top

Απ'την ομογενειακή περιοδική έκδοση "ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΣ"
Οκτώβριος 1997

Θετικά τα πρώτα βήματα του Σπυρίδωνα

...Όταν οι “Εθνοκήρυκες” ευγνωμονούσαν τον Σπυρίδωνα
και του “γλυκοφιλούσαν” τα χέρια...

SCRIPTA MANENT  (Τα γραπτά μένουν! Και...εκθέτουν!...)

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚOΥ ΚΗΡΥΚΑ

Συμπληρώθηκαν κιόλας δύο μήνες από την ημέρα της ενθρονίσεως του νέου Αρχιεπισκόπου μας κ. Σπυρίδωνα και είναι νομίζουμε κατάλληλη η στιγμή για μια σύντομη επισκόπηση της μέχρι τώρα παρουσίας του στην ηγεσία της Εκκλησίας μας. Αλλωστε και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος επιχείρησε μια παρόμοια αποτίμηση στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα μας και την οποία ασφαλώς θα διαβάσατε στο φύλλο της περασμένης Δευτέρας (18 Νοεμβρίου).

Κι αν ακόμα τίποτε άλλο δεν έπραττε ο νέος Αρχιεπίσκοπος, και αν δεν προέβαινε σε καμία άλλη ενέργεια, για δυο και μόνο επιτεύγματα του θα άξιζε του επαίνου όλων μας: Πρώτον για την ενδυνάμωση του λώρου ζωής και συνάφειας της Αρχιεπισκοπής μας με τη Μητέρα Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την απορρέουσα γαλήνη και εκκλησιαστική σταθερότητα και σύμπνοια. Δεύτερον για την ως τώρα επιτυχημένη προσπάθειά του να φέρει την διοικητική ηγεσία της Εκκλησίας, κοντά στο λαό.

Υπήρξαν πράγματι σοφές οι σχετικές κινήσεις του. Ξεκίνησαν από μια απρογραμμάτιστη επίσκεψη σε μια μικρή και φθίνουσα κοινότητα του Μανχάταν και συνεχίστηκαν με πλήθος επαφών του με κοινότητες, συλλόγους, οργανώσεις και απλούς ομογενείς. Ιδιαίτερα θετική εντύπωση προκάλεσε αυτή η προσοχή που έδειξε στους απλούς ανθρώπους, όπως, για παράδειγμα, η επίσκεψη του στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο ομογενής Νίκος Παύλου που τραυματίστηκε σοβαρότατα σε ατύχημα. Η στοργή για τους πάσχοντες και παραμελημένους συνανθρώπους μας υπογράμμισε τον πρώτο ρόλο του Αρχιεπισκόπου μας, να είναι δηλαδή ύψιστος κήρυκας της χριστιανοσύνης στην κοινωνία μας. Και η χριστιανοσύνη εκεί ακριβώς μας θέλει να δείχνουμε πρώτα απ' όλα την αγάπη μας, στους πάσχοντες συνανθρώπους μας.

Αυτή η αμεσότητα του νέου Αρχιεπισκόπου στην επαφή του με τον κόσμο έρχεται σε αντίθεση με την απόμακρη στάση που τήρησε στη διάρκεια της θητείας του ο αρχιεπίσκοπος πρώην Αμερικής κ. Ιάκωβος. Πρόκειται προφανώς για διαφορά νοοτροπίας. Αλλά πρόκειται κυρίως και για διαφορά γενεών. Γιατί είναι φανερό ότι ο σχετικά νεαρής ηλικίας κ. Σπυρίδων κομίζει μια ανανεωμένη αντίληψη του ρόλου και της λειτουργίας του ηγέτη της Εκκλησίας μας.

Αλλά τούτες οι τελευταίες παρατηρήσεις μας δεν έχουν σκοπό και δεν θάπρεπε σε καμία περίπτωση να επισκιάσουν τον έπαινο που οφείλουμε όλοι μας στον κ. Ιάκωβο για τον τρόπο που χειρίστηκε την μεταβίβαση της ηγεσίας στον νέο Αρχιεπίσκοπο. Ήταν θαυμαστή η άνεση, η σοφία, η ενόραση και η αγάπη που επέδειξε ο κ. Ιάκωβος.

Ο κ. Ιάκωβος με την μέχρι στιγμής στάση του αποδεικνύει ότι υπήρξε πράγματι άνθρωπος και ηγέτης υψηλών διαστάσεων και ότι γνωρίζει να θέτει πρώτο του στόχο το συμφέρον της εκκλησίας και της Ομογένειας ως το τέλος. Η Ομογένεια του του οφείλει ένα επιπλέον “ευχαριστώ”.

