top

10 Μαΐου 1998

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ/ΑΠΑΝΤΗΣΗ

στο γράμμα του κ. ΣΙΜΟΥ ΔΗΜΑ

της 29ης Απριλίου 1998 που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο “Βοήθεια”

Κύριε Σίμο Δήμα,

Το γράμμα της παραιτήσεώς σου από το Αρχιεπισκοπικό Συμβούλιο μου προξένησε μεγάλη λύπη αλλά και αγανάκτηση. Αν και προσποιείται ότι εκφράζει τις ειλικρινές σου πεποιθήσεις σχετικά με την Εκκλησία μας, εντούτοις είναι ξεκάθαρο ότι επιδιώκει να προβάλλει θέσεις που παρερμηνεύουν την αλήθεια ορισμένων εκκλησιαστικών γεγονότων και των περιστάσεων κάτω από τις οποίες έλαβαν χώρα για να υπονομεύσει τον Αρχιεπίσκοπο και την ηγεσία του. Η ανοιχτή αυτή επιστολή γράφτηκε σαν απάντηση στις θέσεις σου αυτές.

“Ποιμένας χωρίς αγάπη”

Το γράμμα σου αρχίζει με την παραπάνω σκανδαλωδέστατη και ολοκληρωτικά απαράδεκτη δήλωση για τον Αρχιεπίσκοπό μας - τον πνευματικό ηγέτη της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής. Αντί απλά να δηλώσεις ότι διαφωνείς μαζί του επάνω σε διάφορα θέματα που αφορούν την Εκκλησία και να αποχωρήσεις έντιμα και σιωπηρά, προβαίνεις σε προσωπική κατάκριση και επίθεση εναντίον του. Το να δηλώνεις ότι δεν μπορείς να συνεργασθείς με κάποιον είναι κάτι το αποδεκτό. Το να τον κατηγορείς όμως λέγοντας ότι στερείται αγάπης, στηρίζοντάς το στις διαφορετικές απόψεις που έχει με σένα, αυτό είναι τελείως απαράδεκτο. Το μόνο που αποδεικνύει είναι ότι εσύ είσαι εκείνος που στερείται αγάπης και που πρέπει να κατακριθεί, τουλάχιστον για έλλειψη σεβασμού, αν όχι για αυθάδεια και θρασύτητα (αφού αυτός ο κάποιος είναι ο Αρχιεπίσκοπός σου) πού δεν αρμόζει σε ελληνορθόδοξο χριστιανό.

Κύριε Δήμα, πώς ξεχνάς ότι ο Αρχιεπίσκοπος, ως εκ της θέσεώς του, βλέπει και γνωρίζει πολλά περισσότερα από σένα και μένα μέσα στην Εκκλησία; Πώς αμφιβάλλεις ότι γνωρίζει καλύτερα από όλους μας τις ανάγκες της Εκκλησίας και το καλύτερο πού πρέπει να πράξει για τη μελλοντική της πορεία, αφού είναι θεόκλητα επιφορτισμένος με τούτη τη βαρειά υπευθυνότητα; Γιατί προσποιείσαι ότι η γνώμη σου εκπροσωπεύει την πλειοψηφία του πληρώματος της Εκκλησίας, η οποία σαφέστατα τάσσεται στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου και διαφωνεί ριζικά μαζί σου; Μήπως οι δηλώσεις σου οφείλονται στην απογοήτευσή σου για το γεγονός ότι οι ιδιοτελείς στόχοι σου και των λιγοστών ομοϊδεατών σου παραμερίζονται ως ασυμβίβαστοι με την Εκκλησία μας;

Η κατηγορία που εκτοξεύεις κατά του Αρχιεπισκόπου ότι δήθεν “στερείται αγάπης” αντίκειται ολοκληρωτικά στην πραγματικότητα, δηλ. στον οραματισμό του Αρχιεπισκόπου που διαδηλώνεται στις υπεράνθρωπες προσπάθειες του και στις καταφανείς επιτεύξεις του κατά το σύντομο αυτό διάστημα της αρχιεπισκοπείας του. Δεν είναι λοιπόν παρά αποδεικτική της ιδιοτέλειάς σου η οποία σε κάνει να ξεχνάς τα πολλά θετικά βήματα που έχουν γίνει από τον Σεβασμιώτατο και τα οποία έχουν δώσει και δίνουν μια νέα πνοή και προοπτική στη ζωή της Εκκλησίας μας.

