Κάποιοι θέλουν κρίση  (I)

Ένα από τα διδάγματα της εκκλησιαστικής κρίσης στην Αμερική, την περίοδο 1993-1999, είναι πως διάφοροι παράγοντες στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν θόρυβο χρησιμοποιούν μία ανακύκλωση ειδήσεων από την ομογένεια ή τη γενέτειρα.

Όταν ο κ. Ιάκωβος αποχώρησε από το θρόνο κι έκρινε ότι ο Σπυρίδωνας δεν του έκανε, χρησιμοποίησε κι αυτός την ίδια μέθοδο. Συναντήσεις με εκκλησιαστικούς συντάκτες στη διάρκεια επισκέψεων στην Αθήνα (έχοντας στο πλευρό του τον εκπρόσωπό του Παν. Γαζουλέα και καμιά φορά και το στενό του φίλο και μέγα ευεργέτη του Πατριαρχείου, Παν. Αγγελόπουλο) και διαρροή «αποκλειστικών πληροφοριών» σε διάφορα εκκλησιαστικά ζουλάπια με ταυτότητα -δυστυχώς- της ΕΣΗΕΑ. Οι πληροφορίες αυτές είχαν ως αποτέλεσμα να αρχίσει ένας θόρυβος που έδειχνε τον Σπυρίδωνα λίγο-πολύ άνθρωπο που ανεχόταν «ροζ» σκάνδαλα κ.λπ. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως κάποιοι απ' αυτούς τους δημοσιογράφους είχαν στο παρελθόν απολαύσει δωρεάν ταξιδάκια στην Αμερική, σε πατριαρχικές και μη επισκέψεις.

0 Σπυρίδωνας άργησε λίγο, αλλά έμαθε κι αυτός το κόλπο με ταξίδια δημοσιογράφων, χρησιμοποίηση κάποιων «φίλων» στην Αθήνα κ.λπ. Όμως, σε καμιά περίπτωση ο ερασιτεχνικός του μηχανισμός δεν μπορούσε να συγκριθεί μ' αυτόν του Ιακώβου ή αυτόν του Πατριαρχείου ή αυτόν της ελληνικής κυβέρνησης, που κάποια στιγμή έριξε στη μάχη και τους πολιτικούς συντάκτες.

Τα γράφω όλα αυτά -και θα επανέλθω και αύριο- διότι εδώ και λίγο καιρό είναι εμφανές πως κάποιοι πιέζουν τα πράγματα για τη δημιουργία καινούργιας εκκλησιαστικής κρίσεως στην Αμερική. Κι αυτοί δεν έχουν καμία σχέση, ούτε με τον Χριστόδουλο, ούτε με τον Δημήτριο, ούτε με τον Σπυρίδωνα, ούτε με τον Ιάκωβο, ούτε καν με την ελληνική κυβέρνηση. Πρόκειται για το ίδιο κύκλωμα, που δημιούργησε την κρίση του 97-99 κι αυτήν τη φορά προσπαθεί να προκαλέσει αναταραχή και εμπλοκή τρίτων, για την εξασφάλιση αυτονομίας.

Οι περισσότεροι απ' αυτούς τους ανθρώπους βρίσκονται -δυστυχώς- δίπλα στον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο. Και οι στόχοι τους φτάνουν αρκετά μακριά, μέχρι και την απόσχιση. Κάποιοι άλλοι θέτουν και ενδιάμεσους στόχους, όπως να δημιουργηθεί κρίση που θα υποχρεώσει τον Δημήτριο να φύγει, το Φανάρι να δώσει ημιαυτονομία και προς καθησυχασμό των ανησυχιών του Οικουμενικού Πατριαρχείου, να τοποθετηθεί ιεράρχης, τον οποίο ο Βαρθολομαίος θεωρεί εξ απορρήτων, αλλά στην πραγματικότητα είναι «ταγμένος» αλλού.