top

Ταχυδρόμος - 3 Μαΐου 2002

____________

Ήρθε στο Μόντρεαλ και έμεινε για πάντα στο μυαλό μας χαραγμένη η ασκητική μορφή του για την απλότητα και την προσήνεια, για τη σπάνια παιδεία, για τον πλούσιο και μεστό του λόγο, για τη θεολογική του κατάρτιση. Ο λόγος για τον Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα, ο οποίος στο πέρασμά του έκανε τις καρδιές όλων μας να ριγήσουν από συναισθήματα περηφάνειας που είμαστε Ορθόδοξοι Έλληνες.

Το βιογραφικό του βιβλίο, γραμμένο από την ταπεινότητά μου, μεταφρασμένο από τον Τζέρρυ Σταματέλο στα αγγλικά με τίτλο «The Lonely Path of Integrity” σε γλωσσική επιμέλεια Charles Phillips,το πρόβαλε με επισημότητα στο δημοτικό μέγαρο ο δήμαρχος του Μόντρεαλ Ζεράλντ Τραμπλαί, ο οποίος έμεινε εντυπωσιασμένος από τη σπάνια προσωπικότητα του ιεράρχη της Ορθοδοξίας. Ο δημοτικός άρχων δε δίστασε να διαβάσει αποσπάσματα του βιβλίου κρατώντας το στα χέρια του και σημειώνοντας πως αυτή η παρουσίαση στόχο έχει να δείξει ότι η πόλη του Μόντρεαλ αγκαλιάζει όλους τους Μοντρεαλίτες ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή ή εθνικότητα.

Ηθικός αυτουργός αυτής της συμβολικής για τον Ελληνισμό τελετής ήταν η δημοτική σύμβουλος Ελένη Φωτοπούλου, που όταν άκουσε την ιστορία του Αρχιεπισκόπου με ώθησε να την μεταφράσω στα αγγλικά για να γίνει γνωστή στην ευρύτερη κοινωνία, γιατί κι εκείνη έσερνε στην ιερατική οικογένειά της μια πολύ πικρή ιστορία ...

Ο Αρχιεπίσκοπος με τους συνεργάτες του επισκέφθηκε το σχολείο «Σωκράτης», όπου κατέθεσε την αγάπη και το ενδιαφέρον του για τα υπέροχα Ελληνόπουλα του Μόντρεαλ. Εντυπωσιάσθηκε από το περιβάλλον του σχολείου αλλά και από τα βλαστάρια που επέδειξαν την τρίγλωσση επιδεξιότητά τους δια στόματος Αριστείδη Χατζηνικολάου.

Κι ύστερα ακολούθησε η μεγαλειώδης δεξίωση στην Ελληνική Κοινότητα του Μόντρεαλ, όπου οι Έλληνες, επώνυμοι και ανώνυμοι, συνέρρευσαν για να γνωρίσουν τον ιεράρχη που διώχθηκε επί μια τριετία και ταπεινώθηκε σηκώνοντας σιωπηλά το σταυρό του μαρτυρίου.

Όλες οι αμφιβολίες, οι κατευθυνόμενες πληροφορίες, τα κατασκευασμένα σενάρια για τον Αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα έσβησαν εκεί στον υπέροχο λόγο του, που κράτησε το ακροατήριο σε εγρήγορση μεταδίδοντας τη φλόγα της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού στις καρδιές μας.

Από τις εκδηλώσεις τόσο στο Δημαρχείο όσο και στην Ελληνική Κοινότητα του Μόντρεαλ λυπηρή απουσία σημείωσε ο ντόπιος κλήρος και η Ελληνική πολιτεία. Ένας παπάς ήρθε να δεί από κοντά τον Αρχιεπίσκοπο κι αυτός απροετοίμαστος για τη στιγμή. Οι υπόλοιποι ιερείς, φορείς υποτιθέμενοι της αγάπης και της καταλλαγής, αγνόησαν επιδεικτικά τον ιεράρχη, το Σπυρίδωνα, τον οποίο περιέβαλε με τιμές η πολιτεία του Μόντρεαλ και η Ελληνική παροικία αγκαλιάζοντάς τον με αυθορμητισμό και αγάπη άπειρη. Τί περισσότερο να προσθέσω η ταπεινή αυτές τις άγιες μέρες του Πάθους; Η ιστορία και η συνείδηση του κόσμου γνωρίζει και κρίνει.

Όσο για τον Έλληνα πρέσβη Λεωνίδα Χρυσανθόπουλο, όχι μόνο δεν παρευρέθηκε σε καμμιά από τις εκδηλώσεις προς τιμήν του πρώην Αρχιεπισκόπου Αμερικής, αλλά έδωσε ρητή εντολή και στους υπόλοιπους διπλωμάτες να μην παραστούν πουθενά για να προσφέρει τις καλές υπηρεσίες του στο Φανάρι, ως αντάλλαγμα προσωπικών του εξυπηρετήσεων όταν εκτελούσε καθήκοντα προξένου στην Κωνσταντινούπολη.

