top

Ἀριθμ. Πρωτ. 72/97

Τῇ Αὐτοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητι
τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ
κυρίῳ μοι κυρίῳ Βαρθολομαίῳ,

προσκυνητῶς.

Παναγιώτατε καί θειότατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Συνημμένως ᾧδε καί εἰς ἀπάντησιν πρός τό ὑπ’ ἀριθ. πρωτ. 1236 ἔγγραφον τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ὑποβάλλω εὐλαβῶς τῇ Ὑμετέρᾳ σεπτῇ Κορυφῇ ἀντίγραφον γράμματος τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Σικάγου κ. Ἰακώβου, ἀναφερομένου εἰς τόν παν- οσιολογιώτατον ἀρχιμανδρίτην κ. Φίλιππον Κουφόπουλον (ἤ Κοῦφον), ἱερατικῶς προϊστάμενον τοῦ ἐν τῇ ὡς ἄνω πόλει ἀλβανορθοδόξου ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου.

Πρός τῇ ἐν προκειμένῳ διατυπωθείσῃ ὑπό τοῦ εἰρημένου ἐν Χῷ ἀδελφοῦ γνώμῃ, θετικήν γενικῶς ἄποψιν περί τοῦ ἐν λόγῳ ἀρχιμανδρίτου ἔχουσι καί ἄλλοι κληρικοί ἡμῶν, καίπερ ἐκφράζοντες ἅμα ποιάν τινα ἐπιφύλαξιν ὡς πρός τό ἰσχυρόν καί ἀποφασιστικόν τοῦ χαρακτῆρος αὐτοῦ, γνωστοῦ εὐρύτερον ὄντος, ὅτι τά τοῦ ἀνωτέρῳ ἀλβανορθοδόξου ναοῦ κατευθύνουσι μᾶλλον οἱ λαϊκοί ἤ αὐτός οὗτος ὁ ἀρχιμανδρίτης.

Τούτων οὕτως ἐχόντων, ἐκφράζονται σοβαραί ἀμφιβολίαι, ἐάν καί κατά πόσον ὁ ὡς ἄνω ἀρχιμανδρίτης δύναται ἵνα θεωρηθῇ ὡς ὁ κατάλληλος χαρισματοῦχος κληρικός, ὅστις θέλει ἑνώσει ὑπ’ αὐτόν τάς ἐν τῇ χώρᾳ ταύτῃ ἀλβανορθοδόξους κοινότητας. Βέβαιον πάντως εἶναι, ὅτι ἡ τυχόν ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας ἀνάδειξις τοῦ περί οὗ ὁ λόγος κληρικοῦ εἰς χωρεπίσκοπον ἔσται ἕν θετικόν καί ἐπί τά πρόσω βῆμα πρός τήν κατεύθυνσιν τῆς μελλοντικῆς ὑφ’ ἕνα ποιμένα ἑνώσεως τῶν ἐνταῦθα ἀλβανορθοδόξων κοινοτήτων.

Καί ἐπί τούτοις τήν τιμίαν τε καί χαριτόβρυτον δεξιάν τῆς Ὑμετέρας θεοτιμήτου Κορυφῆς ἐν εὐλαβείᾳ κατασπαζόμενος, τάς θεοπειθεῖς δέ Αὐτῆς εὐχάς καί εὐλογίας ταπεινῶς ἐξαιτούμενος, ὑποδιατελῶ,

ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τῇ 23ῃ Μαΐου 1997,

[ χειρογράφως:

μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ

καί υἱϊκῆς ἀφθίτου εὐγνωμοσύνης,   ]

[ υπογραφή ]

( †  ο Αμερικής Σπυρίδων )