Δεν χρειάζεται να σου απαριθμήσω εδώ όλες αυτές τις θετικές ενέργειες του Σεβασμιωτάτου. Ενδεικτικώς σου υπενθυμίζω τη πρόσφατη δημιουργία ειδικού ταμείου υποτροφιών για τους υποψηφίους κληρικούς της Αρχιεπισκοπής μας, οι οποίοι σύντομα θα απαλλαγούν από ένα δυσβάσταχτο φορτίο που επί χρόνια τώρα προξενεί άγχος και ανακόπτει την ομαλή πρόοδο στην κατάρτισή τους. Το προσωπικό ενδιαφέρον του Αρχιεπισκόπου για τη Σχολή και η πατρική στοργή του προς τούς φοιτητές, πού φανερώνονται στις αλλεπάλληλες επισκέψεις του, ως και η προσιτότητά του σε όλους, καθηγητές και μαθητές, είναι ομολογουμένως μοναδικά και ανεπανάληπτα. Φανερώνουν Ποιμένα με πραγματική στοργή και αγάπη που είναι έτοιμος να αναλωθεί για το ποίμνιό του.

Στην Αρχιεπισκοπή η ανανέωση είναι καταφανέστατη, όχι μόνο κτιριακά αλλά και θεσμικά αφού, όπως είδαμε με τα μάτια μας όλοι οι φοιτητές, σε πρόσφατη επίσκεψή μας εκεί, ο Σεβασμιώτατος θέτει τις βάσεις για μια σύγχρονη επικοινωνία μεταξύ των επισκοπών και ενοριών του και της Ιεράς Αρχιεπισκοπής στη Νέα Υόρκη, ως και μια πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση των διαφόρων σύγχρονων ποιμαντικών αναγκών της Εκκλησίας μας. Τα νέα Τμήματα Διακονιών και ο σύγχρονος εξοπλισμός τους είναι ένα άκρως ελπιδοφόρο σημείο.

Είναι καταφανέστατο ότι η κατηγορία σου για δήθεν έλλειψη αγάπης εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου είναι “προπέτασμα καπνού” πού κρύβει τον πραγματικό χαρακτήρα των δηλώσεών σου. Έχουν σκοπό να δηλητηριάσουν τους πολλούς ανημέρωτους πιστούς που δεν γνωρίζουν τα πράγματα από κοντά, αλλά πληροφορούνται γι αυτά από τον τύπο και τα άλλα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας. Οι δηλώσεις σου είναι καθαρά υποκειμενικές και συμπλέουν με τους λίγους “αποστάτες” που προσπαθούν να διασπάσουν την ενότητα της Εκκλησίας μας και να διαταράξουν την προοδευτική πορεία της. Αυτούς και μόνον αντιπροσωπεύεις και όχι τους πολλούς, όπως υποκρίνεσαι, εκ μέρους των οποίων και γράφεις ότι: “Σας ανοίγουμε το παράθυρο της ψυχής μας...”. Σχετικά με το Ελληνικό Κολλέγιο και τη Θεολογική Σχολή Η δήλωσή σου ότι οι αλλαγές που επήλθαν στο Κολλέγιο και στη Θεολογική Σχολή έγιναν “με έλλειψη αγάπης .. και ήταν πολύ σκληρές και χωρίς ευαισθησία” δεν έχει κανένα πραγματικό έρεισμα. Στο σημείο αυτό μόνος σου αυτοκατακρίνεσαι. Ξεχνάς ότι ήσουν μέλος της Νομικής Επιτροπής της Αρχιεπισκοπής που επελήφθηκε τα των αλλαγών στη Σχολή και εξέδωσε επίσημο Πόρισμα σχετικά με την μετάθεση των κληρικών καθηγητών; Το Πόρισμα αυτό, που δεν αναφέρει τίποτε απολύτως για “έλλειψη αγάπης” ή “σκληρότητα κτλ”, για τα οποία φωνάζεις τώρα, διατύπωσε ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που προβάλεις σήμερα. Οι μεταθέσεις των κληρικών καθηγητών δεν είχαν καμία σχέση με την Πειθαρχική Επιτροπή και το δήθεν ομοφυλοφιλικό επεισόδιο - αντίθετα με αυτό που ισχυρίζεσαι τώρα -, αλλά οφείλοντο σε νόμιμες δικαιολογίες. Κατά συνέπεια το να εγκαλείς τώρα τον Αρχιεπίσκοπο για το γεγονός αυτό φανερώνει έλλειψη εντιμότητας εκ μέρους σου, αφού είναι ξεκάθαρο ότι φάσκεις και αντιφάσκεις.

