top

"Πρωϊνή" - 7 Μαΐου 1998

Σημαντικός ο ρόλος της "Oσίας Ειρήνης"

O Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων αναφέρθηκε
στα νέα όρια δράσης της Σταυροπηγιακής Πατριαρχικής μονής

ΝΕΑ ΥOΡΚΗ.- Του ΑΠOΣΤOΛΗ ΖOΥΠΑΝΙΩΤΗ

Τον σαφή διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων που θα έχει η Πατριαρχική Σαυροπηγιακή Μονή της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου και τα μετόχιά της, από τις κοινότητες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, έκανε μιλώντας το βράδυ της Κυριακής στη δεξίωση που ακολούθησε την εγκατάσταση του ηγουμένου, μητροπολίτη Παϊσίου, ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων. Εξαίροντας παράλληλα τη συμβολή του μοναχισμού στην εκκλησιαστική μας ζωή και το ρόλο που έχει να διαδραματίσει η μονή της Αγίας Ειρήνης "σε μία κοινωνία εκκοσμικευμένη, σε μία Ομογένεια που θέλει πνευματικότητα".

"Είναι μεγάλη μέρα η σημερινή, είπε στην ομιλία του ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων. Είναι νίκη εναντίον του φθόνου, της μισαλλοδοξίας και της άρνησης. Σήμερα νικήσαμε σαν Εκκλησία, σαν Αρχιεπισκοπή, σα χριστιανοί. Δείξαμε ότι είμαστε οπαδοί του Θεού της αγάπης...".

"O μοναχισμός, συνέχισε, υπήρξε πάντοτε μία από τις σπουδαιότερες διαστάσεις της εκκλησιαστικής μας ζωής. Και προσωπικά χαίρομαι που σήμερα η Oσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου είναι μοναστήρι πατριαρχικό και σταυροπηγιακό και καλείται να δώσει μαρτυρία γνήσιου αυθεντικού μοναχισμού, σε μια κοινωνία εκκοσμικευμένη, σε μια κοινωνία που παραπαίει, σε μια ορθόδοξη Ομογένεια που θέλει την πνευματικότητα..."

Διευρύνοντας το συλλογισμό του, ο Αρχιεπίσκοπος, έθεσε το ερώτημα: "Απ' εδώ κι ύστερα τι κάνουμε; Απ' εδώ κι ύστερα συμπορευόμαστε με το μοναστήρι της Oσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου και με τα μετόχιά τoυ. Όπως ξέρετε, μια τέτοια κατακλείδα, όπως τη ζήσαμε σήμερα, προϋποθέτει το πέρασμα από πολλά στάδια. Το σημερινό αποτέλεσμα είναι ότι σήμερα εν κοινωνία θα συμπορευθούμε προς το μέλλον, ο καθένας στο δικό του πεδίο.

Το μοναστήρι με τα μετόχιά του καλείται να επιτελέσει ένα έργο συγκεκριμένο. Κι η Αρχιεπισκοπή έχει το δικό της συγκεκριμένο έργο. Υπήρξα ειλικρινής όταν μίλησα για τον μοναχισμό. Άλλο το έργο της ενορίας, κι άλλο το έργο της μονής. Δεν μπορεί και δεν συμφέρει στην Εκκλησία μας η σύγχυση των δύο αυτών πραγματικοτήτων. Κι επομένως, έχουμε προκαθορισμένα τα όρια της δράσεως κι ενεργείας μας και μαζί θα συμπορευθούμε, με αγάπη, κατανόηση και πνεύμα συνεργασίας.

Διότι, αν πρόκειται η ορθοδοξία να έχει μέλλον λαμπρό στη μεγάλη αυτή φιλόξενη χώρα, θα το επιτύχει μόνον αν εμείς κατορθώσουμε να έχουμε αγάπη μεταξύ μας. Με διχόνοιες, διαιρέσεις και διχοστασίες, δεν προχωρούμε", κατέληξε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής.

