top

η Πρωϊνὴ - 19 Νοεμβρίου 1997

Νά 'ναι αφελείς;

Βαυκαλίζονται κάποιοι με "αποστομωτικές" εκφράσεις, ότι επειδή πήραν συνέντευξη του Πατριάρχη, αυτό αποτελεί στοιχείον εγκυρότητος και μήνυμα (άκουσον-άκουσον) προς το Σπυρίδωνα. Εγώ θα τους συνιστούσα, όπως άλλωστε κι ο Πατριάρχης, "να προσέξουν και να τηρήσουν το περιεχόμενο του μηνύματός του'. Κι όχι ως Φαρισαίοι να "διαλύουν τον κώνωπα και να καταπίνουν την κάμηλον".

Και να εξηγηθώ: Ανάγκη σωτηρίας έχουν πρωτίστως οι αμαρτωλοί. Όλοι μας δηλαδή, αλλά κάποιοι περισσότερο. Σε όλους δίδεται κάποτε η ευκαιρία. Και στις "μωρές παρθένες" εδόθη και σε κάποιον "σπάταλο υιό" εδόθη ευκαιρία. Το ερώτημα είναι ως πότε θα δίδεται. Και αν δοθεί σε κάποιον το χέρι, τι κάνει; Το σφίγγει, το φιλά, ή το δαγκώνει;

"Η άρνησις συνεργασίας μετά των αντιπάλων ...δεν είναι φρόνιμος ενέργεια", λέγει σε άλλο σημείο του αποχαιρετιστηρίου μηνύματός του ο Πατριάρχης, ο οποίος παράλληλα, στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε προς την "Πρωϊνή" δηλώνει ότι η Εκκλησία μας "γνωρίζει να υπερβαίνει τα προσωπικά και τα κομματικά και να ενώνει". Αν κάποιοι δεν τα καταλαβαίνουν όλα αυτά τα βαρυσήμαντα και σαφή μηνύματα, δεν χρειάζεται να ξαναφοιτήσουν στη Θεολογική Σχολή. Στα θρανία της πρώτης δημοτικού πρέπει να επιστρέψουν.

ΠΟΛΙΤΗΣ

[ η Πρωϊνὴ - 19 Νοεμβρίου 1997 - σ. 12 ]