Στο δρόμο της ενότητας

“Πρωΐνή” (Σχόλια) - Νέα Υόρκη - 1 Απριλίου 1998

H δημοσιοποίηση του τελεσιγράφου και των υπολοίπων εξίσου απειλητικών ψηφισμάτων της παραεκκλησιαστικής οργάνωσης GOAL, καθώς και των “τρανταχτών” ονομάτων που συμμετείχαν στη σύναξη του Σικάγου, προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη και αποτροπιασμό, σε μεγάλη μερίδα επιφανών μελών της Εκκλησίας, των οποίων η πολυετής διακονία στα εκκλησιαστικά μας πράγματα, χαρακτηρίζεται από σταθερότητα στις απόψεις τους και πνεύμα ανανέωσης. Ένας από τους κορυφαίους αυτούς ομογενείς, είναι το μέλος του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου, δρ Βασίλειος Τένετ, ο οποίος, για δέκα τουλάχιστον χρόνια επαγγέλλεται τις αρχές της διαφάνειας, της δημοκρατίας, του αυξημένου ρόλου των λαϊκών και της επιστροφής της πνευματικότητας, στη ζωή της Εκκλησίας μας. Αρχές σεβαστές και αποδεκτές από μεγάλο μέρος του πληρώματος της Εκκλησίας, για τις οποίες ο δρ Τένετ, κι άλλα μέλη της τότε OCL αγωνίσθησαν και πολεμήθησαν από ένα κατεστημένο που ήθελε τη διαχείριση των οικονομικών της Αρχιεπισκοπής προνόμιο των ολίγων.

Σήμερα, η συντριπτική μερίδα του κατεστημένου (δηλαδή, ο στενός κύκλος των συνεργατών του Αρχιεπισκόπου πρώην Αμερικής κ. Ιακώβου), που έφεραν την Ιερά Αρχιεπισκοπή στον προθάλαμο του πολιτειακού Γενικού Εισαγγελέα Νέας Υόρκης, ομιλούν για “σκάνδαλα” και “διαφάνεια” και απαιτούν την κακήν-κακώς αποπομπή του Σπυρίδωνα.

Το μέγεθος της υποκρισίας του συνονθυλεύματος της GOAL, αλλά και το θράσος του τελεσιγράφου, έχει απωθήσει τις πραγματικές φωνές ανανέωσης και δημοκρατίας που δρουν στα όργανα των λαϊκών της Εκκλησίας μας. Άλλωστε, μέχρι στιγμής, ο κ. Σπυρίδων είναι συνεπέστατος στην επαγγελία που έκανε, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του, ότι δηλαδή, θα προωθήσει τη διαφάνεια.

Οι μετασυνεδριακές αντιδράσεις του πληρώματος της Εκκλησίας μας και της Ομογένειας, γενικότερα, για τα δρώμενα στην Ιερά Αρχιεπισκοπή, έχουν στρέψει την πλάστιγγα προς το μέρος των δυνάμεων της ενότητας. Ένα κύμα συμπαράστασης έχει ξεσηκωθεί υπέρ του Σπυρίδωνα και της ενότητας της Εκκλησίας, το οποίο, θα υποχρεώσει την φωνασκούσα μειοψηφία των διασπαστών να σιωπήσει. Όμως, αυτό το κύμα θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπ' όψη του ότι ενότητα δεν σημαίνει “ρεβανσισμός” (δηλαδή πνεύμα αντεκδίκησης). Αρκετοί προσήλθαν στο “συνέδριο” της GOAL από περιέργεια, αρκετοί για να εκφράσουν μιαν αντίθετη άποψη, αρκετοί για να συγκρατήσουν τα πράγματα.

Χρέος της Εκκλησίας είναι να τους αγκαλιάσει όλους, κι αν νομίζει ότι κάποιοι από αυτούς έσφαλαν, ας τους δώσει την ευκαιρία να αντιληφθούν το σφάλμα τους και να επανορθώσουν εμπράκτως. Καθώς οδεύουμε προς το Κληρικολαϊκό Συνέδριο του Ορλάντο, ας γίνει το πνεύμα της ενότητας οδηγός των εκατοντάδων χιλιάδων μελών της Εκκλησίας μας, που θα μας οδηγήσει σε ένα λαμπρό και καλύτερο μέλλον.

[ EKKLISIA | www.ekklisia.org/gtyp-4-1.htm - 1 Απριλίου 1998 ]