Οι ισχυρισμοί σου ότι ο Σεβασμιώτατος δεν επέδειξε κανένα ενδιαφέρον για την καλή διαβίωση, προσωπική και οικονομική, των μετατεθέντων ιερέων είναι τελείως ανακριβής. Από όσα άκουσα σε δημόσια συνομιλία μεταξύ του Σεβασμιωτάτου και διαφόρων προσκειμένων στους ιερείς αυτούς πού έγινε στό Γουέστον την 21η Δεκεμβρίου του 1997, και η οποία είναι γραμμένη στη “Βοήθεια”, ο Αρχιεπίσκοπος είχε προτείνει ανάλογη οικονομική αποκατάσταση με τις θέσεις τους. Ακόμη άκουσα ότι είχε αποδεχθεί και συμφωνίες που οι ίδιοι οι μετατεθέντες του είχαν προτείνει, τις οποίες όμως αυτοί δεν ετήρησαν.

Κ. Δήμα, δεν πρέπει να υποκρύπτεις την αλήθεια ότι οι ιερείς αυτοί ήσαν υπεύθυνοι για διάφορα προβλήματα μεταξύ των καθηγητών και των φοιτητών στη Σχολή. Είχαν προειδοποιηθεί επανειλημμένα καθ' όλη την διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους που προηγήθηκε, ότι θα υπήρχαν επιπτώσεις στην περίπτωση που θα συνέχιζαν την απαράδεκτη συμπεριφορά τους. Η πιο έντονη ίσως προειδοποίηση ήταν εκείνη που έκανε ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του στη Σχολή στην απονομή των πτυχίων του 1997 την οποία άκουσα αυτοπροσώπως. Δυστυχώς οι ιερείς αυτοί εκόφευσαν στα λόγια του Πνευματικού Πατέρα τους και έτσι υπέστησαν τις δικαιολογημένες επιπτώσεις, οι οποίες δεν ήσαν καθόλου άμοιρες αγάπης και ευαισθησίας όπως εσφαλμένα ισχυρίζεσαι, αλλά άκρως επιεικείς και φιλάνθρωποι.

