top
η Πρωϊνὴ - 18-19 Ιουλίου 1998
ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ G.O.A.L. ΜΕΤΑ ΤΟ ΟΡΛΑΝΤΟ
____________________________
Του ΙΩΑΝΝΗ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ *)
____________________________
Ο Αρxιεπίσκοπος Αμερικής κ. Σπυρίδωνας
Με δεδομένη την απόφαση του Πατριαρχείου να κρατήσει στη θέση του τον Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα (όσοι πίστευαν το αντίθετο ελπίζω τώρα να έχουν αποδεσμευθεί από αυτές τις ψευδαισθήσεις) και να καλέσει το ποίμνιο της Εκκλησίας της Αμερικής να τον στηρίξει ανεπιφύλακτα και μετά την αδιαμφισβήτητη επικράτησή του στην κληρικολαϊκή τον Ορλάντο, ποιες είναι οι επιλογές των μελών της οργάνωσης G.O.A.L.;
Η πρώτη επιλογή συνίσταται στο να δέχονται με αδιαφορία ή χωρίς κριτική όλες τις ενέργειες του Αρχιεπισκόπου. Η δεύτερη να προχωρήσουν στη δημιουργία σχίσματος. Και η τρίτη να επισημαίνουν με ευπρέπεια τα όποια, κατά την άποψή τους, λάθη του Σεβασμιοτάτου, με τρόπο που δεν θα προκαλεί το ορθόδοξο αίσθημα των ομογενών και την αφοσίωσή τους προς τη Μητέρα Εκκλησία.
Οι δύο πρώτες επιλογές δεν είναι στην πραγματικότητα επιλογές. Η Εκκλησία είναι η πνευματική μας οικογένεια. Δεν επιτρέπεται να αδιαφορούμε για τα συμβαίνοντα σ' αυτή, όπως δεν επιτρέπεται να αδιαφορούμε για τα προβλήματα της οικογένειάς μας.
Πρέπει να επαινείται ο Αρχιεπίσκοπος κ. Σπυρίδωνας για όλες τις θετικές ενέργειες που κάνει, αν θέλουν όσοι κάνουν κριτική για τα λάθη του, να έχουν αξιοπιστία και φερεγγυότητα... Διαφορετικά ας σιωπήσουν, διότι μόνο αυτόν βοηθούν
όχι τους εαυτούς τους.
Το σχίσμα από την άλλη, είναι συνώνυμο της εκκλησιαστικής αυτοκτονίας. Ούτε ψιλός λογισμός δεν επιτρέπεται να γίνει δεκτός από ένα ορθόδοξο χριστιανό μια τέτοια επιλογή. Αυτός που δεν έχει κοινωνία με τις υπόλοιπες Ορθόδοξες Εκκλησίες βρίσκεται εκτός Εκκλησίας με αποτέλεσμα να βάζει σε δοκιμασία τη δυνατότητα της σωτηρίας του. Νοείται όμως ορθόδοξος χριστιανός που χειρίζεται με ελαφρότητα αυτό το θέμα; Ούτε για αστείο δεν μπορεί να εξεταστεί αυτό το ενδεχόμενο. Αν λοιπόν τα μέλη της G.O.A.L., ενεργούν, όπως διατείνονται από ενδιαφέρον για την Εκκλησία και για το καλό της ομογένειας και όχι από οικονομικά συμφέροντα, προσωπικές πικρίες, προτεσταντικό φρόνημα και ιδιοτέλεια, όπως τους κατηγορούν οι αντίπαλοί τους, ας μην αποτολμήσουν τη δημιουργία σχίσματος.
Μένει επομένως η τρίτη λύση, την οποία η ασύνετη, αντιχριστιανική, και αδιάκριτη τακτική, που ακολούθησε η G.O.A.L., με την ιδρυτική της κιόλας συνέλευση, έχει καταστήσει άκρως προβληματική να λειτουργήσει. Συνίσταται στην επισήμανση των όποιων, κατά την άποψή τους, προβλημάτων της διακονίας του Σεβασμιοτάτου, με ευπρέπεια προς την αρχιερωσύνη του και με πλήρη σεβασμό προς τα θέσμια που καθορίζει η πίστη της Εκκλησίας. Σεβασμό προς την ορθόδοξη εκκλησιολογία, σεβασμό προς το Ευαγγέλιο και τους Ι. Κανόνες, σεβασμό προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο και έγνοια για τα συμφέροντα της ομογένειας και της δεινώς χειμαζόμενης πατρίδας μας.
