top

ΣΧΟΛΙΑ - ΓΝΩΜΕΣ

Πρωϊνή (Ν.Υ.) - 1 Ιουλίου 2000

H 35η Κληρικολαϊκή Συνέλευση

Με κεντρικό θέμα "Αιώνιες Παραδόσεις στην Καινούργια Χιλιετία", αρχίζει τη Δευτέρα τις εργασίες της, στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνιας, η 35η Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής. Πρόκειται για την πρώτη Κληρικολαϊκή Συνέλευση της χιλιετίας, αλλά και του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου και λαμβάνει χώρα σε μία μία ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή για την Εκκλησία μας. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ιερά Αρχιεπισκοπή είναι λίγο-πολύ γνωστά, εδώ και 20 χρόνια. Ως ένα κομμάτι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ευρισκόμενο σε μία χώρα κυρίως προτεσταντική, με κυρίαρχο στοιχείο τον ματεριαλισμό, το κέρδος και την αδιαφορία προς τον πλησίον, οι Ελληνορθόδοξοι πιστοί υπόκεινται σε μεγάλες πιέσεις. Αν μάλιστα αυτά τα θέσουμε εντός του πλαισίου της πολιτικής του "τσουκαλιού" (melting pot), της φθοράς της γλώσσας και της αφομοίωσης, τότε οι κίνδυνοι είναι όχι απλά ορατοί, αλλά μεγάλοι.

Το περίεργο είναι ότι οι πιέσεις αυτές προς τους Έλληνες Ορθόδοξους είναι πολυεπίπεδες. Πιέσεις των παλαιοτέρων γενεών (και περισσότερο αφομοιωμένων, προς τις νεότερες και πιο ελληνοκεντρικές). Πιέσεις από άλλες ορθόδοξες δικαιοδοσίες προς τους Ελληνορθόδοξους, για μια ασαφή ενότητα των Ορθοδόξων της Αμερικής. Και τέλος, οι πιέσεις για αυτοκεφαλία, που συνεχώς ενδυναμώνουν, εξ αιτίας των λανθασμένων παρεμβάσεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αμερική και των πικριών που προκάλεσαν οι εκδιώξεις δύο Αρχιεπισκόπων, σε διάστημα τριών ετών.

Δυστυχώς, η δομή των Κληρικολαϊκών Συνελεύσεων είναι τέτοια, που δεν επιτρέπει σε βάθος συζήτηση των προβλημάτων. Από τους πλέον των δύο χιλιάδων αντιπροσώπους, μόνο ελάχιστοι παρακολουθούν τα διάφορα φόρα. Ακόμη πιο ελάχιστοι συμμετέχουν ουσιαστικά κι ακόμη πιο λίγα είναι τα θέματα που συζητούνται κατά τρόπο που θα οδηγήσει στην αντιμετώπισή τους. Καθώς το διοικητικό σύστημα είναι μάλλον συγκεντρωτικό, από τη στιγμή που δεν προωθούνται αποφάσεις προς την εκτελεστική επιτροπή, ουδέν μέτρο δεν μπορεί να ληφθεί. Πόσο μάλλον όταν ακόμη κι αυτές τις αποφάσεις της εκτελεστικής επιτροπής, μπορεί όποτε θέλει ο Αρχιεπίσκοπος να τις αγνοήσει, όπως πρόσφατα με την συνταξιοδότηση Σπυρίδωνα.

Η 35η Κληρικολαϊκή Συνέλευση δεν αναμένεται να επιφυλάξει ούτε εκπλήξεις, ούτε ιδιαίτερες συγκινήσεις, ιδίως όταν ούτε το καταστατικό θα συζητηθεί, ούτε άλλα ζητήματα τριβής (π.χ. σύνταξη Σπυρίδωνα, απολύσεις κλπ). Μια ηρεμία που μπορεί θεωρητικά να είναι επιθυμητή απ' όλους, στην πράξη όμως στερεί τη δυνατότητα να τεθούν επί τάπητος όλα τα εκκρεμή ζητήματα κι η αντιπαράθεση των αντιθέσεων να οδηγήσει στη σύνθεση των διαφορών.

Κι εδώ ίσως βρίσκεται η επιτυχία της 34ης Κληρικολαϊκής, η οποία ήταν η πιο ταραχώδης των τελευταίων 40 ετών, με πολλές οξύτητες και παράλληλα επιφύλαξε μια οδυνηρή ήττα στον πρώην Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα. Όμως, η δημοκρατική αντιπαράθεση απόψεων - έστω και σε υψηλούς τόνους - βοήθησε στην ανάδειξη των θεμάτων. Το αν ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδωνα καθυστέρησε να ερμηνεύσει τα μηνύματα και να λάβει δραστικά μέτρα, είναι μια άλλη υπόθεση.

Αυτή τη φορά, φαίνεται ότι "έχουν γνώσιν οι φύλακες". Το ενδιαφέρον περισσότερο εστιάζεται στο πως θα περάσουν οι 2.000σύνεδροι ένα ευχάριστο πενθήμερο, παρά στο πως θα τεθούν οι βάσεις για την οριστική επίλυση των προβλημάτων. Ακόμη κι αυτή η τελευταία συνεδρίαση του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου, που επρόκειτο να λάβει χώρα σήμερα, αναβάλλεται, για να αποφευχθεί η συζήτηση προβλημάτων, όπως, η συνταξιοδότηση του κ. Σπυρίδωνα, οι απολύσεις και ο ρόλος των "πατριαρχικών φίλων" στη διοίκηση της Εκκλησίας μας. Οι "φύλακες" γνωρίζουν το μήνυμα, όμως, προτιμούν να παρακάμψουν τις αντιδράσεις, παρά να τις αντιμετωπίσουν.

Κι όμως. Είναι προτιμότερο όλοι να παραμένουν ενεργά στους κόλπους της Εκκλησίας με τις διαφορετικές απόψεις, ή, η σιωπή κι η γαλήνη, σαν αποτέλεσμα της απομάκρυνσης (ή αδρανοποίησης) αρκετών που έχουν προσφέρει μέχρι σήμερα αρκετά;

Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον, οι προβλέψεις μας επί της ουσίας είναι μάλλον απαισιόδοξες. O χρόνος εργάζεται με μεγάλη ταχύτητα σε βάρος μας, και χωρίς την ταχεία λήψη από μέρους της Εκκλησίας μας μέτρων, διακυβεύεται κι αυτό το σύνθημα του συνεδρίου, η αιωνιότητα δηλαδή των παραδόσεών μας, στην τρίτη χιλιετία.

[ Ομογενειακά | Σχόλια-Γνώμες | www.omogeneiaka.net/Sxolia-7a.htm  -  1 Ιουλίου 2000 ]