Κατόπιν όλων αυτών, πώς τολμάς να εγκαλείς τον Σεβασμιώτατο γιατί δήθεν δεν δέχθηκε να δώσει άφεση; Το θεωρείς σωστό να δίνεται άφεση σ' αυτούς που αρνούνται να υπακούσουν στην ιερατική αυθεντία και παραμένουν αδιάλλακτοι και αμετανόητοι στις προσωπικές τους επιλογές; Δεν είναι απαράδεκτο να θέλεις εσύ να αποφασίζεις κατά πόσον πρέπει ή δεν πρέπει να δίνει άφεση ο Πνευματικός Πατέρας της Εκκλησίας μας; Ποιος σου έδωσε ένα τέτοιο δικαίωμα ώστε να τολμάς και να επικρίνεις ακόμα και τον Πνευματικό μας Πατέρα; Δεν γνωρίζεις ότι ως λαϊκός, ακόμα και ως δικηγόρος, δεν έχεις την εξουσία να κρίνεις σε θέματα πνευματικής δικαιοδοσίας; H θέση που πήρες αποδεικνύει περίτρανα ότι είσαι ένοχος για ανυπακοή και για σφετερισμό ιερατικής εξουσίας, θέματα για τα οποία θα έπρεπε να κληθείς σε πνευματικό δικαστήριο. Μην αυταπατάσαι. Δεν είσαι στο ίδιο επίπεδο εξουσίας με τον Αρχιεπίσκοπο. Η προσωπική σου απογοήτευση που απορρέει από την μη πραγματοποίηση των επιδιώξεων των φίλων (συγγενών) σου δεν έχει τίποτε απολύτως να κάνει με την ορθότητα των πράξεων του Σεβασμιωτάτου η με το όραμά του για την Εκκλησία μέσα στη δικαιοδοσία του.

“Οι κανόνες της Εκκλησίας, η υπακοή, και οι πονηροί λαϊκοί”

Τα λεγόμενά σου στα σημεία αυτά αποδεικνύουν ακόμη περισσότερο την εσκεμμένη προσπάθειά σου να παραποιήσεις τα πράγματα και να υποστηρίξεις την συκοφαντική σου κατηγορία και εωσφορική σου διαβολή εναντίον του Αρχιεπισκόπου. Μα δεν κατάλαβες τι εννοούσε ο Αρχιεπίσκοπος μ' αυτά που είπε ή δεν είπε στις περιπτώσεις πού αναφέρεις; Αλήθεια, δεν κατάλαβες γιατί και ο Αρχιεπίσκοπος και ο πρωτοσύγκελλος και ο δεσπότης, στους οποίους κάνεις αναφορά, έδωσαν έμφαση στους ιερούς κανόνες της Εκκλησίας μας και στην υποχρέωση που έχουμε εμείς οι λαϊκοί να υπακούμε στους εκκλησιαστικούς μας ηγέτες; Πώς το θεωρείς μεμπτό, εσύ που είσαι και δικηγόρος, το ότι οι ηγέτες μας μας υπενθυμίζουν τους εκκλησιαστικούς κανόνες που πρέπει να ακολουθούμε στα εκκλησιαστικά μας ζητήματα; Γιατί δεν κάνεις καμιά αναφορά στο ποιοι ήσαν και τι ζητούσαν εκείνοι οι λαϊκοί τους οποίους χαρακτήρισε ο επίσκοπος ως “πονηρούς λαϊκούς”; Μήπως ήσαν μέλη της GOAL, ή άλλοι ομοϊδεάτες τους, που ζητούσαν να επιβάλουν κοσμικούς κανόνες και σχήματα στη διοίκηση και στις πνευματικές αρμοδιότητες της Εκκλησίας; Η σιωπή του Αρχιεπισκόπου στην περίπτωση αυτή δείχνει και ευαισθησία και σοφία, δηλ. ακριβώς το αντίθετο από την “θεολογία της επιδείξεως δυνάμεως” για την οποίαν τον κατηγορείς.

