top

η Πρωϊνὴ - 24 Ιουνίου 1996

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Η Ελλάδα αποφασίζει για τον Αρχιεπίσκοπο

Κύριε Διευθυντά,

Από χρόνια φώναζα στους φίλους μου και έγραφα σε διάφορες εφημερίδες ότι τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής τον εκλέγει το υπουργείο των Εξωτερικών της Ελλάδας και με τις ιστορικές δηλώσεις του νυν Αρχιεπισκόπου κ.κ. Ιακώβου στην έγκριτον εφημερίδα σας δικαιώθηκα για τα όσα έλεγα και τα έλεγα γιατί τα ανωτέρω μου τα εμπιστεύθηκε ένας από τους καλύτερους Έλληνες διπλωμάτες που πέρασαν από τη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον.

Ο Σεβασμιότατος ομολόγησε ότι στους εκατό γάμους οι 75 είναι μικτοί, αυτό ήταν αναπόφευκτο. Kαι για να δεχθούμε τους ξένους και τις ξένες στην δική μας θρησκεία πρέπει να ξεχάσουμε τους αυστηρούς νόμους και να τους δεχθούμε με ανοιχτές αγκάλες χωρίς να τους υποχρεώνουμε να βαφτίζονται και να γονατίζουν μπροστά στον ιερέα. Mια τυπική ευχή και ένα σταυρουδάκι ως δώρο εκ μέρους της εκκλησίας είναι αρκετά, τα υπόλοιπα εξοργίζουν και ταπεινώνουν τους ξένους γαμβρούς και τις ξένες νύφες.

Ο Σεβασμιότατος μας πληροφόρησε ακόμα ότι το 1961 τα μέλη της κυβερνήσεως του τώρα αειμνήστου Τζον Κένεντι δεν γνώριζαν αν υπήρχε Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και επιτρέψατέ μου να σας πληροφορήσω ότι το 1953 όταν βγάλαμε τον Επιτάφειο στην Εκκλησία του Αγίου Ελευθερίου Νέας Υόρκης οι αμερικανο-σπανιόλοι της γειτονιάς βγήκαν στα παράθυρα και άκουσα τον εξής παράξενο διάλογο και γέλασα με την ψυχή μου. "Αντωνέτα γιατί οι Έλληνες κηδεύουν τον πεθαμένο νύχτα;" Απάντηση της Αντωνέτας: "Ίσως να σκοτώθηκε από σφαίρα κακοποιού ή από αυτοκίνητο και όπως εμείς στη νότιο Αμερική έτσι και οι Έλληνες τους σκοτωμένους τους ταφιάζουν νύχτα για να μην βρικολακιάσουν..."

Με την ομολογία του Αρχιεπισκόπου και με το διάλογο που άκουσα πρέπει να παραδεχθούμε ότι τότε ο αμερικανικός λαός δε γνώριζε τίποτα για την ελληνική ορθόδοξο εκκλησία και στο πέρασμα των 40 χρόνων με τις φιλικές σχέσεις του Ιακώβου με τους Αμερικανούς προέδρους και με τις δημόσιες εμφανίσεις του στην τηλεόραση με τους ίδιους προέδρους μάθανε οι αμερικανοί συμπολίτες μας πως υπάρχει ελληνική ορθόδοξος εκκλησία. Στην προσπάθεια αυτή του Αρχιεπισκόπου βοήθησαν πολύ και τα Φεστιβάλ των ελληνικών κοινοτήτων και ήταν λάθος εκείνων των ομογενών που κατηγορούσαν τον Ιάκωβο γιατί έκανε παρέα με τους Αμερικανούς προέδρους.

Οι σούπερ αυτοί Έλληνες πατριώτες λαϊκοί και ...θεολόγοι τον θέλανε τον Ιάκωβο να είναι κλεισμένος στο παρεκκλήσιο της Αρχιεπισκοπής και να προσεύχεται μέρα νύχτα. Με τις προσευχές και με αγιορίτικη πολιτική δεν κερδίζουμε το σεβασμό και την εκτίμηση της αμερικανικής κοινωνίας, γιατί ο αλλόφυλος Αμερικανός δεν έχει καμιά υποχρέωση ναρθεί στο παρεκκλήσιο της Αρχιεπισκοπής, η δική μας όμως εκκλησιαστική ηγεσία θα πρέπει πάντοτε να δημιουργεί γέφυρες επαφής και φιλίας με τα άλλα εκκλησιαστικά δόγματα και με τους ισχυρούς Αμερικανούς επιστήμονες, επιχειρηματίες και πολιτικούς και δια μέσω αυτών των φιλικών σχέσεων θαρθούν ως φιλοξενούμενοι στη δική μας εκκλησία και όπως πάντα να τους δεχόμαστε με την πατροπαράδοτη ελληνική αρχοντική φιλοξενία. Κάτι τέτοιο το πετύχαμε και ως Έλληνες οικογενειάρχες, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί κατορθώσαμε να δείξουμε την καλή πλευρά της καταγωγής μας στους αμερικανούς γειτόνους μας και μας εκτιμούν και μας ακολουθούν στα δικά μας ελληνικά φεστιβάλ και αφού μένουν πλήρως ικανοποιημένοι γίνονται οι καλύτεροι διαφημιστές για μας τους Έλληνες και εκφράζουν τα καλύτερα λόγια στους δικούς τους φίλους και στους δικούς τους συγγενείς.

Έτσι με όλες τις προσπάθειες αυτές κατορθώσαμε και αποκτήσαμε καλό όνομα και οφείλουμε να το διατηρήσουμε αν θέλουμε να μας εκτιμούν οι Αμερικανοί συμπολίτες μας και αν θέλουμε να σέβονται και τη δική μας εκκλησία.

Με εκτίμηση
Τρύφων Ν. Χατζηνικολάου
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

[ η Πρωϊνὴ - 24 Ιουνίου 1996 - σ. 10 ]