Παράλληλα πρέπει να επαινείται ο Αρχιεπίσκοπος για όλες τις θετικές ενέργειες που κάνει, αν θέλουν όσοι κάνουν κριτική για τα λάθη του, να έχουν αξιοπιστία και φερεγγυότητα.
Η διευθέτηση της υπαγωγής στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της υπό το Μητροπολίτη Παΐσιο ομάδας των παλαιοημερολογιτών, το Γραφείο Μικτών Γάμων, η επιτυχής διοργάνωση της Πατριαρχικής επίσκεψης, οι θαρραλέες παραστάσεις του σε αρμόδιους φορείς για να προασπίσει τα δίκαια του Ελληνισμού, η εκφρασθείσα πρόθεσή του να ορθοδοξοποιήσει την Εκκλησία της Αμερικής,
η απλότητα που τον διακρίνει, η παρρησία του να τονίζει τη μοναδικότητα της Ορθοδοξίας την ώρα που η μεγάλη πλειοψηφία των πιστών της επαρχίας του συνάπτουν μικτούς γάμους, η άψογη στάση που έδειξε στο διάλογο με τους Λουθηρανούς, κτλ., είναι μερικά από τα θετικά της διακονίας και της προσωπικότητάς του, που πρέπει να χαροποιούν κάθε απροκατάληπτο άνθρωπο, που αγαπά το Χριστό και την Εκκλησία.
Δυστυχώς οι αντίπαλοι του Σεβασμιοτάτου επέλεξαν να ακολουθήσουν την ακριβώς αντίθετη από την ενδεδειγμένη πορεία. Επέδειξαν με το διαβόητο συνέδριό τους στο Σικάγο, πρωτοφανή θρασύτητα προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη, τον οποίο αρχικά ούτε να δουν δεν επεδίωξαν.
Εξαναγκάσθηκαν βεβαίως εκ των υστέρων, κατόπιν της γενικής κατακραυγής για την αήθη συμπεριφορά τους, να ζητήσουν ακρόαση από τον Αρχιεπίσκοπο και τον Πατριάρχη, αλλά, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, αυτή η αίτηση δεν αντανακλούσε τις πραγματικές τους προθέσεις. Καταρχήν πάντως περιορίστηκαν να στείλουν στον Παναγιότατο ένα ιταμό τελεσίγραφο, όλο απειλές, λησμονώντας, φαίνεται, τι εκπροσωπεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης στη συνείδηση του κάθε Έλληνα και του κάθε Ορθόδοξου, αλλά και με ποιες τιμές η ομογένεια στο σύνολό της υποδέχθηκε λίγους μήνες νωρίτερα τον πρώτο τη τάξει επίσκοπο της Ορθοδοξίας.
Το αποτέλεσμα της αφροσύνης τους φάνηκε αμέσως. Η ομογένεια συσπειρώθηκε ενστικτωδώς γύρω από το Σεβασμιότατο. Ως αντίβαρο της στάσης, που έδειξε η G.O.A.L. προς το πρόσωπο του Πατριάρχη μας, o Αρχιεπίσκοπος έγινε μέσα σε μια νύχτα αντικείμενο υπερβολικής αγάπης και αφοσίωσης του ποιμνίου του. Γράφτηκε μάλιστα στον τύπο, ότι ο Σεβασμιότατος επρόκειτο να προσλάβει ειδικούς για να τον φτιάξουν τη δημόσια εικόνα του. Τώρα φυσικά δεν χρειάζεται τέτοια βοήθεια.
Οι σύνεδροι του Σικάγου ανέλαβαν να τον βοηθήσουν και μάλιστα χωρίς να επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό της Εκκλησίας. Κι είναι δίκαιο να τους αναγνωριστεί, ότι, σ' αυτό και μόνο τον τομέα, έκαναν εξαίρετη δουλειά!
Αλλά τα κατορθώματα της G.O.A.L. δεν περιορίστηκαν εδώ. Είχαν οι σύνεδροί του την ατυχή έμπνευση να θέσουν καθαρά προτεσταντικά αιτήματα, που ανατρέπουν την ορθόδοξη εκκλησιολογία, που καταπατούν την κανονική τάξη και παράδοση της πίστης μας και τη φαεινή ιδέα να απειλήσουν με σχίσμα. Τόσο ανορθόδοξο φρόνημα μάλιστα έδειξαν μερικοί από αυτούς, χωρίς να βρουν αντίδραση από τους υπόλοιπους, ώστε να διερωτηθούν σε τι χρησιμεύει ο μοναχισμός!