Προκάλεσε δε και την ακύρωση ιδιωτικής εκδήλωσης προς τιμήν του Σπυρίδωνος την παραμονή ακριβώς, προσβάλλοντας όχι μόνο το ελληνικό διπλωματικό σώμα και τον ιεράρχη, αλλά και σοβαρούς λομπίστες όπως τον Τζόν Κατσιματίδη, στον οποίο κατά τα άλλα προστρέχει η Ελληνική πολιτεία για να της ανοίξει τις πόρτες στην Ουάσιγκτον.

Λύπη και θυμός και πόνος με καταλαμβάνουν αυτές τις δύσκολες μέρες της ανηφόρας, γιατί αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι είναι μικροί όποιον μανδύα κι αν φορούν.

Και καθώς κατακλείω αυτό το κομμάτι γραμμένο υπό τη φόρτιση μιας ανείπωτης συγκίνησης μού έρχονται στο νού τα λόγια του αρχηγού των Φιλελευθέρων του Κεμπέκ κ. Ζάν Σαρέ, ο οποίος όταν του χάρισα το βιβλίο μου με την ιδιόχειρη αφιέρωση, διάβασε το οπισθόφυλλο επί τροχάδην και μού ευχήθηκε να γίνει μπέστ σέλερ. Του απάντησα ότι η ευχή του ίσως να άγγιζε την ελληνοαμερικάνικη παροικία. Αλλά εκείνος επέμενε πως το βιβλίο μπορεί να βγεί έξω από την ελληνοαμερικάνικη κοινότητα, καθώς πολλοί Ρωμαιοκαθολικοί ενδιαφέρονται να μάθουν τί συμβαίνει στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας που κρατάει «κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα».

Και φαίνεται πως έτσι είναι περίπου αυτή η ιστορία, καθώς το πρωτόλειό μου φιγουράρει στη βιτρίνα του Chapters στο Ρόκλαντ από την περασμένη εβδομάδα. Πάντα πουλιέται όμως στο Venus Variety, Delfi Variety και στο βιβλιπωλείο Ζουμπρή για όσους το αναζητούν στα ελληνικά.

Κλείνω αυτό το κομμάτι μου με χίλια γλυκά ευχαριστώ σε όσους βοήθησαν για την επιτυχία της βραδιάς: στον πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας Βασίλη Κατσαμπάνη και τον πρόεδρο του Κογκρέσσου του Κεμπέκ Νίκο Καταλειφό, στην οργανωτική μου επιτροπή από την πρόεδρο Ματίνα Πριφτάκη, τη Μαίρη Τσατσούλη, την Ειρήνη Αργύρη, τη μοναδική Μαρίκα Κουλουρίδη, τον Δημήτρη Κουφόγιωργα και το Γιάννη Παπαδήμα, στα παιδιά του δημαρχείου, στο Λίο Χουσάκο, Άννα Καρταλιά και Δημήτρη Σούδα, στο Σπύρο Σάντα για το καλλιτεχνικό πανό του που έδινε το στίγμα «Αξιος», στα παιδιά της κουζίνας την Τέρρυ και το Γιώργο, στα υπέροχα γκαρσόνια με το άψογο σέρβις, στο τηλεοπτικό μου παραγωγό Δημήτρη Παπαδόπουλο, στους φωτογράφους μου τον Τζίμμη και τον Παναγιώτη, στις καλλονές που πουλούσαν με χάρη τα βιβλία Πηνελόπη Γεωργάκη, Ειρήνη και Κασσάνδρα Θεοδωρακοπούλου, στα παιδιά που έδωσαν τις ανθοδέσμες,την πανέμορφη Μαριαλένα Μαρή, τον Φίλιππο Τσούκα, τον Μάικλ Τσατσούλη και τον Αλέξανδρο Αργύρη. Τέλος, ένα μεγάλο ευχαριστώ στους σπόνσορες των εδεσμάτων που υπήρξαν άφθονα και νοστιμότατα: τα σουπερμάρκετ Μουρελάτου, την εταιρεία Κρίνος,την πίτσα Donini,την εταιρεία Πύλαρος, την φρουτεμπορική KGB fruits, το εστιατόριο Μύλος και το ανθοπωλείο La Mode.

Και η Κοινότητα τελικά επιβραβεύτηκε από τη μαζική πώληση των βιβλίων με ένα ποσόν 8000 δολαρίων, μια και το κόστος τους υπήρξε δωρεά των συνεργατών του Αρχιεπισκόπου από την Αμερική.

[ ... ]

[ Ταχυδρόμος - Εν εξελίξει - 3 Μαΐου 2002 - σελ. _ ]