Oμιλία του π. Κλεόπα Στρογγύλη στο εκκλησίασμα της Κορώνας

"Πρωϊνή" - 28-29[;] Μαρτίου 1998

NEA YOΡΚΗ.- Δημοσιεύουμε το κήρυγμα του αρχιμανδρίτη π. Κλεόπα Στρογγύλη, ιερατικώς προϊσταμένου της κοινότητος Μεταμορφώσεως Κορώνας, προς το εκκλησίασμα του ναού, με αφορμή την εθνική επέτειο και την ανάγκη επιδείξεως πνεύματος ενότητας στην Εκκλησία μας.

“Με αισθήματα πατριωτικής υπερηφάνειας για τη σημερινή επέτειο της παλιγγενεσίας απευθύνομαι στην αγάπη σας, συμμετέχοντας στη χαρά της εθνικής επετείου. Μια τέτοια επέτειος για να εκτιμηθεί θα πρέπει να βιώσουμε εδώ και τώρα τα υψηλά μηνύματα που εκπέμπει ανά τους αιώνας πίστη στην Εκκλησία, ως υπέρτατου εκφραστού της τιμής προς την ελευθερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την παιδεία και το έθνος.

Η Εκκλησία στα δύσκολα χρόνια της τουρκικής κυριαρχίας διατήρησε άσβεστη την δίψα για μάθηση, για πνευματική κατά Χριστό πρόοδο. Εμπνεόμενη από την αγάπη της του Θεού Σοφίας, του πρώτου παιδαγωγού της ανθρωπότητας, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ίδρυσε το κρυφό σχολείο, έθεσε τους κληρικούς Της στην υπηρεσία της εκπαίδευσης των σκλαβωμένων ελληνοπαίδων, γιατί πρέσβευε ότι πρωτίστως η θρησκευτική εκπαίδευση θα οδηγούσε την Ελλάδα στο τόλμημα της αποδέσμευσης από τον τουρκικό ζυγό. Η εκκλησία έγινε εμπνευστής του απελευθερωτικού αγώνα με πρωτοπόρους τους Παλαιών Πατρών Γερμανό, Γρηγόριο τον Ε', Γρηγόριο Δικαίο, Αθανάσιο Διάκο και άλλους κληρικούς.

Η ίδια θέληση για μεταλαμπάδευση της Ιεράς Παρακαταθήκης των ηρώων του 1821 στις επερχόμενες γενεές, οδήγησε και την Ι. Αρχιεπισκοπή Αμερικής στην ίδρυση των κοινοτικών ημερησίων και απογευματινών σχολείων. Η παρότρυνση και οι ευλογίες της Μητρός Εκκλησίας σε συνδυασμό με την αυτοθυσία σας και την ισχυρή σας θέληση εσάς, του ευλογημένου λαού του Θεού, οδήγησε στην ίδρυση του Σχολείου της Μεταμορφώσεως.

Τριάντα ένα χρόνια συνεχούς πνευματικής προσφοράς προς την Ομογένεια. Υποκλίνομαι με δέος και ευγνωμοσύνη στο έργο σας και συγχαίρω από βάθους ψυχής και μέσης καρδιάς τους ιδρυτές, τους διδάσκοντες και διδασκόμενους, τους γονείς και ευεργέτες του σχολείου μας για το μεγαλούργημα που επιτελέσατε. Διαφυλάξατε μέχρι σήμερα τον θησαυρό αυτό με αυταπάρνηση και θυσίες διασώζοντας το από παρεκκλίσεις, αντεγκλήσεις, ιδιοτέλειες και μικροσυμφέροντα.

Με τις αυτές προϋποθέσεις θα πρέπει να συνεχίσει το αγαπημένο μας σχολείο την μελλοντική του πορεία. Άλοίμονο σ' αυτόν που θα επαναπαυθεί με τις καταξιώσεις και τις διακρίσεις του παρελθόντος. Η ανοδική πορεία έχει αρχή, αλλά δεν έχει τέλος. Το ιερό καθήκον της καταξίωσης του σχολείου μας αναλογεί εξίσου το ίδιο σε όλους μας. Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι στον αγώνα.

