top

η Πρωϊνὴ - 11-12 Ιουλίου 1998

O Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος και η G.O.A.L.
	Ποιά είναι η πραγματική αιτία του προβλήματος: Η εκκοσμίκευση και ο εκπροτεσταντισμός της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής. Από εδώ ξεκινούν όλα τα κακά... Είναι διάχυτη σε πολλούς η πεποίθηση ότι ο Αρχ. πρώην Αμερικής κ. Ιάκωβος κινεί από τα παρασκήνια τα νήματα της G.O.A.L. Αγνοώ αν, και σε ποιο βαθμό, ευθύνεται ο Σεβασμιότατος για τη σύσταση και τις δραστηριότητες αυτής της οργάνωσης...

[ Σελ. E1 ]

O Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος και η G.O.A.L.

Ποιά είναι η πραγματική αιτία του προβλήματος: Η εκκοσμίκευση και ο εκπροτεσταντισμός της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής.
Από εδώ ξεκινούν όλα τα κακά...

____________________________

Του ΙΩΑΝΝΗ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ  *)

____________________________

Ο τέως και ο νυν. Ο Ιάκωβος εναντίον του Σπυρίδωνα ή κάποιοι χρησιμοποιούν το όνομα του πρώτου;

Ε ίναι διάχυτη σε πολλούς η πεποίθηση ότι ο Αρχιεπίσκοπος πρώην Αμερικής κ. Ιάκωβος κινεί από τα παρασκήνια τα νήματα της G.O.A.L. Αγνοώ αν, και σε ποιο βαθμό, ευθύνεται ο Σεβασμιότατος για τη σύσταση και τις δραστηριότητες αυτής της οργάνωσης. Ο ίδιος πάντως διαψεύδει ότι σχετίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο μαζί της και τονίζει ότι δεν είναι δυνατόν να θεωρείται υπόλογος για τις οποιεσδήποτε ενέργειες ή δηλώσεις ορισμένων πρώην συνεργατών του. Υπενθυμίζει ακόμη ότι αρκετοί από τους ηγέτες της G.O.A.L., ως άτομα ή και ως οργανωμένα σύνολα, δημιούργησαν και στον ίδιο σοβαρά προβλήματα κατά τη διάρκεια της ενεργού διακονίας του.

Νομίζω ότι από καλή πίστη πρέπει να δεχθούμε ως ακριβείς τους ισχυρισμούς του και να ευχηθούμε να μην έχει καμιά απολύτως σχέση με το σχισματικό φρόνημα της προτεσταντίζουσας και παρεκκλησιαστικής αυτής οργάνωσης, που μόνο πολλών κακών μπορεί να γίνει πρόξενος για την Εκκλησία, την ελληνική πατρίδα μας, την ομογένεια και το εμπερίστατο Πατριαρχείο. Πλην όμως άλλη είναι η ουσία του προβλήματος. Διότι μπορεί μεν πράγματι ο Σεβασμιότατος να μην ευθύνεται άμεσα για τη σύσταση αυτής της οργάνωσης, αλλά δεν βλέπω πώς είναι δυνατόν να αποσείσει την ηθική και ουσιαστική ευθύνη για τη συγκρότησή της.

Η οργάνωση G.O.A.L. είναι "οστούν εκ των οστέων και σαρξ εκ της σαρκός" του οθνείου προς την Ορθοδοξία πνεύματος που καλλιέργησαν οι αοίδιμοι Πατριάρχες Μεταξάκης και Αθηναγόρας και οι επίγονοί τους. Μεταξύ των τελευταίων ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος, όχι μόνο κατέχει περίοπτη θέση, αλλά και θεωρεί αιτία καύχησης το γεγονός!

Η οργάνωση αυτή συνιστά μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Είναι τεράστιο λάθος να δούμε την απειλή που συνιστά μόνο ως κάτι το παροδικό και μεμονωμένο ή απλά να θεωρήσουμε τους πρωτεργάτες της σαν κάποιους ταραξίες που τα έβαλαν με τον Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα μόνο και μόνο επειδή έχουν κάποια ταπεινά, ιδιοτελή ή προσωπικά συμφέροντα. Μπορεί κάλλιστα αυτά τα συμφέροντα και τα κίνητρα να υπάρχουν ή να μην υπάρχουν, "ά εγώ ουκ οίδα. Ο Θεός οίδεν", αλλά το πρόβλημα έχει πολύ βαθύτερη ρίζα.

