top

Ἀριθμ. Πρωτ. 227/98

Τῇ Αὐτοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητι
τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ
κυρίῳ μοι κυρίῳ Βαρθολομαίῳ,

προσκυνητῶς.

Παναγιώτατε καί θειότατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Εὐλαβῶς ὑποβάλλω τῇ Ὑμετέρᾳ σεπτῇ Κορυφῇ τἀκόλουθα:

Τῇ Πέμπτη, 29ῃ Ὀκτωβρίου ἐ. ἔ., ὁ εὐλαβῶς ὑποσημειούμενος ἐδέχθη ἐν τῇ ἕδρᾳ τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς τόν πρόεδρον τῆς Ἀμερικανικῆς Σεφαρδικῆς Ὁμοσπονδίας κ. Leon Levy, ἐπί κεφαλῆς τετραμελοῦς ἀντιπροσωπείας τοῦ ἐν λόγῳ ἑβραϊκοῦ ὀργανισμοῦ.

Κατά τήν διεξαχθεῖσαν μακράν συζήτησιν ἐπί τῇ ἐπισκέψει ταύτῃ, ἀποβλεπούσῃ γενικῶς εἰς τήν σύσφιγξιν τῶν σχέσεων μεταξύ τῶν ἐν Ἡνωμέναις Πολιτείαις ἑβραίων καί ἑλληνορθοδόξων, ἐθίγη πληθύς ὅλη κοινῶν προβλημάτων.

Οὕτως, ἀπό σεφαρδικῆς πλευρᾶς ἐγένετο ἀναφορά εἰς

• τήν πρός τούς ἑβραίους κατά τούς χρόνους τοῦ “Ὁλοκαυτώματος” συμπαράστασιν ἑλληνορθοδόξων ἱεραρχῶν (ὡς π.χ. τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Ζακύνθου Χρυσοστόμου καί τοῦ ἀοιδήμου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Δαμασκηνοῦ), τονισθείσης τῆς ἀνάγκης, ὅπως ἀξιοποιηθῶσι καταλλήλως καί τά περί ἄλλων ὀρθοδόξων κληρικῶν ὑπάρχοντα σχετικά ἱστορικά στοιχεῖα, ἅτινα δυστυχῶς παραμένουσιν εἰσέτι ἄγνωστα τοῖς πολλοῖς·
• τήν δυνατότητα καταρτίσεως κοινοῦ φιλανθρωπικοῦ προγράμματος τῆς Ἐθνικῆς Φιλοπτώχου ἡμῶν Ἀδελφότητος καί τοῦ ἀντιστοίχου γυναικείου ἑβραϊκοῦ ὀργανισμοῦ Ηadassah ἐπί τῷ τέλει ὅπως παρέχηται φιλανθρωπική βοήθεια καί ἰατρική συμπαράστασις πρός νέους ἔχοντας συγκεκριμένας παθήσεις·
• τό καθεστώς τῆς πόλεως τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐξηγηθείσης τῆς σπουδαιότητος, ἥν ἔχει τοῦτο διά τόν ἑβραϊκόν λαόν·
• τήν θέσιν τοῦ Ἰσραήλ ἐν τῷ Ὀργανισμῷ τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, ὅπου τοῦτο, κατά τόν συνομιλητήν, κατέχει εἰσέτι δευτέρας τάξεως θέσιν, παραβιαζομένου οὕτω τοῦ καταστατικοῦ χάρτου τοῦ διεθνοῦς τούτου ὀργανισμοῦ·
• τάς σχέσεις τοῦ Ἰσραήλ πρός ἄλλας μεσογειακάς χώρας, διευκρινησθέντος ὅτι αἱ τυχόν ἰδιαίτεραι σχέσεις αὐτοῦ πρός μίαν τῶν χωρῶν τούτων δέν δύναται ἵνα ἐπηρεάσῃ ἤ ἐπισκιάσῃ ἐκείνας ἅς τοῦτο ἔχει μετ' ἄλλης χώρας·
• τήν προσεχῆ μετάβασιν τοῦ προέδρου τῆς ἐν λόγῳ ὁμοσπονδίας εἰς μεσογειακάς τινας χώρας καί τήν εἰς Πόλιν ἐπίσκεψιν αὐτοῦ, ἔνθα θέλει ἐπιδιώξει ὅπως τύχῃ καί ἀκροάσεως παρά τῆς Ὑμετέρας προσκυνητῆς Παναγιότητος.