Απερίσκεπτα και επιβλαβή θεωρώ τα σχόλια αυτών, που θέλουν να απαλλαγούν των ευθυνών τους, μεταθέτοντας στους εκπαιδευτικούς και στους γονείς των μαθητών μας την τεράστια ευθύνη διατήρησης των εν ενεργεία πρωτότυπων εκπαιδευτικών μας προγραμμάτων, της συγκέντρωσης οικονομικών πόρων για την υλοποίηση των ανωτέρω προγραμμάτων, της συντήρησης των κτιριακών σχολικών εγκαταστάσεων, της εξεύρεσης άριστου διδακτικού προσωπικού, της προσβολής του έργου του σχολείου μας στην Ομογένεια και στο εξωτερικό.

Δεν είναι αρκετό να λέμε με υπερηφάνεια ότι το σχολείο της Μεταμορφώσεως είναι ένα από τα καλύτερα ελληνοαμερικανικά σχολεία της Νέας Υόρκης. Θα πρέπει, αν δεν είμαστε, να γίνουμε οι συνδημιουργοί του, οι συνοραματιστές και συντελεστές του.

Καλός χριστιανός δεν είναι αυτός που περιορίζεται στην επιτέλεση των θρησκευτικών του καθηκόντων, αλλά αυτός που μεταστοιχειώνει την ορθοδοξία σε ορθοπραξία. Όπως επίσης, υπέρμαχος του σχολείου μας δεν είναι αυτός που περιορίζεται στην κριτική για τα καλώς ή τα κακώς κείμενα, αλλά αυτός που συμμετέχει ψυχή τε και σώματι στην διαιώνιση του θαύματος που επιτελείται στο σχολείο μας.

Διάλεξα την σημερινή ημέρα, της εθνικής επετείου της παλιγγενεσίας και εθνεγερσίας, ως αφετηρία της δικής μας ενοριακής παλιγγενεσίας, με επίκεντρο το σχολείο μας. Το έτος 1997 καθιερώθηκε ως έτος εκκλησίας. Η χάρη του Θεού μας αξίωσε να επιτελέσουμε μια σειρά έργων αναδόμησης και ανακαίνισης του Ιερού Ναού. Σε σας αξίζουν τα συγχαρητήρια για το ευάρεστο, κοπιώδες έργο που επιτελέσθη.

Φέτος το 1998, είναι έτος σχολείου. Χωρίς να παραβλέψουμε τις προτεραιότητες που υφίστανται για την εύρυθμη λειτουργία του ναού μας, θα επιδοθούμε με περίσσια ευαισθησία και στοργή στις προτεραιότητες του σχολείου μας. Δεν μιλώ για ένα έργο ρουτίνας, αλλά για ένα θαύμα!

Κηρύττω σήμερα την εκστρατεία αγάπης υπέρ του σχολείου μας. Με αυτό εννοώ, την εντατικοποίηση των προσπαθειών μας προς όλες τις κατευθύνσεις, τους φορείς και παράγοντες της Ομογένειας, τους συγγενείς και φίλους, με σκοπό τη ευαισθητοποίηση όλων προς τον κοινό στόχο, την περίσωση του και την θριαμβευτική είσοδό του στο 2000! Το Σχολείο της Μεταμορφώσεως υφίσταται διότι μπορεί να συναγωνιστεί και να προηγηθεί των άλλων ελληνοαμερικανικών και αμερικανικών σχολείων, χάριν του πρωτοποριακού εκπαιδευτικού του συστήματος.

