top

Ἀριθμ. Πρωτ. 143/97

Τῇ Αὐτοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητι
τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ
κυρίῳ μοι κυρίῳ Βαρθολομαίῳ,

προσκυνητῶς.

Παναγιώτατε καί θειότατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Εὐλαβῶς καθυποβάλλω τῇ Ὑμετέρᾳ σεπτῇ Κορυφῇ τά τῆς περιπτώσεως τοῦ ὁσιολογιωτάτου ἱερομονάχου κ. Ἰωσήφ Βουτσᾶ, γνωστοῦ τῇ Μητρί Ἐκκλησίᾳ ἐκ τῆς ἐν καιρῷ γενομένης ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Τορόντο κ. Σωτηρίου σχετικῆς ἐνημερώσεως.

Ὁ ἐν λόγῳ ἱερομόναχος, προσκείμενος τῷ Ἡγουμένῳ τῆς ἐν Ἄθω Ἱ. Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Φιλοθέου κ. Ἐφραίμ καί ἀνήκων κανονικῶς εἰς τήν Ἱ. Μητρόπολιν Σισανίου καί Σιατίστης, ἔτυχε πρό τετραετίας προσωρινῆς κανονικῆς ἀδείας, ἵνα ἐρχόμενος εἰς Καναδᾶν, συμβάληται εἰς ἀνάπτυξιν τοῦ ὀρθοδόξου μοναχισμοῦ. Μονάσας μετά τῆς πενταμελοῦς συνοδείας αὐτοῦ ἐπί τριετίαν ὅλην παρά τήν μεγαλούπολιν τοῦ Τορόντο, ἰδών δέ ἐγκαταλειπόμενον βαθμιαίως τό ἀρχικόν αὐτοῦ σχέδιον πρός ἀνέγερσιν μονῆς καί τό συγκεντρωθέν πρός τοῦτο χρηματικόν ποσόν διεκδικούμενον ὑπό τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Τορόντο, ἀπεφάσισεν οὗτος ὅπως, ἐρχόμενος εἰς ΗΠΑ, ἀνεύρῃ νέον ἡσυχαστήριον.

Πρό τῆς ἐκ Καναδᾶ ἀναχωρήσεως αὐτοῦ μάλιστα ὁ περί οὗ ὁ λόγος, ἑπόμενος τῇ ἐντολῇ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Τορόντο, ὅπως διευθετήσῃ πᾶσαν οἰκονομικήν ἐκκρεμότητα σχέσιν ἔχουσαν πρός τήν ἀνέγερσιν μονῆς ἐν Καναδᾷ, ἀπέδωκε πάσας τάς ἐν καιρῷ γενομένας πρός τοῦτο χρηματικάς δωρεάς τοῖς φιλοχρίστως ταύτας πραγματοποιήσασιν, ἅτε δή τοῦ σκοποῦ τῆς ἀποδοχῆς τούτων μή ἐκπληρωθέντος τελικῶς.

Οὕτω πως τῶν πραγμάτων ἐν Καναδᾷ ἐξελιχθέντων, τοῦ εἰρημένου δέ ἱερομονάχου ἐλθόντος ἐν τῷ μεταξύ εἰς Ἡνωμένας Πολιτείας, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Τορόντο ἐξέφρασε τόσῳ τηλεφωνικῶς, ὅσῳ καί γραπτῶς, τήν παράκλησιν ὅπως τηρηθῇ ἐν προκειμένῳ ἡ κανονική τῆς Ἐκκλησίας τάξις, διό καί ἡ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή Ἀμερικῆς προὐτίμησε, ὅπως, κατά τήν φάσιν τοῦ ζητήματος ταύτην τοὐλάχιστον, μή χορηγήσῃ τῷ ἱερομονάχῳ τούτῳ κανονικήν ἄδειαν τοῦ ἱερουργεῖν, ἁπλῶς δέ ἐπιτρέψῃ τούτῳ ὅπως τύχῃ προσωρινῆς φιλοξενίας ἐν τῇ ἐν Ἀριζόνᾳ Ἱ. Μονῇ τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου.

Καίτοι τά ἐν ἀντιγράφῳ ἐπισυναπτόμενα ᾧδε σχετικά πρός τήν ὑπόθεσιν ταύτην ἔγγραφα παρέχουσιν ἀρκούντως σαφῆ τῶν πραγμάτων εἰκόνα, ἐν τούτοις ὁ γράφων, προκειμένου περί θέματος ἀφορῶντος εἰς τάς σχέσεις τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς πρός ἄλλην τοῦ Θρόνου Ἐπαρχίαν, κρίνει σκόπιμον ὅπως ὑποβληθῶσι ταῦτα τῇ Μητρί Ἐκκλησίᾳ ἐπί τῇ ἐλπίδι ὅπως, τῇ στοργικῇ ἀρωγῇ ταύτης, τό ζήτημα τοῦτο θεωρηθῇ ὡς λῆξαν καί δοθῇ τῷ εἰρημένῳ ἱερομονάχῳ ἡ δυνατότης ἵνα διακονήσῃ τῷ ἀναπτυσσομένῳ ἐνταῦθα ὀρθοδόξῳ μοναχισμῷ.

Ταῦτα ἐν εὐλαβείᾳ καθυποβάλλων τῇ Ὑμετέρᾳ προσκυνητῇ μοι Παναγιότητι, τάς θεοπειθεῖς δέ Αὐτῆς εὐχάς καί εὐλογίας ταπεινῶς ἐξαιτούμενος, κατασπάζομαι τήν τιμίαν τε καί χαριτόβρυτον Αὐτῆς δεξιάν καί ὑποδιατελῶ,

ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τῇ 28ῃ Αὐγούστου 1997,

[ χειρογράφως:

μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ,

καί υἱϊκῆς ἀφθίτου εὐγνωμοσύνης,  ]

[ ὑπογραφή ]

( †  ὁ Ἀμερικῆς Σπυρίδων )