top

ΕΣΕΙΣ - 7-20 Ιουνίου 1997

ΑΠΟ ΤΟΝ

Ενας άξιος πνευματικός οδηγός

Ορθοδοξία και Ελληνισμός συμπορεύονται στο χρόνο και την ιστορία. Αξεδιάλυτα. Κι αν αυτό αποτελεί μια διακριβωμέ­νη αλήθεια για την κυρίως Ελλάδα, είναι ιερός Θεσμός για την άλλη Ελλάδα των πέντε Ηπείρων και της παγκοσμιότητας.

Συχνά κάνω αυτή την παρήγορη σκέψη όταν ταξιδεύω στις διάφορες πολιτείες της Αμερικής, όπου γύρω από την τροφό Εκκλησία συγκεντρώνεται και επιβιώνει ο Ελληνισμός, αλλά και όταν ταξιδεύω μακρύτερα, σε διάφορες χώρες όπου παντού ο πολυμήχανος Οδυσσέας έχει δημιουργήσει τις εστίες του.

Γι αυτό πιστεύω (και το υποστηρίζω με όλα τα μέσα) ότι πρέπει να στεκόμαστε συμπαραστάτες στον αγώνα της και τις προσπάθειές της να διατηρήσει ζωντανή την Ελληνοχριστιανική Παράδοση.

Εδώ, στο οικουμενικό κέντρο της "άλλης Ελλάδος", την Αμερική, επικεφαλής της Εκκλησίας είναι ένας φωτισμένος Ιεράρχης που κατόρθωσε κάτι πολύ σημαντικό στο σύντομο χρό­νο της παρουσίας του. Να κερδίσει το λαϊκό έρεισμα και ν' αγαπηθεί βαθιά από την ευρύτερη ομογενειακή οικογένεια.

Από την πρώτη στιγμή που ήρθε, δε στάθηκε απόμακρος, ούτε απευθύνθηκε μόνο στους ισχυρούς και τους επώνυμους: Αντίθετα, ο νέος Αρχιεπίσκοπος (νέος στην ηλικία και τις ιδέες), αγκάλιασε με πατρική στοργή και με ειλικρινή αγάπη όλες τις τάξεις των ομογενών μας, άκουσε τα προβλήματά τους και προσπάθησε να είναι όσο γίνεται πιο κοντά τους.

Στην επικοινωνία του με το ποίμνιό του δεν κράτησε αποστάσεις, ούτε στάθηκε προσηλωμένος στους ψυχρούς πια τύπους του αρχιεπισκοπικού πρωτοκόλλου.

Έκανε πράξη ζωής και μέσο επικοινωνίας την πιο μεστή αποστολική ρήση: «Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων και των αγγέλων λαλώ, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον».

0 αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων βιώνει τη χριστιανική αγάπη, γι' αυτό μπορεί και την εκπέμπει με όλο το φως της στο πολυπληθές ποίμνιό του, αναζωπυρώνοντας τις σχέσεις Εκκλησίας και Ομογένειας, που είχαν πολύ ψυχρανθεί από γνωστά άτυχα συμβάντα.

Η επιλογή του Πατριαρχείου να του αναθέσει την πιο μεγάλη και την πιο δύσκολη, λόγω της ανομοιογένειάς της, Εκκλησία του Απόδημου Ελληνισμού, αποδείχθηκε εκ των υστέρων σοφή.

0 Πατριάρχης, και ταγός της Ορθοδοξίας ανά τον κόσμο, με τη σύνεση, την εχεφροσύνη και την πείρα του, επέλεξε τον καταλληλότερο για να οδηγήσει το καράβι του χριστεπώνυμου εκκλησιάσματος σε λιμάνι ηρεμίας, πίστεως και αγάπης.

Φυσικά δεν λείπουν οι αναίτιες και εμβόλιμες επιθέσεις, ούτε οι πολλαπλές παγίδες. Δεν λείπουν ακόμη και οι συκοφαντίες που μερικές από αυτές εντέχνως διοχετεύονται σε ανεύθυνο Τύπο ή εκστομίζονται από εξίσου ανεύθυνα χείλη για λόγους ευτελούς εντυπωσιασμού ή άλλων σκοπιμοτήτων. Αλλά αυτός ο πόλεμος φέρνει αντίθετα αποτελέσματα. Θωρακίζει τον άξιο Ιεράρχη και κάνει ακόμη μεγαλύτερη την αγωνιστική του δύναμη για να φτιάξει την ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής πανίσχυρη και να της ξαναδώσει την πρέπουσα αίγλη και λάμψη.

0 χρόνος της εδώ παρουσίας του σχετικά μικρός. Τα αποτελέσματα των εμπνευσμένων έργων του λαμπρά.

Φυσικά απομένουν (και επιβάλλεται) να γίνουν ακόμη πολλά. Τεράστια τα κενά που υπάρχουν από προηγούμενες παραλείψεις και εσφαλμένες ενέργειες.

0 νέος Αρχιεπίσκοπος δεν πτοείται. Δεν κάμπτεται. Δεν λυγίζει. Μακρύς και ανηφορικός ο δρόμος, γι' αυτό και ωραίος. Τα δύσκολα έχουν νόημα και ενδιαφέρον για τους άξιους ηγέτες, γιατί τα δύσκολα ακριβώς χρειάζονται αγωνιστική πίστη, σθένος και δημιουργικότητα.

Οι αρετές αυτές είναι έμφυτες στον καινούριο πνευματικό ηγέτη της Ορθοδοξίας στην Αμερική. Το ποίμνιό του και εμείς είμαστε κοντά του, συνεπείς στην απαράβατη αρχή μας να είμαστε κοντά σε ό,τι αληθινό, μεγάλο και ωραίο γίνεται για να διατηρηθεί ζωντανή και άσβεστη η ελληνορθόδοξή μας παράδοση. Και εμείς, αντίστοιχα, γινόμαστε στόχος ευτελών επιθέσεων. Αλλά δεν καμπτόμαστε. Ξέρομε ότι το τίμημα της αλήθειας είναι πολύ ακριβό. Και είμαστε διατεθειμένοι να το πληρώσουμε!!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΣΤΑΝΑΣ

[ ΕΣΕΙΣ - Τεύχ. 215 - 7-20 Ιουνίου 1997 - σ. 5 ]