Ένας θεσμός που χάρισε στην Εκκλησία την καταπληκτική πλειοψηφία των Αγίων της. (Η αναφορά στο κείμενο του συνεδρίου του Σικάγου για το μοναχισμό γράφτηκε σε άλλη συνάφεια και εξυπηρετεί άλλη σκοπιμότητα. Θα επανέλθω αν χρειαστεί σ' αυτό το θέμα).
Γι' όλα τα πιο πάνω, η αγανάκτηση τον λαού τον Θεού αποκορυφώθηκε κατά των προτεσταντιζόντων και θεολογικά άσχετων αυτών ανθρώπων, που ανέλαβαν αυτόκλητα να βοηθήσουν την Εκκλησία να ξεπεράσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και οι οποίοι έπεσαν σε τόσο σοβαρά λάθη, από την ιδρυτική τους κιόλας συνέλευση.
Θλίβομαι βαθύτατα για την εν γένει στάση τους καθώς και για την κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί, διότι είναι ηλίου φαεινότερον, ότι αυτή η τακτική μπορεί να επισωρεύσει ασύλληπτα δεινά, χωρίς να κατορθώσει να λύσει κανένα από τα υφιστάμενα.
Πλην όμως δεν είμαι φυσικά σε θέση να κάνω τίποτε περισσότερο από το να μιλώ και να γράφω κατά συνείδηση και να προσεύχομαι να μας λυπηθεί ο Άγιος Θεός για να αποσοβηθούν τα χειρότερα για την Εκκλησία και την ομογένεια.
Όσο κι αν δεν είχα ποτέ την ψευδαίσθηση (όπως τόνισα από την αρχή που άρχισα να ασχολούμαι με το θέμα) ότι τα άρθρα μου (ενός ασήμαντου και άγνωστου ανθρώπου) θα ήταν δυνατόν να επηρέαζαν καθ' οιονδήποτε τρόπο τα πράγματα, ήλπιζα ότι τα πάθη μας θα υποχωρούσαν και θα άφηναν περιθώριο στον καλό Θεό να μαλακώσει την καρδία των πρωταγωνιστών της εκκλησιαστικής διαμάχης, με τις ανεξερεύνητες και ασύλληπτες από τον ανθρώπινο νου, οδούς της σοφίας Του.
Νομίζω πως δεν χρειάζεται να εξηγήσω, ότι τον τελευταίο καιρό, οι πρωταγωνιστές της εκκλησιαστικής διαμάχης, "Γέροντα" είχαν τα πάθη τους, γι' αυτό μόνο θαύμα μπορεί να αποσοβήσει το υπό εκκόλαψη σχίσμα. Ακούσατε όλη αυτή την περίοδο, έστω και ένα από αυτούς να μιλά για ευθύνη απέναντι στο Θεό, για σωτηρία ψυχής, για πνεύμα αγάπης, συνδιαλλαγής, συγχώρεσης και παραδοχής των λαθών του;
Δυστυχώς ότι έλεγαν και λέγουν ανήκει αποκλειστικά στη σφαίρα των "power politics". Απειλές, εκβιασμοί, απαίτηση με ιταμότητα για να τους αναγνωρισθούν άγνωστα στην Ορθοδοξία "δικαιώματα", επίδειξη δυνάμεως, τελεσίγραφα, ασέβεια, περιφρονητική συμπεριφορά, σύναψη των πιο ετερόκλητων και αφύσικων συμμαχιών, απαράδεκτες μεθοδεύσεις, φασιστική νοοτροπία, παφλάζουσα εμπάθεια, μη συμβατή συμπεριφορά προς το γράμμα και το πνεύμα του Ευαγγελίου, εκδικητική μανία, σπίλωση κάθε αντιφρονούντος, τακτική εξόντωσης όποιου δεν γίνεται συνεργός στα άνομα πάθη και τα αντιχριστιανικά σχέδιά τους, γκρέμισμα της συνείδησης των συνανθρώπων τους, κ.ο.κ..
Μπορείτε να μου πείτε, μέσα σ' αυτόν τον κυκεώνα των αλόγιστων παθών, πού αφήσαμε έστω και ελάχιστο περιθώριο για να γίνει κάτι καλό;
___________________
*) Δημοσιογραφικό ψευδώνυμο του φιλόλογου-θεολόγου Παναγιώτη Τελεβάντου
[ η Πρωϊνὴ - 18-19 Ιουλίου 1998 - σ. E3 ]
|