top

Από την ομογενειακή εφημερίδα «Πρωϊνή»
4-5 Απριλίου 1998

Διαμαρτυρία Σπυρίδωνα για τις τουρκικές βιαιοπραγίες

ΝΕΑ ΥOΡΚΗ.- Εκκληση προς τον πρόεδρο Κλίντον, τα μέλη του Κογκρέσου, καθώς και τους θρησκευτικούς και πολιτικούς ηγέτες των ΗΠΑ, να καταδικάσουν την πρόσφατη σύληση ελληνικού νεκροταφείου στην Κωνσταντινούπολη, απηύθυνε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Σπυρίδων.

Η σύληση αποτελεί το τρίτο κατά σειρά γεγονός τρομοκράτησης του Ελληνισμού της Πόλης, από το Δεκέμβριο και παρά τα έντονα διαβήματα της ελληνικής κυβέρνησης, τις διαμαρτυρίες των ΗΠΑ και σύσσωμης της Ομογένειας και του Ελληνισμού, δεν έχουν ληφθεί μέτρα από την Αγκυρα για την προστασία του Πατριαρχείου και των Ελλήνων.

Σε γραπτή του δήλωση, ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων τονίζει ότι "είναι ταραγμένος και πολύ ανήσυχος σχετικά με το πρόσφατο περιστατικό της σύλησης περισσοτέρων από 70 ελληνορθοδόξων τάφων, στην Κωνσταντινούπολη. Πολύ πρόσφατα, στον αυλόγυρο του Πατριαρχείο εξερράγη βόμβα, προκαλώντας τραυματισμούς και υλικές ζημιές, εκκλησία παραβιάσθηκε και ο νεωκόρος της δολοφονήθηκε, ενώ τώρα χτυπήθηκαν αυτοί που αναπαύονται στους τάφους.

Ως χριστιανός ηγέτης, συνεχίσει ο σεβασμιότατος, καλώ όλους, η αγάπη, η ανεκτικότητα και η ειρήνη να κυριαρχεί στις καρδιές μας. Πρέπει να πράξουμε κάθε τι δυνατό, ώστε να προσπαθούμε για την καλύτερη κατανόηση μεταξύ των λαών και πολιτισμό, για να συμβιώνουμε ειρηνικά.

Την ίδια στιγμή, τα βίαια πλήγμα σε βάρος της Ελληνικής Ορθόδοξης Χριστιανικής μειονότητας που ζει στην Κωνσταντινούπολη πρέπει να έλθουν στη γνώση όλων των ανθρώπων, όπου κι αν ζουν και ανησυχούν για τα βασικά θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θρησκευτικών ελευθεριών και της αξιοπρέπειας των ανθρωπίνων όντων", καταλήγει η γραπτή δήλωση του Σπυρίδωνα.

Σε επιστολή του προς τον πρόεδρο Κλίντον, ο κ. Σπυρίδων υπογραμμίζει ότι "η πλέον πρόσφατη πράξη σε βάρος ακόμη και νεκρών, προκαλεί πόνο σε όλους τους ανθρώπους. Νοιώθω την ανάγκη να ερωτήσω: Ποιο το αμάρτημα αυτών που αναπαύονται με την ελπίδα της Ανάστασης; Ποιο το αμάρτημα των πατέρων και μητέρων που κείτονται εν ειρήνη και δεν προκαλούν ουδένα; ... Ας αφήσουμε στο Θεό αυτούς που ανήκουν στο Θεό, κι εμείς οι ζωντανοί ας ζητήσουμε από το Θεό να φωτίσει το πνεύμα και την ψυχή μας, ώστε μια μέρα ίσως όλοι οι άνθρωποι ζήσουμε μαζί υπό το φως της ανεκτικότητας και της αμοιβαίας κατανόησης".

[ EKKLISIA | www.ekklisia.org/gtyp-4-4.htm  -  4 Απριλίου 1998 ]