Ας γίνουμε φορείς αυτού του πνεύματος, αυτής της ιερής ευθύνης και ανάδοχοι της παρακαταθήκης που παραλάβαμε. Ας επιδοθούμε με αφοσίωση στο έργο που μας ενώνει και μας καταξιώνει. Ενωμένοι, εκκλησιαστικοί και σχολικοί παράγοντες, Εκκλησία και σχολείο θα καταφέρουμε τα ακατόρθωτα. Ας αποδείξουμε σε αυτούς που θεωρούν αυτόνομους παράγοντες την Εκκλησία από το σχολείο, ότι η Εκκλησία και Σχολείο είναι αδιάσπαστα ενωμένοι, ως μέλη του Σώματος του Χριστού, έχουν κοινούς οραματισμούς, κοινούς στόχους. Η Εκκλησία είναι η πνευματική Μητέρα του σχολείου και η χορηγός της ζωής και υποστάσεώς του. Δεν υφίσταται η Εκκλησία, επειδή υπάρχει το σχολείο, τουναντίον, το σχολείο λειτουργεί, διότι οφείλει τη σύσταση του στην ενορία της Μεταμορφώσεως.

Σε συνεργασία με το Διοικητικό Συμβούλιο αναλαμβάνουμε σήμερα την πρωτοβουλία ανακαίνισης του σχολείου μας και την εξεύρεση των αντίστοιχων οικονομικών πόρων για την επιτέλεση αυτού του θαύματος. Το σχολείο είναι η καρδιά της ενορίας και θα πρέπει να την τροφοδοτούμε διαρκώς. Στην προσπάθεια αυτή έχουμε τις ευλογίες του Σεβασμιοτάτου Αρχιεπισκόπου μας κ.κ. Σπυρίδωνα, ο οποίος απέδειξε πολλάκις την αγάπη που τρέφει για την ενορία μας.

O λαοφιλής και απλούς Αρχιεπίσκοπος, όπως έχει χαρακτηριστεί, αγωνίζεται για την βελτίωση και αναδιοργάνωση των εκκλησιαστικών μας πραγμάτων, με παρρησία και αίσθημα αυτοθυσίας. Το λέω αυτό, διότι δεν μπορεί να μείνει απαρατήρητο, το γεγονός ότι μια μικρή ομάδα ανθρώπων, εξαιτίας της άγνοιας που έχουν για την εκκλησιολογία και τους κανόνες της Εκκλησίας μας, ασχημονούν εις βάρος Του με λόγια, με συγκεντρώσεις, με δηλώσεις. Στο πρόσωπό του δοκιμάζεται η Εκκλησία του Χριστού, της οποίας είναι εκφραστής. Η αρχιερατική του μήτρα έχει μετατραπεί σε ακάνθινο στέφανο, οι πέτρες που την κοσμούν σε δάκρυα αρχιερατικής Του προσευχής.

Προσευχόμενοι με ταπείνωση και καρτερικότητα υπομείναμε τόσο καιρό την δοκιμασία του Αρχιεπισκόπου μας, την δική μας δοκιμασία, διότι ως πνευματικά Του παιδιά υποφέρουμε όταν υποφέρει ο πνευματικός μας πατέρας, άξιος διάδοχος του απαγχονισθέντος Γρηγορίου του Ε', του Παλαιών Πατρών Γερμανού, του Γερμανού Καστορίας του Καραβαγγέλη, του Εθνοϊερομάρτυρα Χρυσοστόμου Σμύρνης και τόσων άλλων μαρτυρικών Ιεραρχών.

Σεβασμιότατε πάτερ και δέσποτα, σύσσωμη η ενορία της Κορώνας συμπαρίσταται στο πλευρό Σας και προσεύχεται για την ενότητα της Εκκλησίας στο ιερό Σας πρόσωπο και για την δια μετανοίας επιστροφή των πεπλανημένων. Ενώνουμε τις φωνές μας με αυτές του πιστού ποιμνίου Σας και εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση μας”.

[ EKKLISIA | www.ekklisia.org/gtyp-3-29.htm - 29 Μαρτίου 1998 ]