Αν και δεν ήμουν παρών στη συζήτησή σου με τον Σεβασμιώτατο και δεν γνωρίζω το συγκεκριμένο πλαίσιο της δηλώσεώς του ότι “δεν είναι θεολόγος”, δεν είμαι τόσο αδαής ώστε να πιστέψω ότι το εννοούσε αυτό κυριολεκτικά, όπως (ειρωνικά) ισχυρίζεσαι. Ως φοιτητής θεολογίας σε πληροφορώ ότι η φράση αυτή χρησιμοποιείται ιδιωματικά και σημαίνει το αντίθετο από αυτό που της αποδίδεις. Υπονοεί άρνηση “ακαδημαϊκής” η “αφηρημένης” η και “υποκριτικής” θεολογίας που δεν έχει έρεισμα στην πραγματικότητα, σαν κι αυτή, δηλαδή, τη θεολογία που φαίνεται να δέχεσαι εσύ. Τί άλλο εννοείς όταν θέτεις τη Βίβλο, την Λατρεία, την Ιερά Παράδοση και την Αγάπη έξω από τη συγκεκριμένη σχέση πνευματικού Πατρός και υιών; Φοβούμαι ότι η αναφορά σου στους τρεις γνωστούς ρώσους θεολόγους (οι οποίοι δεν φαίνεται να γνωρίζεις, ότι διαφωνούσαν μεταξύ τους) είναι και άστοχη αλλά και αποδεικτική του ότι στερείσαι στοιχειώδους θεολογικής παιδείας.

Δεν είναι, λοιπόν, ο Αρχιεπίσκοπος που “μειώνει την πίστη μας σε μια συλλογή κανόνων που τη χρησιμοποιεί για να φοβερίσει τους κληρικούς του... και όλους εμάς τους αδελφούς του και τις αδελφές του εν Χριστώ”, όπως γράφεις, Εσύ και οι ομοϊδεάτες σου είσαστε εκείνοι που ασκείτε εκφοβισμό στους εν Χριστώ αδελφούς σας και αδελφές σας με το να παραποιείτε τα λόγια και τις πράξεις του Ποιμενάρχη μας και των συνεργατών του, αθετούντες τους ιερούς κανόνες και αρνούμενοι την ιερά παράδοση της Ορθοδοξίας μας που εκείνος προσωποποιεί και διαφυλάττει. Με το να κατασπιλώνετε το ιερό πρόσωπό του θεοπροβλήτου Αρχιεπισκόπου μας γινόσαστε πολέμιοι του σώματος του Χριστού, της αγίας του Θεού Εκκλησίας και συνεπώς, όλων των εν Χριστώ αδελφών σας. Οι “ηγέτες” της GOAL Για μια φορά ακόμη παραποιείς τα πράγματα και εγκαλείς τον Σεβασμιώτατο γιατί δεν συγκαταβαίνει στις απαράδεκτες κακοδαιμονίες των αυτοκληθέντων “ηγετών” που, είτε από άγνοια είτε από καθαρώς ιδιοτελή συμφέροντα, προβαίνουν σε φατριαστικές, αντιεκκλησιαστικές και σχισματικές ενέργειες. Σύμφωνα με τις σημειώσεις του Κανονικού Δικαίου που μας επέδωσαν στη Σχολή, “Όσοι επιχειρούν να συγκαλέσουν παράνομη συνέλευση (παρασυναγωγή), αγνοούντες τον Επίσκοπό τους, καθαιρούνται αν είναι κληρικοί, και αφορίζονται αν ανήκουν στην τάξη των λαϊκών”. Εγκαλείς τον Ποιμενάρχη μας γιατί δεν έστειλε παπά να ευλογήση την συνάντηση αυτή των αυτοχειροτονηθέντων ηγετών, λες και το παράπτωμά τους είναι κάτι που θα μπορούσε να διορθωθεί, σα να είναι πρόσφατο ή να γίνεται καλή τη πίστει. Μα ξεχνάς ότι η ιστορία αυτή ξεκίνησε πριν ακόμα ενθρονισθεί ο Αρχιεπίσκοπος και ότι η αποστασία έχει πλέον θεσμικά κατοχυρωθεί με τρόπο συστηματικό και οργανωμένo;

