top

Ἀρ. Πρωτ. 331/96

Τῇ Αὐτοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητι
τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ
κυρίῳ μοι κυρίῳ Βαρθολομαίῳ,

προσκυνητῶς.

Παναγιώτατε καί θειότατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Ἐν συνεχείᾳ πρὸς τὸ ὑπ’ ἀριθ. πρωτ. 281 καὶ ἀπὸ 23ης Μαΐου ἐ. ἔ. ἔγγραφον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἰταλίας περὶ τοῦ ὡς “Ἐπισκόπου Ραβέννης καὶ Ἰταλίας” φερομένου Antonio Mario De Rosso, ὑποβάλλω τῇ Ὑμετέρᾳ σεπτῇ Κορυφῇ τἀκόλουθα :

Ὁ ἐκ Ρουμανίας ἄρτι ἐπανακάμψας ὁσιολογιώτατος ἱερομόναχος κ. Stefan Popa, ἐφημέριος τῆς ἐν Ρώμῃ Ρουμανοφώνου ἡμῶν Ἐνορίας, ἐνημέρωσε πάραυτα τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν περὶ τῆς ἐν Βουκουρεστίῳ προσφάτου συναντήσεως αὐτοῦ μετὰ τοῦ πανοσιολογιωτάτου ἀρχιμανδρίτου Simeon Tatu, ἡγουμένου τῆς αὐτόθι Μονῆς Plumbuita καὶ μέλους τῆς Γερουσίας τῆς Ρουμανικῆς Δημοκρατίας.

Κατὰ τὴν συνάντησιν ταύτην ὁ ἀρχιμανδρίτης ἀνεφέρθη εἰς συνομιλίαν, ἣν ἔσχε μετὰ τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Βουλγαρίας κ. Μαξίμου καὶ ἥτις διεξήχθη κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ἐν Σόφιᾳ Γ΄ Εὐρωπαϊκῆς Διακοινοβουλευτικῆς Συνελεύσεως τῆς Ὀρθοδοξίας (7-10 Ἰουνίου ἐ. ἔ.).

Κατὰ τὴν συνομιλίαν ταύτην ὁ ἀρχιμανδρίτης ἐπληροφορήθη παρὰ τοῦ Μακαριωτάτου Προκαθημένου τῆς Βουλγαρικῆς Ἐκκλησίας, ὅτι ὁ περιβόητος πρῴην ρωμαιοκαθολικὸς ἱερεὺς Antonio Mario De Rosso ἀποτελεῖ ὄντως μέλος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Βουλγαρικῆς Ἐκκλησίας, ἧς ἡ σχετικὴ ἀπόφασις δὲν ἐκοινοποιήθη ὅμως πρὸς “ἀποφυγὴν ἀντιδράσεων”.

Ταῦτα τῇ Ὑμετέρᾳ θεοτιμήτῳ Κορυφῇ εὐλαβῶς καθυποβάλλων, τὴν δὲ τιμίαν Αὐτῆς καὶ χαριτόβρυτον δεξιὰν κατασπαζόμενος, ὑποδιατελῶ,

ἐν Βενετίᾳ τῇ 21ῃ Ἰουλίου 1996,

[ χειρογράφως:

μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ

καί υἱϊκῆς ἀφθίτου εὐγνωμοσύνης,   ]

[ ὑπογραφή ]

( †  ὁ Ἰταλίας Σπυρίδων )