Ποια είναι η πραγματική αιτία του προβλήματος; Η εκκοσμίκευση και ο εκπροτεσταντισμός της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής. Από εδώ ξεκινούν όλα τα κακά. Γι' αυτό λ.χ. η G.O.A.L. δεν δίστασε να θέσει απροκάλυπτα από την ιδρυτική της κιόλας συνέλευση αμιγώς προτεσταντικά αιτήματα. Απαίτηση λαϊκών να τους αναγνωριστεί διοικητική ευθύνη στην Εκκλησία (προτεσταντική λαϊκοκρατία), απειλή ότι αν δεν ικανοποιηθούν οι όροι ή μάλλον τα τελεσίγραφά της προς τον Αρχιεπίσκοπο και τον Πατριάρχη θα προχωρήσει σε σχίσμα (αυτό κι αν είναι προτεσταντικό φρόνημα, όπως ελπίζω να μου δοθεί η ευκαιρία να αναλύσω σε προσεχές άρθρο), επιδίωξη συγκρότησης "αμερικανικής ορθοδοξίας" (γράφε προτεσταντικού εξαμβλώματος), ανοικτή περιφρόνηση ή τουλάχιστον συνειδητή παραγνώριση της σημασίας του μοναχισμού στη ζωή της Εκκλησίας (ακρογωνιαίος λίθος της προτεσταντικής θεολογίας), και άρνηση του ασκητικού χαρακτήρα της ορθόδοξης πίστης. (Δεν είναι άλλωστε εξ ορισμού αδύνατο να συμβιβασθεί το αμερικανικό προτεσταντικό ήθος και το "american way of life" με το ορθόδοξο ήθος;)

Ποιος απροκατάληπτος άνθρωπος θα μπορούσε να αποδεσμεύσει τον επί 37 χρόνια Αρχιεπίσκοπο από την ηθική και την ουσιαστική ευθύνη της συγκρότησης της προτεσταντίζουσας αυτής οργάνωσης που ναρκοθετεί την ενότητα της ομογένειας και απειλεί με σχίσμα την Εκκλησία; Είναι εντελώς περιττό να συζητούμε κατά πόσο ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος έχει την άμεση ευθύνη για τη σύσταση της G.O.A.L. Αυτό που μετρά είναι ότι τοις του "Μεγάλου", όπως τον αποκαλεί, Αθηναγόρου "ρήμασι πειθόμενος" και τω παραδείγματι αυτού στοιχούμενος έχει το κύριο μερίδιο της ευθύνης για τον εκπροτεσταντισμό και την εκκοσμίκευση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής.

Οι πρωτεργάτες της G.O.A.L. δεν είναι παρά τα φύλλα "της ακάρπου συκής" του εκπροτεσταντισμού και της εκκοσμίκευσης. "Ην", βεβαίως, ουκ "εφύτευσε η δεξιά του Υψίστου", αλλά ο νεωτεριστής Πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης. Ο "Μεγάλος" Αθηναγόρας την επότισε και την αύξησε, ενώ ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος την κατέστησε δένδρον βαθύριζον και ευσκιόφυλλον υπό τη σκέπη του οποίου καλλιεργήθηκε η άμβλυνση της ορθόδοξης συνείδησης του λαού του Θεού. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά και λίαν οδυνηρά σε όλους μας. Η αφομοίωση της ομογένειας συντελείται με ανατριχιαστικά γοργούς ρυθμούς και οι μικτοί γάμοι αγγίζουν ήδη το θλιβερό ποσοστό του 75%.

"Ήδη δε και η αξίνη προς την ρίζαν τον δένδρου κείται. Παν ουν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται". Τουλάχιστον, προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε όλοι συντονισμένα και αποφασιστικά, αν μας ενδιαφέρει να επιβιώσουμε ως Έλληνες Χριστιανοί Ορθόδοξοι σ' αυτό το φοβερό χωνευτήρι των λαών, των πολιτισμών και των θρησκειών που μας έγινε δεύτερη πατρίδα. Κανείς νουνεχής άνθρωπος ας μην υποτιμήσει την τρομακτική αφομοιωτική δύναμη της αμερικανικής κουλτούρας. Είναι ισοπεδωτική στο πέρασμά της, για κάθε "εχθρό και πολέμιο'. Μόνο το ορθόδοξο ασκητικό λειτουργικό ήθος μπορεί να ανακόψει την κατακλυσμιαία ισοπεδωτική ορμή του προτεσταντικού ήθους και της εκκοσμίκευσης του αμερικανικού τρόπου ζωής. Η Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να σώσει την ομογένεια και προπαντός μπορεί να σώσει τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο, που παραπαίει απέλπιδα μέσα στα δίχτυα της υλικής ευζωίας που προσφέρει τόσο πλουσιοπάροχα η ευημερούσα αυτή χώρα.

Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να αποβάλει όλες τις καταλυτικές επιδράσεις που δέχθηκε τις τελευταίες δεκαετίες σε βαθμό που της έγιναν τρόπος ζωής και δεύτερη φύση. Η Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να σώσει τον κόσμο ολόκληρο, γιατί αυτό το ρόλο Της έταξε ο Ιδρυτής Της, αρκεί να συνειδητοποιήσουμε το ρόλο Της. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε να τη θεωρούμε κάτι παραπλήσιο με τον Παπισμό ή τις άλλες προτεσταντικές ομολογίες, ως κοινωνικό club ή ως κιβωτό της ελληνικής γλώσσας και των εθνικών μας παραδόσεων.

Όταν η Εκκλησία λειτουργεί ως εργαστήρι Αγίων, τότε και τη χαρά της επικοινωνίας και του συμπνευματισμού θα μας προσφέρει απλόχερα, αλλά και την ομογένεια, την εθνική μας ταυτότητα, τη γλώσσα και τις παραδόσεις μας θα διατηρήσει ακμαίες.

Τώρα το αμάρτημά μας είναι πολύ βαρύ. Γιατί θελήσαμε να χρησιμοποιήσουμε την Εκκλησία για τους δικούς μας εγκόσμιους στόχους. Η Εκκλησία όμως είναι το Σώμα του Χριστού. Δεν "χρησιμοποιείται" για να επιτευχθούν οποιοιδήποτε εγκόσμιοι σκοποί οσονδήποτε καλοί κι αν υποτεθεί ότι είναι.

Στην Εκκλησία ο άνθρωπος προσφέρεται χωρίς όρους και επιφυλάξεις για να εξαγιασθεί κι από εκεί και πέρα ο Θεός μεταμορφώνει και εξαγιάζει ό,τι συντελεί στην πνευματική προκοπή και σωτηρία του.

Το Ελληνικό έθνος έχει παντοιοτρόπως ευεργετηθεί τα τελευταία δυο χιλιάδες χρόνια από την Ορθόδοξη Εκκλησία, που του έγινε τροφός, παραμυθία και κιβωτός σωτηρίας. Ας μην αμφιβάλλουμε ότι και τώρα θα συμβεί το ίδιο, αν προσφέρουμε ως άτομα, ως ομογένεια και ως έθνος, εν ταπεινώσει, τα πάντα στο Χριστό και την Εκκλησία Του. Προσοχή όμως να μην πλησιάζουμε το Θεό υστερόβουλα, δηλαδή για να Τον "χρησιμοποιήσουμε" για τους δικούς μας εγκόσμιους στόχους.

Προς αυτή την κατεύθυνση της αποκάλυψης του αληθινού προσώπου της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας από τις οθνείες προτεσταντικές επιδράσεις δεκαετιών και από το πνεύμα της εκκοσμίκευσης, ας εργαστούμε όλοι συστηματικά. Όχι, προς Θεού, για να μειώσουμε τον Αρχιεπίσκοπο Ιάκωβο (ένα γέροντα επίσκοπο πού λευκάνθηκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας) ή οιονδήποτε άλλο (ζώντα ή κεκοιμημένο) "πατέρα και αδελφόν ημών", προς τους οποίους οφείλουμε αγάπη, τιμή και σεβασμό, αλλά γιατί αυτό είναι το χρέος μας προς το Θεό και την πίστη μας, την ελληνική πατρίδα μας και την ομογένεια, καθώς και προς τις γενεές που έρχονται, αλλά και το αμερικανικό έθνος, ως σύνολο, που βολοδέρνει απελπισμένο μέσα στα αδιέξοδα της προτεσταντικής ατομοκρατίας και του καταναλωτισμού της υλικής ευζωίας.

___________________

*) Δημοσιογραφικό ψευδώνυμο του φιλόλογου-θεολόγου Παναγιώτη Τελεβάντου

[ η Πρωϊνὴ - 11-12 Ιουλίου 1998 - σ. E3 ]