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ο πρώην είναι ή δεν είναι πίσω από τους αυτόκλητους αυτούς ηγέτες, όπως μας λες ότι σε διαβεβαίωσε ο νυν. Βρίσκω όμως τη “σιωπή” του πρώην περίεργη και σκανδαλιστική, γιατί, όπως πολλοί περίμεναν, θα έπρεπε να συμπαρασταθεί στο διάδοχό του και να πράξει ανάλογα μ' εκείνα που έπραξε πριν χρόνια, έναντι της παρόμοιας και αδελφικής οργανώσεως της OCL, δηλ. να κατακρίνει τις αντιεκκλησιαστικές αυτές ενέργειες και να νουθετήσει με τους λόγους του τα μέλη της GOAL τα οποία τυγχάνουν να ανήκουν στον κύκλο των στενών συνεργατών του. Τελικά “η έλλειψη λογικής και αγάπης” κάπου αλλού θα έπρεπε να χρεωθούν και όχι στον Αρχιεπίσκοπό μας.

Διαφωνία και Αποστασία

Στο σημείο αυτό φαίνεται ξεκάθαρα ότι υποτιμάς κατάφορα την νοημοσύνη της ομογένειάς μας, λέγοντας ότι η ΓΚΟΑΛ δεν επιδιώκει σχισματική αυτοκέφαλη και αφελληνισμένη Εκκλησία όπως εσκεμμένα “παραπληροφορεί” την ομογένεια ο Αρχιεπίσκοπος. Αν και αληθινά γνωρίζεις ότι αυτός είναι ο τελικός στόχος της ΓΚΟΑΛ, παρά ταύτα σε προκαλώ να ξεφυλλίσεις τις σελίδες της ΒΟΗΘΕΙΑΣ για να δεις τι εστί παραπληροφόρηση, παραποίηση της αλήθειας και παντελής απουσία ευπρέπειας και ανθρωπιάς.

Οι ισχυρισμοί σου για δήθεν εξαναγκασμό των ιερέων να υπογράψουν υπέρ του Αρχιεπισκόπου στηρίζεται αποκλειστικά και μόνον στις φαντασιώσεις της γνωστής πλέον “εφημερίδας” που μάχεται συστηματικά και ετσιθελικά το σεπτό πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου μας. Μα σου φαίνεται παράξενο το ότι ζητά ο πρωτοσύγκελλος να διατυπώσουν τη θέση τους οι ιερείς της Αρχιεπισκοπής έναντι της υποκριτικής και διχαστικής εισβολής των λεγομένων αμερικανών ηγετών; Φαντασίωση είναι και η σκέψη ότι έχει ανάγκη το Σεπτό Κέντρο να ενημερωθεί από τους δήθεν πατριαρχικούς και καθ' ολοκληρίαν αντιαρχιεπισκοπικούς; Περιμένεις αλήθεια να γίνει αποδεκτή μια τόσον εμφανώς σχιζοφρενική θέση;

Κίβδηλη είναι και η πληροφορία σου ότι ο Διευθυντής του “Εθνικού Κήρυκος” είναι διατεθειμένος να δημοσιεύση αντίλογο στον αντιαρχιεπισκοπικό μονόλογο που έχει υιοθετήσει με την ίδια εμμονή όπως και η συνάδελφός του “Βοήθεια”. Ποτέ δεν δημοσίευσαν τα γράμματα διαμαρτυρίας που τους έστειλα με πλήρεις εξηγήσεις και τεκμήρια. Γιατί εγκαλείς τον Αρχιεπίσκοπο για την αντικειμενική παρουσίαση της “Πρωϊνής” και την κριτική διαφώτιση της “Αλήθειας”; Η μονομερής και δικολαβική σου ανάλυση της πραγματικότητας σε οδηγεί αναπόφευκτα στη εξωφρενική και αστεία δήλωσή σου ότι ο Αρχιεπίσκοπος είναι αντιπατριαρχικός! Αυτό και μόνο αρκεί για ν' αποδείξει σε όλους τα εωσφορικά και σκοταδιστικά σου ελατήρια και την υποκρυπτόμενη ιδιοτέλειά σου.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο

