top

Ἀριθμ. Πρωτ. 105/97

Τῷ Θεοφιλεστάτῳ Ἐπισκόπῳ Ντένβερ
κυρίῳ Ἠσαΐᾳ,

εἰς Ντένβερ.

Θεοφιλέστατε καί λίαν ἀγαπητέ ἐν Χῷ Ἀδελφέ,

Τῆς παρά τήν Βοστώνην (Brookline) Θεολογικῆς ἡμῶν Σχολῆς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ διερχομένης, ὡς γνωστόν, μεγάλην καί σοβαράν ἀπό καιροῦ διοικητικήν τε καί ἀκαδημαϊκήν κρίσιν, τοῦ δέ προέδρου αὐτῆς ἀπαλλαγέντος ἤδη τῶν ὑπό τῆς Ἐκκλησίας ἀνατεθέντων αὐτῷ πρό ἑνός καί ἡμίσεος ἔτους καθηκόντων, ἔγνωμεν ὅπως προσωρινῶς καί κατά τό ἀκαδημαϊκόν ἔτος 1997-1998 ἀναθέσωμεν τῇ ὑμετέρᾳ λίαν ἀγαπητῇ Θεοφιλίᾳ, τά τῆς ἡμετέρας Σχολῆς καλῶς γνωριζούσῃ καί τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡμῶν πραγμάτων μακράν πεῖραν ἐχούσῃ, τήν προεδρίαν τοῦ ἐν λόγῳ ἱδρύματος.

Οὐδαμῶς ἀμφιβάλλομεν, ὅτι ἡ ὑμετέρα Θεοφιλία θέλει προθύμως ἀναλάβει τήν ἀνατιθεμένην αὐτῇ παρά τῆς Ἐκκλησίας σπουδαίαν ταύτην ἀποστολήν καί συμβάληται εἰς ἀποκατάστασιν τῆς εἰρήνης καί ἐποικοδομητικῆς συνεργασίας ἐν τοῖς χώροις τῶν αὐτόθι διακονούντων καθηγητῶν, σπουδαστῶν καί ὑπαλλήλων διά τῆς διοικητικῆς ἀνασυγκροτήσεως τῆς Σχολῆς ταύτης, διαδραματιζούσης, ὡς γννωστόν, ρόλον σπουδαιότατον ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶς ἐκκλησιαστικῇ ζωῇ.

Καί ἐπί τούτοις κατασπαζόμενοι ἐν Κυρίῳ τήν ὑμετέραν Θεοφιλίαν καί παρ' Ἀὐτοῦ τά κράτιστα αὐτῇ αἰτούμενοι, διατελοῦμεν,

ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τῇ 8ῃ Ἰουλίου 1997,

μετά πολλῆς ἀδελφικῆς ἀγάπης,

[ ὑπογραφή ]

( †  ὁ Αμερικῆς Σπυρίδων )