Για τον ίδιο λόγο αρμόζει έπαινος και στο νέο Αρχιεπίσκοπο, που χειρίστηκε με ξεχωριστή χάρη και αγάπη την σχέση του με τον κ. Ιάκωβο.

Ανάμεσα στις άλλες πρώτες κινήσεις του κ. Σπυρίδωνα ιδιαίτερη ικανοποίηση μας προκαλεί η στάση του στο θέμα των παραδόσεων και ιδιαίτερα της ελληνικής γλώσσας. Ο νέος Αρχιεπίσκοπος δείχνει να πιστεύει βαθύτατα στον αλληλένδετο δεσμό μεταξύ της Ορθόδοξης Πίστης και της ελληνικής γλώσσας και φαίνεται αποφασισμένος να λάβει άμεσα μέτρα για την ενίσχυση των δεσμών της ομογένειας με την ελληνορθόδοξη παράδοση. Ηδη μελετάται η επαναλειτουργία της Ακαδημίας του Αγ. Βασιλείου για την κατάρτιση και επιμόρφωση των δασκάλων μας. Και σύντομα ελπίζουμε θα τακτοποιηθούν τα χρονίζοντα προβλήματα της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού. Απαιτούνται ωστόσο και άλλα σοβαρότερα μέτρα. Και απαιτείται κυρίως η συνδρομή όλων μας. Παρόμοια κατεύθυνση ακολουθεί και η στάση του κ. Σπυρίδωνα στο ζήτημα των μικτών γάμων, τους οποίους θεωρεί όχι τόσο πρόβλημα αλλά πρόκληση.

Αξιόλογες υπήρξαν επίσης και οι κινήσεις του Αρχιεπισκόπου μας προς τα κέντρα της αμερικανικής εξουσίας. Είναι φανερό ότι ο κ. Σπυρίδων διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη θετικότατη επιστολή του προέδρου Κλίντον σχετικά με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Και είναι θετικό βήμα ο διορισμός του ως μέλους της Επιτροπής Ελευθερίας της Θρησκείας στο Εξωτερικό από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ο Αρχιεπίσκοπος θα πρέπει στον χειρισμό των ελληνικών εθνικών θεμάτων να παίζει πάντοτε το ρόλο του εγγυητή της ενότητας της Ομογένειας, αναλαμβάνοντας, όταν οι περιστάσεις το καλούν, και κάποιο συντονιστικό και ενοποιητικό ρόλο.

Είναι βέβαια κατανοητό από όλους μας ότι ο νέος Αρχιεπίσκοπος διέρχεται μια περίοδο βαθιάς μελέτης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Εκκλησία. Η περίσκεψη με την οποία αντιμετωπίζει τα ζητήματα αυτά όπως και η έλλειψη βιασύνης δείχνουν σοβαρότητα και αξιοπιστία. Σε κάποια όμως θέματα (όπως, για παράδειγμα, στους διορισμούς για την κάλυψη των κενών τώρα θέσεων σε πολλούς τομείς) θα ήταν ίσως δυνατόν να πραγματοποιηθεί ταχύτερη πρόοδος. Κανένα σοβαρό μέτρο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί εάν δεν υπάρξει η κατάλληλη στελέχωση της εκκλησίας μας. Ας κλείσουμε αυτές τις γραμμές με την συνολική παρατήρηση ότι οι μέχρι τώρα κινήσεις του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα υπήρξαν εξαιρετικά θετικές. Το πλησίασμα με το Πατριαρχείο και με τον απλό κόσμο, η κίνηση προς αναβάπτιση της Εκκλησίας και της Ομογένειας στην ελληνορθόδοξη παράδοση και η δράση του στα ελληνικά εθνικά θέματα έδωσαν το κατάλληλο δείγμα γραφής και επέβαλλαν την φυσιογνωμία του κ. Σπυρίδωνα ως κήρυκα της Χριστιανοσύνης, ως εγγυητή της ενότητας της κοινότητάς μας και ως οδηγητή της πορείας της προς το μέλλον. Με την συνδρομή όλων μας, αυτά τα πρώτα θετικά βήματα θα έχουν ανάλογη συνέχεια και πρακτική.

ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ


“Πρακτικό πνεύμα και ικανότητα”

“ Ο Σπυρίδων έχει δύο χαρακτηριστικά που θα πρέπει να γνωρίζετε: α) Έχει πρακτικό πνεύμα και προσπαθεί εξ αρχής να σπάσει τον πάγο με τον συνομιλητή του. β) Έχει όμως και την ικανότητα να παραμένει σιωπηλός, σκεφτόμενος, χωρίς να νιώθει την πίεση να γεμίσει το όποιο κενό, όπλο σημαντικό δεδομένου ότι στο επίπεδο της ηγεσίας του έχει να κάνει με ανθρώπους με ισχυρά “εγώ”... ” (Εθν. Κήρυκας, 20 Ιαν. 1997)
Κι αν ακόμα τίποτε άλλο δεν έπραττε ο νέος Αρχιεπίσκοπος, για δύο και μόνο επιτεύγματά του θα άξιζε του επαίνου όλων μας: Πρώτον για την ενδυνάμωση του λώρου ζωής της Αρχιεπισκοπής μας με την Μητέρα Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και Δεύτερον για την επιτυχημένη προσπάθειά του να φέρει την ηγεσία της Εκκλησίας κοντά στο λαό. Σοφές οι σχετικές κινήσεις του...” (Ε.Κ.)

