Οι όψιμοι υμνηστές του Αρχιεπισκόπου

η Πρωϊνὴ - 12 Ιουλίου 1996

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Αξιότιμε κ. διευθυντά,

Στις γιορταστικές εκδηλώσεις και στις συνεδριάσεις της Κληρικολαϊκής Συνελεύσεως των Ελληνο-Αμερικανικών Ορθοδόξων Κοινοτήτων ακούστηκαν πραγματικοί ύμνοι για τον απερχόμενο Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Ιάκωβο από ανθρώπους που πράγματι τον εκτιμούν και αναγνωρίζουν το έργο του από πριν πολλά χρόνια. Δυστυχώς ακούστηκαν και υμνολογίες από δεσποτάδες και δημοσιογράφους που ποτέ τους μέχρι σήμερα δε βρήκαν μια γλυκιά κουβέντα για να αναγνωρίσουν έστω και στο ελάχιστο τη μεγάλη προσφορά του Ιακώβου προς την Εκκλησία και προς το Ελληνικό Έθνος.

Τον πολέμησαν και τον σταύρωσαν πολλές φορές και τον γέμισαν πίκρα και αγανάκτηση και τελικά πέτυχαν να τον εξαναγκάσουν να τους δώσει την παραίτησή του και την δέχθηκαν με δύο ξερά λόγια που γέμισαν τον Ιάκωβον δικαιολογημένη ψυχική αγανάκτηση και βροντοφώνησε εκείνα τα ιστορικά λόγια του:

"Αν εγώ έβγαζα μια τέτοια ανακοίνωση για την παραίτηση ενός ιεράρχου
θα ντρεπόμουνα για το κατάντημά μου".

Οι αχάριστοι κληρικοί και λαϊκοί με την αγανάκτηση του Ιακώβου που δεν καταδέχθηκαν να προσθέσουν δύο γλυκά λόγια ότι αποδεχόμεθα μετά λύπης την παραίτηση του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ.κ. Ιακώβου, την αγανάκτησή του την ερμήνευσαν ως σκέψη για ανεξαρτοποίηση της εν Αμερικής Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και πανικόβλητοι άρχισαν με μηνύματα και με απεσταλμένους να λιβανίζουν τον Ιάκωβο και αφού τον απογύμνωσαν από κάθε δυνατή μελλοντική εξουσία με ύμνους και κροκοδείλια δάκρυα στις γιορταστικές εκδηλώσεις της Κληρικολαϊκής Συνελεύσεως του φόρεσαν τον αγκάθινο στέφανο και τον θεοποίησαν τώρα που έγινε για αυτούς ακίνδυνος πλέον. Ακόμα και ο φίλος μας ο Γαζουλέας αντί να προφέρει τα λόγια που του ταιριάζουν πάνω στην στενοχώρια του που φεύγει ο Ιάκωβος, στην ερώτηση της Αλεξάνδρας Σπυριδάκη της τηλεοράσεως του ΑΝΤΕΝΝΑ απάντησε τα εξής:

"0 Σεβασμιότατος δε φεύγει, υπηρέτησε την γραφειοκρατία
και θα εξακολουθεί να υπηρετεί την γραφειοκρατία".

Μήπως ήθελε να μας πει ότι υπηρέτησε την αξιοκρατία και μπερδεύτηκε η γλώσσα του;

Αν ο γράφων ήταν στη θέση του κ. Ιακώβου θα έδιωχνα με τη σκούπα τους όψιμους Φαρισαίους υμνητές και θα δεχόμουνα μόνο τα λόγια του πρεσβευτή Λουκά Τσίλα, του γενικού προξένου Χαράλαμπου Καψού και πολλών άλλων που πράγματι αναγνωρίζουν το καρποφόρο έργο του απερχόμενου Αρχιεπισκόπου μας και το αναγνώριζαν πριν από πολλά χρόνια.

Μετά τιμής
Τρύφων Ν. Χατζηνικολάου
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

[ η Πρωϊνὴ - 12 Ιουλίου 1996 - σ. 14 ]