top

Εθνικός Κήρυξ - 22 Μαρτίου 2001

Και άλλη άποψη

Κύριε Διευθυντά,

Είμαι αναγνώστης της εφημερίδας σας για τριάντα συναπτά χρόνια όπου ο πρωϊνός μου καφές καθημερινώς συνοδεύεται με τον αγαπητό μου «Εθνικό Κήρυκα», χωρίς καμία μέχρι σήμερα απουσία.

Κατ' αρχάς θα ήθελα να συγχαρώ τον αναγνώστη σας Θανάση Παπαθανασόπουλο του οποίου δημοσιεύσατε επιστολή στις 13 Μαρτίου -Μια άποψη για ένα βιβλίο- η οποία αντιπροσωπεύει τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων της Αμερικής. Προσωπικά δεν είχα την τιμή να γνωρίσω από κοντά το Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα, έχω κρατήσει όμως όλα τα αποκόμματα εφημερίδων, περιοδικών, κ.λπ. σε ότι αφορά τη δράση και τη ζωή του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα πριν αναλάβει καθήκοντα στην Αμερική.

Συνεπώς, αν και διάβασα το βιβλίο -Η Μοναξιά ενός Ασυμβίβαστου- ήξερα γιατί ασχολήθηκα με τη δράση αυτού του υπέροχου Αγίου Ανθρώπου. Κύριε διευθυντά, σε μια εποχή όπως η σημερινή που δυστυχώς η κοινωνία έχει χάσει το κέντρο των αξιών της, σε μια εποχή που τα φαινόμενα χυδαιότητας μετατρέπονται σε μόδα και αξιώνουν το σεβασμό της ανοχής και επιβάλλονται ως κανόνας έρχεται ο Αγιος αυτός Ανθρωπος με γνώσεις, με εστίες δύναμης μέσα του, με κατευθύνσεις προς αξίες και στόχους ιδανικές σαν σημεία αναφοράς για την εδώ ζωή και για το μέλλον των Ελλήνων της Αμερικής.

0 Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων με τόλμη και αυτοσυνειδησία, οραματιστής, αμετανόητος ιεροκήρυκας της ηθικής, των αξιών και της αλήθειάς στον σεβασμό και αυτοσεβασμό του ανθρώπου.

Και βρέθηκαν άνθρωποι που αυτονομάστηκαν ηγέτες και κήρυξαν τον πόλεμο με κάθε μέσον στο φωτεινό φάρο που δεν έκρυψε τίποτα, που αγωνιούσε για το ποίμνοιό του, κάθε κίνησή του μετρημένη, σωστή κι αληθινή.

Απιστη γενιά ηγετών, αχάριστη καταδικασμένη σε θάνατο που μας μιλούσαν για Θρησκεία, πίστη, δημοκρατία και μας έπιαναν τα γέλια. Κι όμως αυτός ο Αγιος Ανθρωπος παρόλο τον πόλεμο, παρόλη την λάσπη, εργαζόταν πυρετωδώς, τα όνειρά του κόντευαν να γίνουν πραγματικότητα. Κι εμείς τα όνειρα και τα λόγια του Ασυμβίβαστου οραματιστή δεν τα καταλάβαμε ποτέ, παρά τώρα που είναι πολύ αργά.

Και ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων εδιώχθη από μια μικρή πολιτική, οικονομική και θρησκευτική μαφία η οποία κρατά στα χέρια της τις εξουσίες του Ελληνισμού της Αμερικής.

Οπλο των σκοτεινών τέτοιων δυνάμεων είναι και η άγνοια του λαού γιατί στην άγνοια αυτή διαφεντεύει η παραπληροφόρηση. Και αυτή ανοίγει την πόρτα στην καινούργια τάξη πραγμάτων.

Η άγνοια της χριστιανικής αλήθειας στην συντριπτική πλειοψηφία του λαού βρίσκεται στα όρια του συναγερμού και την μεταβάλει σε εύκολο θήραμα κάθε επιτήδειου οραματιστή για οτιδήποτε.

Προσπάθησε ο νέος Αρχιεπίσκοπος να μας δώσει το Ευαγγέλιο ανόθευτο, όχι μια χριστιανική τυπολατρεία.

Πίστευε στην ένωση Εκκλησίας-Πολιτείας. Αυτοί που πιστεύουν το αντίθετο δεν ξέρουν τι λένε, Εκκλησία και Πολιτεία είναι δυο λειτουργήματα του ενιαίου οργανισμού της χριστιανικής εκκλησίας «Τα πάντα και εν πάσι Χριστός τι».

Φυσικά για το διωγμό του Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνα φταίμε κι εμείς ο λαός, ο Ελληνισμός της Αμερικής, ο συμβιβασμός και η αναισθησία του ποιμνίου που μπροστά σε τέτοια γεγονότα και απαράδεκτες καταστάσεις που σε άλλες εποχές θα προκαλούσαν σεισμό, έμείς, αν και μέλη της στρατευομένης εκκλησίας, στρατιώτες δηλαδή, πιστέψαμε πως δεν υπάρχει πόλεμος.

Και χάσαμε έναν ηγέτη αναντικατάστατο, έναν ηγέτη που άξιζε, έναν ποιμένα με πολλά προσόντα. Σεβασμιώτατε Σπυρίδωνα ήσουν και είσαι Αξιος.

Και τώρα είμαστε ευχαριστημένοι. Αρχιεπίσκοπο έχουμε, ιεροκήρυκες, ιερείς, ιερατικές σχολές και πανηγύρια έχουμε. Τα έχουμε όλα αυτά, αλλά κοινωνία δεν έχουμε.

Ο Ελληνισμός έγινε χίλια κομμάτια, ξεχάσαμε τη γλώσσα μας, σε λίγο θα ξεχάσουμε και την καταγωγή μας.

Για τριάντα αργύρια.
Και ο νοών νοήτω.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Αντώνιος Γερ. Αλεξάτος
Τζαμάικα, Νέα Υόρκη

[ Εθνικός Κήρυξ - 22 Μαρτίου 2001 ]