“ Ξέρω ότι όταν γυρίζης για να δαγκώσης το χέρι που πριν λίγο γλυκοφιλούσες, τότε έχεις χάσει κάθε ίχνος ανθρωπιάς ”. (Πολίτης, Εφημ. “Πρωϊνή”)


“...Εόρταζε τη....εορτή του...!”

Όλους εδώ στον “Εθνικό Κήρυκα” μας άγγιξε η επίσκεψη στα γραφεία μας του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Σπυρίδωνος. Όλους. Όλοι συναισθανθήκαμε την βαρύτητα της στιγμής και το μέγεθος της τιμής που γινόταν στον εκδότη μας κ. Αντώνη Διαματάρη, ο οποίος την ημέρα εκείνη εόρταζε την ονομαστική του εορτή, στους υπόλοιπους εμάς και κατ' επέκταση σ' όλους εσάς, τους αναγνώστες της εφημερίδας αυτής. Ταυτόχρονα μας εντυπωσίασε η προσήνεια του Αρχιεπισκόπου, η παιδική του σχεδόν περιέργεια και αγάπη για το καινούργιο,το χιούμορ του. Ήταν ιστορική η επίσκεψη αυτή και μας γέμισε εντυπώσεις, εντυπώσεις για μια ολόκληρη ζωή.

ΔΙΑΜΑΤΑΡΗΣ ΠΡΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ:

“ Σας είμαι ευγνώμων ”
“ ...Σας ευχαριστώ γιατί η παρουσία μας σήμερα εδώ, είναι για μένα μια ευλογία και προσδίδει στην ονομαστική μου γιορτή, μια άλλη ακόμα πνευματική διάσταση. Σας είμαι ευγνώμων και γι αυτό... ”

Κι ακόμη:  “ Είμαι βέβαιος ότι υπό την ηγεσία σας η Εκκλησία μας θα βρει καλύτερα ακόμη το δρόμο της αλλά και υπό (σσ.: Επί;) των ημερών σας η Ομογένεια θα μεγαλουργήσει. Σεβασμιώτατε, ξανά σας ευχαριστώ θερμά... ” (σσ.: Μα ποιός είναι;)
“ Ο Σπυρίδων έχει δώσει άριστα δείγματα γραφής από τη στιγμή που πάτησε το πόδι του στις ΗΠΑ με πιο πρόσφατο τις εξαιρετικά θετικές τοποθετήσεις του για την παιδεία. Η στήλη θα τον στηρίξει με όλες της τις δυνάμεις στο δύσκολο αυτό έργο... ” (Ε.Κ.)

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΣΤΟΝ “Ε.Κ.”
“ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ”, ΔΕΥΤΕΡΑ, 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1997

ΔΙΑΜΑΤΑΡΗΣ:

...Σας ευχαριστώ επίσης πολύ, γιατί η παρουσία σας σήμερα εδώ, την ημέρα της γιορτής μου, είναι για μένα μια ευλογία και προσδίδει στην ονομαστική μου γιορτή μια άλλη ακόμα πιο πνευματική διάσταση. Σας είμαι ευγνώμων και για αυτό...”

“...Βέβαια, ο ρόλος του Τύπου πολλές φορές είναι, και εξ αντικειμένου αναγκάζεται να είναι ο ελεγκτής της εξουσίας. Αυτός ο ρόλος είναι στα πλαίσια τα κατανοητά και τα αποδεκτά πλέον διεθνώς. Θα πρέπει ακόμα να προσθέσω ότι η παρουσία σας αυτούς τους λίγους μήνες, στο τιμόνι της Εκκλησίας μας έχει προσδώσει μια άλλη διάσταση. Μας έχετε φέρει ακόμα πιο κοντά στην Εκκλησία και τις ρίζες μας. Είμαι βέβαιος ότι υπό την ηγεσία σας η Εκκλησία μας θα βρει καλύτερα ακόμη και το δρόμο της αλλά και υπό των ημερών σας η Ομογένεια θα μεγαλουργήσει. Σεβασμιώτατε ξανά, σας ευχαριστώ θερμά”.

