦς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καὶ τῆς καταστάσεως τῆς ἕδρας αὐτῆς ἐνταῦθα, ὡς ἄλλοτε ἐποίμανε τοὺς ὀρθοδόξους τῆς Εὐρώπὴς διὰ τοῦ κατά καιρὸν Μητροπολίτου Φιλαδελφείας, ὅστις καὶ ὑπῆρξεν ἀσφαλῶς ὁ πρῶτος Μητροπολίτης καὶ ἡ Βενετία ἡ ἕδρα τῆς πρώτης Μητροπόλεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ.

Δὲν γνωρίζομεν ἀσφαλῶς ἐὰν ἡ ἵδρυσις τῆς Μητροπόλεως ἡμῶν ἐν Βενετίᾳ σηματοδοτῇ τὴν ἀρχὴν τῆς ἀνθήσεως τῆς ἡμετέρας ὀρθοδόξου καὶ πολιτιστικῆς εἰς πάντας τούς τομεῖς τῆς ζωῆς καὶ τῆς δραστηριότητος παρουσίας. Γνωρίζομεν ὅμως ὅτι διὰ τῶν διαμορφουμένων σήμερον νέων σχέσεων μεταξὺ τῶν λαῶν τῆς Εὐρώπης καὶ τῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, οἱ ἐνταῦθα ὀρθόδοξοι ἕλληνες δὲν θὰ αἰσθάνωνται ξένοι μεταξὺ ξένων, ὡς συνέβαινε κατὰ τὸ παρελθόν. Διότι ἀφ'ἑνὸς μὲν ἡ ἑνοποίησις τῶν κρατῶν θὰ καταστήσῃ ὅλους πολίτας τῆς Ἡνωμένης Εὐρώπης, ἀφ'ἑτέρου δὲ ἡ ἀδελφικὴ συνεργασία τῶν Ἐκκλησιῶν θὰ παρέχῃ εἰς αὐτοὺς τὴν βεβαιότητα, ὅτι εἶναι ἀδελφοὶ ἐν μέσῳ ἀδελφῶν ἐν Xριστῷ. Ὡς δέ διεκηρύξαμεν ἤδη, πιστεύομεν ὅτι ἡ ἑνότης αὕτη ἀποτελεῖ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τοῦ Θεοῦ τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀγάπης. Εἰς τὸ θέλημα τοῦτο τοῦ Θεοῦ ὑπακούοντες θὰ συνεχίσωμεν ἀγωνιζόμενοι ὑπέρ τῆς εἰρήνης καὶ τῆς ἑνότητος. Ἡ μεγαλειώδης τελετὴ ἐν τῇ Βασιλικῇ τοῦ Ἁγίου Πέτρου Ρώμης ἀπηύθυνεν εἰς ὅλον τὸν κόσμον τό μήνυμα, ὅτι αἱ Ἐκκλησίαι Κωνσταντινουπόλεως καί Ρώμης ἔχουν σταθερὰν τὴν ἀπόφασιν νὰ προχωρήσουν πρός τὴν κατεύθυνσιν ταύτην. Ἐὰν δὲ κατὰ τὴν πορείαν ταύτην καθορῶμεν ὑψούμενα διαρκῶς νέα ἐμπόδια, δέν ὀπισθοχωροῦμεν, γνωρίζοντες ὅτι ὁ παντοδύναμος Θεός δύναται νὰ τὰ διαλύσῃ, διότι “εἰ ὁ Θεὸς ὑπέρ ἡμῶν, τίς καθ' ἡμῶν”;

Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης καί τῆς ἑνότητος, εὐχαριστοῦμεν ἐπὶ τῇ παρασχεθείσῃ τραπέζῃ ταύτῃ τῆς κοινωνίας καὶ ὑψοῦμεν τὸ κύπελλον ὑπέρ τῆς ὑγείας τῆς ὑμετέρας φίλης Ἱερότητος, ἀδελφέ ἅγιε Ἰταλίας, ὑπέρ τῶν Ἐντιμοτήτων ὑμῶν, ἀγαπητοί κύριοι Πρόξενοι, καὶ ὑπέρ πάντων ὑμῶν, εὐχόμενοι ἐπιτυχίας ἐν τῇ ζωῇ καὶ ἐν ταῖς ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Γένους πρωτοβουλίαις ὑμῶν.

[ Ψηφιακό αρχείο Ι. Μητροπόλεως Ιταλίας ]