|
top
Ορθόδοξος Παρατηρητής - 20 Απριλίου 1997
Ας οικοδομήσουμε πάνω στο αδιάσειστο θεμέλιο του Κυρίου
Αρχιεπισκοπική Εγκύκλιος για το Πάσχα *)
Προς τους Ιερατικώς προϊσταμένους, τους προέδρους των ελληνορθοδόξων Κοινοτήτων, τους μοναχούς και τις μοναχές, τα Διοικητικά Συμβούλια των Φιλοπτώχων Αδελφοτήτων, τους Νέους και τις Νεάνιδες, και όλους τους ευσεβείς Χριστιανούς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής
Χριστιανοί ευσεβείς,
όσοι αποτελείτε το πλήρωμα
τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής,
Με αγάπη πολλή σάς απευθύνω σήμερα τον χαρμόσυνο χαιρετισμό της Λαμπρής αυτής ημέρας, της εορτής των εορτών και της κατ' εξοχή πανηγύρεως, το Χριστός Ανέστη! Συνεορτάζω και συναγάλλομαι μαζί σας και εύχομαι ολόθυμα η ευλογία του αναστημένου Κυρίου να σάς συνοδεύει σ' ολόκληρη την πορεία της ζωής σας και να σάς εμπνέει στα έργα και στις αγαθές σας επιδιώξεις.
Την λέμε και είναι Λαμπρή η ημέρα αυτή, γιατί διαλάμπει μέσα της το ανέσπερο, άκτιστο και ακατάλυτο φως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, του Δημιουργού και Λυτρωτή του κόσμου. Ο Χριστός, όπως μας διακηρύττει το ιερό Ευαγγέλιο της ημέρας, είναι το φως το αληθινό που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο. Είναι το φώς που φέγγει μέσα στο σκοτάδι και το σκοτάδι δεν μπορεί να το κυριέψει. Είναι το φως που χαρίζει ζωή, αληθινή, άφθονη, αιώνια. Όσοι το λαμβάνουν αποκτούν την δυνατότητα να γίνουν τέκνα του Θεού, να ιδούν την δόξα Του, και να γευθούν τη δύναμη της χάριτός Του, να θεωθούν.
Με την Ανάσταση του Χριστού σφραγίσθηκε το σωτήριο έργο που ήλθε, από αγάπη και φιλανθρωπία, να επιτελέσει μέσα στον ταλαίπωρό μας κόσμο ο μονογενής Υιός του Θεού. Άρχισε το έργο αυτό με την ανάληψη της κτιστής φύσεώς μας από τον ίδιο τον Κύριο. Συνεχίστηκε με την άγια ζωή Του, η οποία με “λόγους και έργα” φανέρωσε τις αληθινές αρετές που ξαναφέρνουν τον άνθρωπο στο χαμένο παράδεισο. Και κατέληξε στην εξιλαστήρια θυσία Του και στο αδιάβλητο πάθος Του, μέσω των οποίων χαρίζει στους ανθρώπους την άφεση των αμαρτιών τους και την αποκατάσταση της αρχικής επικοινωνίας τους με το Θεό.
Όλα αυτά μας τα φανέρωσε με τρόπο λειτουργικό και μυσταγωγικό η Αγία Εκκλησία κατά την περίοδο της μεγάλης Σαρακοστής, η οποία έφθασε σήμερα στην κατακλείδα της με την υπερένδοξη Ανάσταση του Κυρίου. Ιδιαίτερα, κατά την τελευταία αυτή και μεγάλη εβδομάδα, μας προετοίμασε να συναντήσουμε και να κατανοήσουμε την δόξα του Αναστάντος Κυρίου, παρουσιάζοντάς μας διαδοχικά το πολύμορφο και μεγαλειώδες μυστήριο του προσώπου Του, μέσω των εναλλασσομένων ιερών εικόνων του Νυμφίου, του Διδασκάλου που νίπτει τους πόδας των μαθητών Του, του ιερού Μύστου που τους καθιστά κοινωνούς του μυστικού δείπνου Του και, τελικά, του άμωμου και άφωνου Αμνού που θυσιάζεται εθελούσια για την σωτηρία των μαθητών Του και του κόσμου.
