top

ΕΣΕΙΣ - 28 Σεπτεμβρίου-11 Οκτωβρίου 1996

ΑΠΟ ΤΟΝ

Καλώς ορίσατε Σεβασμιότατε, αλλά...

Καλώς ορίσατε Σεβασμιότατε, στη μεγάλη οικογένεια των Ελλήνων της Αμερικής. Σ' αυτή την υπέροχη και ακαταπόνητη οικογένεια που αγωνίστηκε, αγωνίζεται και θα αγωνίζεται για να διατηρήσει ο Απόδημος Ελληνισμός τη λάμψη του.

- Καλώς ορίσατε, Σεβασμιότατε στη φυσική και πνευματικά πατρώα γη σας. Δεχόμαστε με χαρά την έλευσή σας από τη μεγάλη εστία της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, το Πατριαρχείο. Αυτό σας επέλεξε ως σεπτό Ποιμενάρχη της πολυάριθμης και δημιουργικής ομογένειας του Νέου Κόσμου.

Είμεθα απολύτως βέβαιοι ότι η επιλογή έγινε με τα πλέον ορθά και αντικειμενικά κριτήρια και αυτό ενδυναμώνει το σεβασμό μας στο πρόσωπό σας.

Ξέρομε καλά τις τεράστιες δυσκολίες που έχει ν' αντιμετωπίσει ένας Ιεράρχης στην άσκηση των πολλαπλών -θρησκευτικών και ανθρωπιστικών- καθηκόντων του. Το ποίμνιό του έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις και κυρίως προσβλέπει σ' αυτόν σαν μορφή ενότητος που εκφράζει τις αναζητήσεις, τους προβληματισμούς και τις αγωνίες όλων των Ομογενών. Είναι γι' αυτούς η μεγάλη φιλόστοργη αγκαλιά που ζεσταίνει τις καρδιές τους, ιδιαίτερα εκείνων που συνθέτουν τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνισμού της Αμερικής: Των απλών ομογενών, που δεν έχουν οφίκια και δεν αξιολογούνται από τις καταθέσεις τους στις Τράπεζες.

Αυτών, δηλαδή, που αποτελούν τη ζώσα ψυχή και συνείδηση της Ομογένειας.

Η εκκλησία του Χριστού, που Εσείς έχετε τον ιερό κλήρο να εκπροσωπείτε, έχει χρέος να σταθεί κοντά τους, ν' αναθερμάνει την πίστη τους, να καλλιεργήσει το Εθνικό φρόνημα, να τους κρατήσει δεμένους με τις παραδόσεις της Πατρίδας.

Δυστυχώς, κάποιες φορές είχε παλιότερα σαφώς παρερμηνευθεί ο ρόλος της εκκλησίας και η ανθρωπιστική αποστολή της: Περιορίζονταν σε κραυγαλέες δεξιώσεις, σε καλίγευστα μπάνκουϊτς και σε απονομή τίτλων και διακρίσεων στους εκάστοτε πολυτάλαντους «εκλεκτούς».

Φυσικά δεν είναι αυτή η αποστολή του Ιεράρχου, ούτε ο Θεός των απλών και ταπεινών Χριστιανών παρεβρίσκεται σε συμπόσια σε πολυτελή ξενοδοχεία όπου εκφωνούνται τυπικοί και ασήμαντοι λόγοι.

Και είναι λάθος μεγάλο να ταυτίζεται η εκκλησιαστική με την κοσμική ζωή, όπως έγινε αρκετές φορές στο παρελθόν.

Ας μην ανατρέχουμε όμως στο παρελθόν. Μια νέα περίοδος αρχίζει και σ' αυτήν πρέπει να εστιάσουμε το ενδιαφέρον μας. Με πίστη κατ αισιοδοξία ως βασικά εφόδια σ' αυτή τη νέα προσέγγιση.

- Καλώς ορίσατε Σεβασμιότατε.

Το έργο σας έχει ήδη αρχίσει από τη στιγμή που το Πατριαρχείο σας ενεπιστεύθη να γίνετε ο πνευματικός Πατέρας και Οδηγός του Ελληνισμού της Αμερικής.

Εμείς, ως άτομα αλλά και ως εκπρόσωποι των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης της Ομογένειας προσβλέπουμε με εμπιστοσύνη σε Εσάς. Το προανέφερα αυτό και αισθάνομαι την ηθική ανάγκη να το επαναλάβω μια ακόμη φορά.

Θα σταθούμε κοντά σας στον αγώνα σας και στις προσπάθειές σας να κρατήσετε άσβεστη τη φλόγα του Ελληνισμού, των παραδόσεων και της Ορθοδοξίας.

Θα βοηθήσουμε όπως και όσο μπορούμε γι' αυτούς τους στόχους, που είναι άλλωστε και δικοί μας στόχοι.

Τόσα χρόνια σ' αυτή την Εθνική έπαλξη που είναι μεγίστης σημασίας για την επιβίωση του Ελληνισμού, αγωνιζόμαστε τόσο με την έντυπη όσο και με την ηλεκτρονική πληροφόρηση να προβάλλουμε τα δίκαια του Ελληνισμού και την πνευματική μας κληρονομιά. Οι καιροί χαλεποί, το έργο δύσκολο και τραχύ.

Πιστεύομε ότι Εσείς Θα ξεπεράσετε τις δυσκολίες και θα δώσετε νέα λάμψη στην Αρχιεπισκοπή της Αμερικής και στο πολυσήμαντο έργο της. Σ' εμάς απομένει να σας πούμε μια ακόμη φορά εκ βαθέων:

- Καλώς ορίσατε, Σεβασμιότατε!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΣΤΑΝΑΣ

[ ΕΣΕΙΣ - Τεύχ. 197 - 28 Σεπτεμβρίου-11 Οκτωβρίου 1996 - σ. 5 ]