Ἀπό τῆς πλευρᾶς τῆς Ἱ. Ἀρχιεπισκοπῆς, ὁ γράφων

• ἐξέφρασε τήν χαράν αὐτοῦ ἐπί τῇ ὑπό τῶν Ἑβραίων ἀναγνωρίσει τῆς συμβολῆς ἑλληνορθοδόξων κληρικῶν εἰς τήν διάσωσιν ἑβραϊκῶν πληθυσμῶν κατά τήν περίοδον τοῦ λεγομένου “Ὁλοκαυτώματος”, ἐπῄνεσε τήν ἑβραϊκήν προσπάθειαν πρός ἐξεύρεσιν πλειόνων στοιχείων ἀφορώντων εἰς θετικῶς δράσαντας κατά τήν περίοδον ἐκείνην ἑλληνορθοδόξους κληρικούς καί ἐξεδήλωσε τήν προθυμίαν ὅπως καί ἡ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή συμμετάσχῃ εἰς τήν προσπάθειαν ταύτην διά παροχῆς ὅλων τῶν εἰς τήν διάθεσιν αὐτῆς σχετικῶν στοιχείων·
• ἐξῇρε τήν ἑβραϊκήν πρότασιν, ὅπως ὑπάρξῃ ποιά τις συνεργασία μεταξύ τῆς Ἐθνικῆς Φιλοπτώχου Ἀδελφότητος καί τοῦ ἀντιστοίχου γυναικείου ἑβραϊκοῦ ὀργανισμοῦ Hadassah, ἀναλαβών μάλιστα ὅπως ἔλθῃ εἰς ἐπαφήν μετά τῆς ἐν λόγῳ Ἀδελφότητος καί θερμῶς συστήσῃ αὐτῇ τό χρήσιμον τῆς προτεινομένης κοινῆς ταύτης πρωτοβουλίας·
• ἔθεσε τό ζήτημα τῆς ρωμαιοκαθολικῆς προτάσεως, ὅπως τό Βατικανόν ἐκπροσωπῇ πάντα τά ἐν Ἱερουσαλήμ χριστιανικά δόγματα, ὑποστηριχθέντος, ὅτι τό αἴτημα τοῦ Βατικανοῦ φαίνεται ὑπερβολικόν, ἅτε δή τῆς ἐν Παλαιστίνῃ ὀρθοδόξου παρουσίας ἀδιακόπου οὔσης ἀπό τῶν χρόνων τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μέχρι σήμερον, τοῦ ποσοστοῦ δέ τῶν 65% τῶν αὐτόθι χριστιανικῶν προσκυνημάτων ἀνήκοντος τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ·
• ἀνεφέρθη εἰς τό θέμα τῶν ἑβραίων τουριστικῶν ὁδηγῶν, οἵτινες συνοδεύουσιν ὑποχρεωτικῶς πᾶσαν χριστιανικήν ὁμάδα ἐπισκεπτομένην τήν Παλαιστίνην, ἐξηγοῦντες τήν θρησκευτικήν ἡμῶν ἱστορίαν πλημμελῶς καί πολλάκις καί κατά τρόπον προκλητικόν·
• ἔθιξε τό ζήτημα τῆς ἐν χριστιανικοῖς τῆς Παλαιστίνης κύκλοις ἐπικρατούσης ἀνασφαλείας ὡς πρός τό μέλλον τῆς ἀκινήτου περιουσίας τῶν αὐτόθι Ἐκκλησιῶν·
• ἐχαιρέτισε τήν πρωτοβουλίαν τῆς ἑβραϊκῆς Σεφαρδικῆς Ὁμοσπονδίας, ὅπως συμβάληται εἰς τήν καλλιέργειαν φιλειρηνικοῦ πνεύματος ἐν ταῖς χώραις, ὅπου ὑπάρχουσι θρησκευτικαί μειονότητες.

*  *  *

Ἀναφερθήτω ἐν κατακλεῖδι, ὅτι ἡ Ἀμερικανική Σεφαρδική Ὁμοσπονδία ἀποτελεῖ τόν τρίτον σπουδαῖον ἑβραϊκόν ὀργανισμόν, μεθ' οὗ ἡ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή ἦλθε κατά τήν τελευταίαν διετίαν εἰς ἄμεσον ἐπαφήν ἐπί τῷ τέλει ὅπως προωθήσῃ τήν καλλιέργειαν σχέσεων παραμονίμου χαρακτῆρος μετά τοῦ ἐνταῦθα ἑβραϊκοῦ στοιχείου. Οἱ δύο ἄλλοι ἑβραϊκοί ὀργανισμοί, μεθ’ ὧν ἡ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή εὑρίσκεται εἰς τακτικήν ἐπικοινωνίαν, εἶναι: α) τό Ἵδρυμα “Appeal of Conscience”, ἰθυνόμενον ὑπό τοῦ σοφολογιωτάτου ραββίνου κ. Arthur Schneier, καί β) ὁ Σύνδεσμος τῶν Ραββίνων τῆς Νέας Ὑόρκης, ἀντιπροσωπεία οὗτινος ἐπεσκέφθη πέρυσι τόν εὐλαβῶς ὑποσημειούμενον.

Ἡ Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή προτίθεται ὅπως ὁσονούπω ἄρξηται καλλιεργοῦσα σταθεράς σχέσεις καί πρός ἄλλους μεγάλους ἑβραϊκούς ὀργανισμούς, ἰδίᾳ τούς ἔχοντας ἐθνικήν καί διεθνῆ ἐμβέλειαν.

*  *  *

Ταῦτα ἐν εὐλαβείᾳ καθυποβάλλων τῇ Ὑμετέρᾳ προσκυνητῇ μοι Παναγιότητι, τάς θεοπειθεῖς δέ Αὐτῆς εὐχάς καί εὐλογίας ταπεινῶς ἐξαιτούμενος, κατασπάζομαι τήν τιμίαν τε καί χαριτόβρυτον Αὐτῆς δεξιάν καί ὑποδιατελῶ,

ἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ, τῇ 17ῃ Νοεμβρίου 1998,

[ χειρογράφως:

μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ

καί υἱϊκῆς ἀφθίτου εὐγνωμοσύνης,   ]

[ ὑπογραφή ]

( †  ὁ Ἀμερικῆς Σπυρίδων )