top

ECUMENICAL PATRIARCHATE DIOCESE OF PITTSBURGH GREEK ORTHODOX ARCHDIOCESE OF NORTH AND SOUTH AMERICA

Bishop Maximos

Φεβρουαρίου 3, 1997

Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀμερικῆς
κ. κ. Σπυρίδωνα
Εἰς Νέαν Ὑόρκην

Σεβασμιώτατε,

Ὁ Δρ. Μ. Gilligan, Director of Accreditation and Leadership Education, Α.Τ.S., μοί ἀπέστειλε σχετικά κείμενα, τά ὁποῖα, δυστυχῶς, μόνον ἐμμέσως ἀναφέρονται εἰς τά θέματα τά ὁποῖα ἀφοροῦν τά συγκεκριμένα ερωτήματα τά ὁποῖα τοῦ ὑπέβαλον από τηλεφώνου. Διά τόν λόγον τοῦτον τοῦ ἔγραψα, καί περιμένω καί γραπτήν ἀπάντησιν εἰς τάς ερωτήσεις μου, τάς ὁποίας καί ἐπισυνάπτω εἰς τήν παροῦσάν μου. Ἐλπίζω νά δυνηθώ νά ἐπικοινωνήσω μαζί του αὔριον, καί νά τοῦ ζητήσω νά ἐπισπεύσῃ τήν γραπτήν ἀπάντησίν του.

Μέ αὐριανήν ἡμερομηνίαν, ἐλπίζω νά σᾶς στείλω τήν ἔκθεσιν περί τοῦ τί ἀκριβῶς ἔλαβε χώραν κατά τήν πρώτην ἐπίσκεψίν μας εἰς τήν Σχολήν. Τήν ἔκθεσιν αὐτήν κάμνομεν ἀπό κοινοῦ μετά τοῦ Ἁγίου Μελόης. Ἐν τῷ μεταξύ, ἐπιθυμῶ νά ὑποβάλω τάς προσωπικάς σκέψεις καί προτάσεις μου περί τῶν «τριών προβλημάτων» τῆς Σχολῆς, ἵνα κατά π. Ἀλκιβιάδην Καλυβόπουλον, Πρόεδρον τῆς Σχολῆς, εἴπω:

1) Πρόβλημα τῆς κας Ζαχαριάδου/Holmberg: Προσωπικῶς συνιστώ ὅπως ἡ κα Ηοlmberg, ἡ ὁποία ἤδη διδάσκει εἰς τήν Θεολογικήν Σχολήν τά μαθήματά της (ὅπως ἔκαμε κατά τήν διαρρεύσασαν δεκαοκταετίαν), συνεχίσῃ νά τά διδάσκῃ, ὑπό τήν ἰδιότητά της ὡς καθηγητρίας μέ μονιμότητα, καί τόν διορισμόν τοῦ Ἐπισκόπου Μεθοδίου, πρό τετραετίας γενόμενον καί, κατά τό Α.Τ.S., ἰσχυρόν εἰσέτι παραμένοντα. Ἡ κ. Ηοlmberg πρέπει, επίσης, νά προσκαλήται εἰς τάς συνεδριάσεις τῆς Σχολῆς, καί νά έχῃ λόγον καί ψῆφον επί τών θεμάτων πού ἀφοροῦν τά μαθήματά της.

2) Θέμα ὁρίου ἡλικίας διά τούς διδάσκοντας: Τό Α.Τ.S. δέν ἔχει λάβει θέσιν ἐπί τοῦ θέματος τούτου, διά τόν ἁπλοῦν λόγον ὅτι δέν δύναται νά ἀντιταχθῇ εἰς τόν Νόμον τῆς Συμπολιτείας (Federal Law). Κατά τόν νόμον τοῦτον, ἐπαφίεται εἰς τόν καθηγητήν νά ζητήσῃ νά συνταξιοδοτηθῇ, ὁπόταν αὐτός τό θελήσῃ. Ἐπ' αὐτοῦ τοῦ θέματος, ὁ μακαρίτης π. Νομικός Βαπόρης εἶχε δίκαιον. Δυστυχῶς, δέν ἐπέζησε διά νά εὕρῃ τό δίκαιόν του.