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ:

“ ...Απευθυνόμεθα προς το ποίμνιόν μας με σκοπούς και στόχους βέβαια θρησκευτικούς, αλλά συνάμα δεν ξεχνούμε ότι το ποίμνιό μας αυτό έχει συγκεκριμένες εθνικές ρίζες και εννοούμε να το ενισχύσουμε και στους δυο αυτούς τομείς. Σ' αυτό, πράγματι το έργο μας είναι κοινό, θέλουμε να κρατήσουμε όπως είπατε την ελληνικότητά μας. Και αυτό σημαίνει την ελληνική μας παράδοση. Και αυτό σημαίνει την θρησκευτική μας Ορθόδοξη παράδοση, τα ήθη και τα έθιμά μας και τη γλώσσα μας... ”

“ ...Σ' αυτά νομίζω ότι θα είμαστε συναγωνιστές σε όλο αυτό το διάστημα. Νομίζω ότι το μέλλον μας εδώ, το ομογενειακό, μπορεί να είναι λαμπρό. Αυτό το πιστεύω. Δεν είναι δημαγωγία να το λέμε αυτό, αλλά πρέπει να τονίζουμε συνάμα ότι το μέλλον αυτό εξαρτάται από μας. Βέβαια το μέλλον το κτίζουμε, δεν υπάρχει αφ' εαυτού. Και το μέλλον αυτό δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το σήμερα και χωρίς το χθες. Επομένως πρέπει να το δούμε με ρεαλισμό. Πρέπει να δούμε που αστοχήσαμε στο παρελθόν, και αστοχήσαμε πολύ, για να μπορούμε να δούμε ποιοι μπορεί να είναι οι ρεαλιστικοί στόχοι μας στο μέλλον. Είναι ένας αγώνας ωραίος, είναι ένας αγώνας έντιμος και νομίζω ότι η κοινή συμπόρευσή μας θα αποκτήσει καρπούς πολλούς και εύχυμους. Και πάλι εύχομαι ο Αγιος Αντώνιος να σας προστατεύει πάντοτε, εσάς την οικογένειάς σας, την ευρύτερη εδώ εργασιακή οικογένειά σας και τους καρπούς των κόπων σας ”.


ΣΠΥΡΙΔΩΝ (προφητικά) προς κ. Διαματάρη:

“ Είπατε: Θέλουμε να κρατήσουμε την ελληνικότητά μας. Αυτό σημαίνει την ελληνική μας παράδοσι. Αυτό σημαίνει την θρησκευτική μας Ορθόδοξη παράδοσι, τα ήθη και τα έθιμά μας και τη γλώσσα μας. Νομίζω ότι το μέλλον μας εδώ μπορεί να είναι λαμπρό...αλλά πρέπει να τονίσουμε συνάμα, ότι, το μέλλον αυτό εξαρτάται από εμάς... ”


....Ρώτησε ....ερωτήσεις...”

Ναι, λοιπόν. Οι διαδόσεις είναι αληθινές. Μιλώ για τις διαδόσεις που θέλουν τον Αρχιεπίσκοπο να αρέσκεται στο να ασχολείται με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Και εδώ στα γραφεία μας ρώτησε ερωτήσεις για τα προγράμματα που χρησιμοποιούμε, τις νέες τεχνολογίες. Όταν δε επισκέφτηκε το πιεστήριο της εφημερίδας, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον τρόπο που παράγεται και τυπώνεται η εφημερίδα και τον τρόπο με τον οποίο διανέμεται στα περίπτερα αλλά και στους συνδρομητές. Ρώτησε όμως και για τις εξελίξεις στα εθνικά και στο φλέγον θέμα της Κύπρου, όπου εκφράστηκε με ισχυρά λόγια για την στάση των ΗΠΑ, μίλησε για τις εξελίξεις στο Άγιο Όρος, η συζήτηση είχε εύρος αλλά και βάθος.
“ Η αμεσότητα του νέου Αρχιεπισκόπου στην επαφή του με τον κόσμο έρχεται σε αντίθεση με την απόμακρη στάση που τήρησε κατά τη διάρκεια της θητείας του ο αρχιεπίσκοπος πρώην Αμερικής κ. Ιάκωβος...” (Ε.Κ.) (σσ. Το “Αρχιεπίσκοπος” δια μεν τον Σπυρίδωνα το “Α” το γράφουνε κεφαλαίο, - ίσως για ...φιλοφρόνησι!” δια δε τον Ιάκωβο, το “Α” είναι μικρό... λες και το “Αρχιεπισκοπιλίκι είναι περιουσία του κάθε (μιας) νού...! Εν πάση περιπτώσει...!)

[ ALITHEIA-ΑΛΗΘΕΙΑ | www.alitheia.org/GT-OM&&&.HTM  -  Οκτώβριος 1997 ]