top

ΕΡΑ 5 - 14 Μαρτίου 1999

Νέες περιπέτειες για την Αρχιεπισκοπή Αμερικής

Της Ιουστίνης Φραγκούλη

Σε νέα φάση κρίσης φαίνεται ότι εισέρχεται η Αρχιεπισκοπή Αμερικής με την εκλογή των τριών νέων επισκόπων στις θέσεις της Ατλάντα, της Νέας Iερσέης και του Ντιτρόιτ, αφού η εκλογή των νέων επισκόπων εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου πριμοδοτεί ουσιαστικά τους πέντε Μητροπολίτες, απομονώνοντας στην Επαρχιακή Σύνοδο της Αμερικής τον Αρχιεπίσκοπο κ. Σπυρίδωνα.

Έτσι, ο Τρωάδος Αλέξιος, ο οποίος τοποθετήθηκε στην επισκοπή της Νέας Iερσέης πρόσκειται προς τον κ. Σπυρίδωνα, ενώ ο Κομάνων Γεώργιος που εκλέχθηκε να υπηρετήσει στην επισκοπή της Νέας Iερσέης έχει επανειλημμένα δηλώσει δημόσια και έντονα τη διαφωνία του με τον κ. Σπυρίδωνα.

Τέλος, ο Αρχιμανδρίτης Νικόλαος Πισσάρης που τοποθετείται στην επισκοπή του Ντιτρόιτ, παρότι φαίνεται προς το παρόν ουδέτερος, ωστόσο διατηρεί στενούς δεσμούς με τον Μητροπολίτη Πίττσμπουργκ Μάξιμο, του οποίου υπήρξε πρωτοσύγκελος επί σειράν ετών.

Έτσι, στην Επαρχιακή Σύνοδο που πλέον είναι ενιαμελής (καθώς αποτελείται από τους πέντε Μητροπολίτες, τους νεοεκλεγέντες τρεις επισκόπους και τον Αρχιεπίσκοπο κ. Σπυρίδωνα) οι ισορροπίες γέρνουν προς την πλευρά των Μητροπολιτών, οι οποίοι είχαν εκφράσει έντονα την αντίθεσή τους προς τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Αμερικής με τις δύο επιστολές του Οκτωβρίου, ζητώντας έως και την απομάκρυνσή του από τον Αρχιεπισκοπικό θώκο.

Ενώ το Πατριαρχείο, σε μια προσπάθεια να επαναφέρει την τάξη στην Εκκλησία της Αμερικής, στις 12 Ιανουαρίου επέβαλε στον κλήρο και τον λαό τον κ. Σπυρίδωνα, με τις επιλογές του Σαββάτου στις κενές επισκοπικές θέσεις ουσιαστικά τον απομονώνει, αφού στην Επαρχιακή Σύνοδο θα μείνει πάλι μόνος με τη δική του ψήφο και ίσως εκείνη του Τρωάδος Αλεξίου.

Ποιοι είναι οι λόγοι της στροφής του Πατριαρχείου που, ενώ επέβαλε τον νυν Αρχιεπίσκοπο (αφήνοντας άναυδους τους επικριτές του), ουσιαστικά τον αποδυναμώνει με μια επαρχιακή σύνοδο κατά τα επτά ένατα εναντίον του.

Κάποιοι μιλούν για το φόβο του Πατριάρχη απέναντι στα τελευταία σενάρια, τα οποία θέλουν την Εκκλησία της Αμερικής να κινείται προς αυτοκεφαλία με ηγέτες τους πέντε Μητροπολίτες. Η κριτική την οποία υφίσταται προσωπικά ο Πατριάρχης μετά την απόφαση της 12ης Ιανουαρίου είναι δριμύτατη από τους κύκλους που προωθούσαν την απομάκρυνση του κ. Σπυρίδωνος. Έτσι, για να ικανοποιήσει τους Μητροπολίτες ο κ. Βαρθολομαίος επέλεξε για τις δύο από τις τρεις κενές επισκοπικές θέσεις προσκείμενους προς αυτούς ιεράρχες. (Σημειωτέον ότι η Ιερά Σύνοδος του Πατριαρχείου εξέλεξε τους ιεράρχες από τον τριπρόσωπο κατάλογο που είχε καταρτίσει η Επαρχιακή Σύνοδος της Αμερικής).

Άλλοι πάλι εκτιμούν ότι στις επιλογές του Πατριάρχη βάρυνε το γεγονός ότι θέλει πλέον να είναι ο ρυθμιστής των τεκταινομένων στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Έτσι, απομονώνοντας τον Αρχιεπίσκοπο με ένα μόνο ιεράρχη στην Σύνοδο, ελέγχει την κατάσταση καλύτερα και εκ του ασφαλούς.

Πάντως, σε ουσιαστικά ζητήματα που θα ανακύψουν στην πορεία των θεμάτων της Αρχιεπισκοπής κι ενώ κάποιες κοινότητες ήδη κινούνται σε ανταρσία (αρνούνται δηλαδή να δώσουν την συνεισφορά τους στην Αρχιεπισκοπή) η Επαρχιακή Σύνοδος θα γείρει κατά του Προκαθήμενου της Εκκλησίας της Αμερικής. Η κρίση πλέον δεν θα είναι στα χέρια των ολίγων της GOAL (Greek Orthodox American Leaders = Ελληνορθόδοξοι Αμερικανοί Ηγέτες), όπως επιμένει να υποστηρίζει ο Αρχιεπίσκοπος, αλλά στην αποφασιστική ψήφο των επτά αντιπάλων του, που δεν θα αφήσουν ούτε τον ίδιο αλλά ούτε την Εκκλησία της Αμερικής να ησυχάσουν.

Τούτη η νέα φάση είναι η πιο ανησυχητική στο φάσμα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ήδη η Εκκλησία της Αμερικής.

[ ΕΡΑ - ert.ntua.gr/news/omogeneia.htm - 14 Μαρτίου 1999 ]