ΠΑΪΣΙOΣ

Σε δηλώσεις του προς την "Π", ο μητροπολίτης Παΐσιος είπε:

"Η ημέρα αυτή είναι ημέρα Αναστάσεως. Όπου συνδέονται τα διχασμένα, επανενώνονται οι χριστιανοί, όπου μια οικογένεια βρίσκει πάλι το δρόμο της κι αποτελεί το ένα βασίλειο της οικογενείας, εκεί υπάρχει Ανάστασις. Και για μένα σήμερα είναι Ανάστασις. Χαίρομαι και αγάλλομαι και πληρούνται όλα μου από την χαρά αυτή τη Σταυροαναστάσιμο. Περάσαμε τον Σταυρόν και τώρα βρισκόμαστε στην περίοδο της Αναστάσεως. Εύχομαι κάτω από αυτό τον κόσμο τον χαρίεντα να βιώνουμε όλοι".

Ρωτήσαμε τον κ. Παΐσιο να μας πει ποια κατά τη γνώμη του θα είναι η αντανάκλαση στους Έλληνες Ορθοδόξους της Νέας Υόρκης.

"O κόσμος χαίρεται όπου υπάρχει ενότης, αγάπη, σύμπνοια και κοινή συνισταμένη στα κοινά. Το θέμα της πίστεως, είναι θέμα κοινό".

Τον ρωτήσαμε τέλος, τι θα έλεγε προς τους υπόλοιπους παλαιοημερολογίτες, οι οποίοι παραμένουν εκτός της Μητρός Εκκλησίας.

"Σύντομα, όσο τάχιστα να ανανήψουν. Αυτή είναι η ευχή μου από καρδιάς".

ΜΗΤΡOΠOΛΙΤΗΣ ΣΙΛΑΣ

O μητροπολίτης Σαράντα Εκκλησιών κ. Σίλας, που παρευρέθη στην τελετή, εξέφρασε τη χαρά και την ικανοποίησή του.

"Έγινε στην αρχή μία ωραιοτάτη χειροτονία και στη συνέχεια η ενθρόνιση του ηγουμένου. Τέτοιες στιγμές είναι πολύ πνευματικές και λειτουργικές και συγκινεί τον κλήρο όταν βλέπει το λαό να αγαπά και να ενθουσιάζεται από τη λατρευτική και λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας".

Ρωτήσαμε τον μητροπολίτη Σίλα, γιατί καθυστέρησε τόσο η επούλωση αυτού του πολυετούς σχίσματος.

"O Θεός φωτίζει τους ανθρώπους, όταν κάνουν λάθη να τ' αναγνωρίζουν. Και να καταλάβουν ότι η Εκκλησία δε μπορεί να επηρεασθεί από το ζήτημα του χρόνου του Ημερολογίου και να πει ότι είναι "Άγιο". Με τις μαθηματικές αποδείξεις γνωρίζουμε ότι ο χρόνος αλλοιούται και δεν είναι κάτι το Άγιο, το αμετακίνητο, το Θείο. Δεν πρόκειται ποτέ για το ζήτημα αν θα γιορτάσουμε το Πάσχα άλλη ημέρα. Στην πραγματικότητα δεν το εορτάζουμε την ίδια εποχή. Αλλά, όπως αποφάσισε η Οικουμενική Σύνοδος, αναλόγως της κινήσεως του Ηλίου και της Σελήνης. Είναι γεγονότα μαθηματικά και φυσιολογικά. Δεν μπορούμε να θέσουμε επ' αυτών τη σφραγίδα και να πούμε ότι αυτά είναι ο Θεός. Πρέπει να υπάρχει ο συμβιβασμός κι η πρόοδος. O,τι μας προσφέρει η επιστήμη είναι δώρο του Θεού και πρέπει να το αξιοποιούμε, σε συνάρτηση με την πίστη".

[ EKKLISIA | www.ekklisia.org/gtyp-5-7.htm  -  7 Μαΐου 1998 ]