Το πρωταρχικό και κύριο μήνυμα της λαμπρής αυτής ημέρας της Αναστάσεως είναι ο άρρηκτος σύνδεσμος που συνδέει όλες αυτές τις ιερές εικόνες του Κυρίου μας. Ότι δηλαδή ο Χριστός που αναστήθηκε είναι ο Χριστός που πρώτα πρώτα ταπεινώθηκε, σταυρώθηκε και θυσιάστηκε γιατί έζησε και πολιτεύτηκε δίκαια και αληθινά. Όπως το λέγει ο Απόστολος, ο αναβάς στους ουρανούς είναι και ο καταβάς στα κατώτατα της γης. Αυτό το σχήμα καθορίζει και τη δική μας την πορεία και πολιτεία. Ο Χριστός είναι η απαρχή μας, ο πρόδρομός μας, ο παιδαγωγός μας. Είναι ακόμα και ο εγγυητής της σωτηρίας μας.
Η μαρτυρία των αγίων αποστόλων και των πρώτων χριστιανών, όπως και όλων των ανά τους αιώνες ομολογητών και μαρτύρων, πολλοί από τους οποίους έχυσαν και το αίμα τους ακόμη για χάρη του Χριστού, επιβεβαιώνουν το θαύμα της σωτηρίας και μας προκαλούν να ενταχθούμε κι εμείς, όσο πιο αποφασιστικά μπορούμε, στο βασίλειο ιεράτευμα και στο έθνος το άγιο που έφερε στο φως της υπάρξεως ο Κύριός μας ο Ιησούς Χριστός. Το Πάσχα του Κυρίου περιλαμβάνει και τον αληθινό αγώνα και την θυσία και την Ανάσταση. Γι αυτό και ο δικός μας ο εορτασμός συνίσταται σε μια συμμετοχή ή μέθεξη σε όλα αυτά. Όπως το διατυπώνει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, “ἐδεήθημεν Θεοῦ σεσαρκωμένου καὶ νενεκρωμένου ἵνα ζήσωμεν”.
Ας μη πτοηθούμε λοιπόν ούτε από κόπο, ούτε από πόνο, ούτε από θλίψη, ούτε από ασθένεια, όσο βαριές και δύσκολες ή ακόμη και θανατηφόρες κι αν είναι, γιατί τίποτε από αυτά δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία της Ζωής και την οριστική κατάργηση του θανάτου. Επειδή το φως της Αναστάσεως φέγγει μέσα στην σκοτία με τρόπο που δεν νικιέται από αυτή, και επειδή δεν θα σβήσει ποτέ το θεανδρικό παράδοξο που σήμερα μας προσφέρει ο θαυμαστός Τεχνουργός της Αναστάσεως Χριστός, δεν πρέπει να αφήσουμε καμιά απογοήτευση και κανένα εμπόδιο να μας καταλάβει, αλλά να πορευθούμε προς τα εμπρός οικοδομώντας πάνω στο αδιάσειστο θεμέλιο του Κυρίου. Μπορούμε και πρέπει πάντοτε να ζητωκραυγάζουμε μαζί με την Εκκλησία των πατέρων μας: Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν θανάτῳ θάνατον πατήσας καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος !
Με αναστάσιμες ευχές και πολλή πατρική αγάπη,
[ υπογραφή: † ὁ Ἀμερικῆς Σπυρίδων ]
[ Ορθόδοξος Παρατηρητής, Έτος 62 - Αρ. 1127, 20 Απριλίου 1997, σ. 11 ]
_____________________________
*) Η εγκύκλιος φέρει αρ. πρωτ. 33/97
Στο τέλος του κειμένου: "Σημείωση: Να αναγνωσθεί ευθύς αμέσως μετά τό Ευαγγέλιο
της Αναστάσεως".
|