3) Τέλος, τό θέμα τῆς συγχωνεύσεως τῶν δύο ἑδρῶν, Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας καί Πατερικῆς Θεολογίας, δέν εἶναι κατ' οὐσίαν θέμα. Ἀνάλογα μέ τίς ἀνάγκες, εἶναι δυνατόν οἱ δύο ἕδρες νά συμπτύσσονται, ἤ καί νά διακρίνονται πάλιν, ἐφ' ὅσον ὑπάρχουν οἱ καθηγηταί διά νά διδάσκουν τά μαθήματα αὐτά. Πάντως, ἡ «Πατερική Θεολογία» δέν εἶναι ούτε Πατρολογία, ούτε Δογματική. Ἔχει ἰδίαν ὑπόστασιν ὡς ἱστορία τῆς Θεολογικῆς σκέψεως τῶν Πατέρων, καί δύναται νά ἀποτελέσῃ αὐτοτελές μάθημα. Προσωπικῶς, ἐκλήθην δίς ἀπό τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Ἁγίου Βλαδιμήρου διά νά διδάξω τό μάθημα τοῦτο, ἐν ἀπουσίᾳ τοῦ μακαρίτου π. Ἰωάννου Μέγιεντωρφ καί εἰς τήν θέσιν αὐτοῦ. Δέν βλέπω τί εἶναι τό πρόβλημα μέ τόν π. Γεώργιον Δράγαν, ἐν σχέσει πρός τήν σύμπτυξιν τῶν δύο ἑδρῶν. Ὅταν ἐπιστρέψῃ ὁ καθηγητής τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας (π. Θωμᾶς FitzGerald), καλόν θά ἦτο ὁ π. Δράγας νά περιορισθῇ εἰς τήν Πατερικήν Θεολογίαν.

Καί πάλιν, τά ὡς ἄνω ἀποτελοῦν τήν προσωπικήν μου σκέψιν καί τάς προτάσεις, ἐπί τῇ βάσει τῆς γνωματεύσεως καί τῶν εἰδικών τοῦ Α.Τ.S. Δέν γνωρίζω ἄν ἀντιπροσωπεύουν καί τάς ἀπόψεις τοῦ Ἁγίου Μελόης, μέ τόν ὁποῖον δέν ἔσχον τήν εὐκαιρίαν νά συζητήσω τάς ἀπόψεις αὐτάς. Ἡ ἔκθεσις ἥν θά ὑποβάλωμεν ἀπό κοινού ἀναφέρεται μόνον εiς τά πεπραγμένα καί τά διαμειφθέντα κατά τήν ἐπίσκεψιν μας, ἄνευ ἀξιολογήσεως, διότι εἶναι ἐνδεχόμενον καί νά διαφωνήσωμεν. Εἰς ἕνα συμφωνοῦμεν ἀμφότεροι: Ὅτι ἡ διένεξις μεταξύ προέδρου, κοσμήτορος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς καί καθηγητών ὀφείλει νά λάβῃ τέλος, πρός ὄφελος πάντων, ἰδίᾳ δέ τῶν φοιτητῶν καί τῆς Σχολῆς.

Τοσαῦτα προσωπικώς ὑποβάλλων, ἐν ὄψει τῆς ἀπό κοινοῦ πλήρους ἐκθέσεως μετά τοῦ Ἁγίου Μελόης, καί ἐν ὄψει τῆς γραπτῆς ἀπαντήσεως τοῦ Α.Τ.S. εἰς τά ἐπισυναπτόμενα ἐρωτήματά μου (ἐπιστολή πρός Michael Gilligan), διατελώ, μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ καί ἀγάπης πολλῆς,
[ υπογραφή ]
Ο ΠΙΤΤΣΒΟΥΡΓΟΥ ΜΑΞΙΜΟΣ