Είναι απίστευτος ο υπερβολικός σου ύμνος για το Πατριαρχείο μας γιατί εμπεριέχει ολοφάνερα το δηλητήριο της συκοφαντικής δυσφήμισης του Αρχιεπισκόπου. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να μας πείσουν τα λόγια σου, ούτε εμάς τους ελληνορθόδοξους ομογενείς, ούτε τους ηρωϊκούς και αθάνατους φαναριώτες οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά και πρόσωπα και πράγματα. Μη προσπαθείς να χρεώσεις στον Αρχιεπίσκοπο όσα άλλοι έχουν με πονηρία σοφιστεί για τους Μητροπολίτες. Είναι ευνόητο σε κάθε καλοπροαίρετο χριστιανό το ότι η μητροπολιτοποίηση των πρώην βοηθών επισκόπων αποτελεί προσωπική αναγνώριση και επιβράβευση της Μητρός Εκκλησίας ενώ η μη μητροπολιτοποίηση των επισκοπών διατηρεί την ενότητα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής σύμφωνα με τον καταστατικό χάρτη της και την ιδιάζουσα θέση της εντός μιας πολυπληθυσμικής και πολυπολιτισμικής κοινωνίας. Είναι τελείως απαράδεκτο να παρερμηνεύεται αυτή η πραγματικότητα με διαιρετικούς υπαινιγμούς και μάλιστα εις βάρος του Ποιμενάρχου μας. Όσο αφορά τα άλλα συκοφαντικά και αστεία που “αποκαλύπτεις”, δηλ. “μαύρες τρύπες” και “πιέσεις αποστολής χρημάτων” κτλ, δεν επιτυγχάνουν τίποτε απολύτως παρά μόνον διακυβεύουν την επαγγελματική σου εντιμότητα και σοβαρότητα.

Η Επιστολή της 20ης Φεβρουαρίου 1997

Διαβάζοντας τα όσα λες για την παραπάνω επιστολή σου και για τους λόγους και τις προοπτικές της παραιτήσεώς σου μου έρχονται στο νου τα τρομερά εκείνα λόγια του Κυρίου: “Με φίλημα προδίδεις τον διδάσκαλό σου;” Πώς μπορείς μετά από όλα αυτά να χαρακτηρίζεις την πράξη σου, πράξη αγάπης και μάλιστα να έχεις την ψευδαίσθηση, ότι χρειαζόμαστε όλοι μας να ακούσουμε τα όσα έχεις να μας διδάξεις για τη λειτουργική κατήχηση, την επισκοπική μοναρχία και τη σχέση της με την ορατή Εκκλησία και ... τόσα άλλα υψηλά και σπουδαία τα οποία θολώνουν το μυαλό ακόμα και ενός θεολόγου; Πώς μπορείς να μιλάς για τέτοια θέματα και συγχρόνως να χύνεις δηλητήριο κατηγορώντας τον Ποιμένα σου με λόγια ιερά αλλά παρερμηνευμένα; Το μόνο που θα ήθελα να σου συστήσω είναι η μετάνοια και η μεταστροφή, διαφορετικά φοβούμαι ότι θα ισχύσει και στη δική σου την περίπτωση εκείνο που είπε ο Αναστάς Κύριος στον πρώην διώκτη της Εκκλησίας του Σαύλον, “Σκληρόν προς κέντρα λακτίζειν”.

10 Μαΐου 1998

Ευάγγελος Λάμπρου
Δημοσιογράφος, Φοιτητής Θεολογίας
Ελληνορθόδοξη Θεολογική Σχολή Τιμίου Σταυρού

[ EKKLISIA | www.ekklisia.org/glet-5-10.htm  -  10 Μαΐου 1998 ]