top

η Πρωϊνὴ - 16 Μαρτίου 1998

Πότε πήγαιναν;

Έγραφα το Σαββατοκύριακο για τα μικροπολιτικά παιγνίδια που παίζει η ηγεσία της Ομοσπονδίας. Τα οποία πλήττουν και την ενότητα της Ομογένειας, αλλά και το κύρος της οργάνωσης, που πάει δυστυχώς από το κακό στο χειρότερο. Η επίθεση που εξαπολύθηκε από τα συγκεκριμένα στελέχη της Ομοσπονδίας, μπορεί να εξοφλεί κάποιες "υποχρεώσεις τους", ανοίγει όμως φοβούμαι προβλήματα. Τόσο στην αξιοπιστία της οργάνωσης, όσο και στο τρόπο που εκτιμώ ότι θα αντιμετωπίζεται, απ' εδώ και στο εξής, σε παναμερικανικό επίπεδο, από την οργανωμένη Ομογένεια.

Απ' εκεί και πέρα, υπάρχει κι ένα άλλο σοβαρό ερώτημα, που καλό είναι να απαντήσει το προεδρείο.

Πότε στ' αλήθεια είχε ξαναπάει αντιπρόσωπος της Ομοπονδίας, σε εκδήλωση στο Λευκό Οίκο, για την υπογραφή της διακήρυξης της Ελληνικής Ανεξαρτησίας;

Ποτέ. Πάντα πήγαιναν εκπρόσωποι των παναμερικανικών οργανώσεων. Όσο για τον κ. Νίκο Βέλλιο, είχε καλεσθεί αν θυμάμαι καλά μόνο σε μία εκδήλωση, όταν εγέρθη το θέμα των Σκοπίων στον πρόεδρο Κλίντον.

Το αίτημα βεβαίως της Ομοσπονδίας, να είναι παρούσα σε παρόμοιες εκδηλώσεις, θα μπορούσε να τεθεί προς συζήτηση, ακόμη και να γίνει δεκτό. Όχι όμως με τέτοιο τρόπο. Γιατί αλήθεια ο πρόεδρος της Οργάνωσης, δεν το ήγειρε στην Ουάσιγκτον, όταν παρέστη στη σύσκεψη της ηγεσίας των ομογενειακών οργανώσεων; Αλλά κι εκεί, ακολουθώντας την προσφιλή του τακτική, έφτασε πάλι καθυστερημένος. Έτσι δεν είναι κ. Γεωργόπουλε;

ΠΟΛΙΤΗΣ

[ η Πρωϊνὴ - 16 Μαρτίου 1998 - σ. 6 ]