top

Καλάμι - 15 Φεβρουαρίου 2003

Η (επαν)εμφάνιση του πρ. Αμερικής Σπυρίδωνα

Γράφει ο Διον. Κονταρίνης

Με τον τίτλο "η εμφάνιση Σπυρίδωνα", η μοναδική ελληνική ημερήσια στη Νέα Υόρκη, όπως αυτάρεσκα αποκαλείται, στην έκδοση του Σαββατοκύριακου 8-9 Φεβρουαρίου 2003 δημοσιεύει ανάλυση του συνεργάτη της θεολόγου κ. Θεοδ. Καλμούκου. Φυσικά κάθε άλλο παρά ανάλυση μπορεί να είναι αυτό το δημοσίευμα. Είναι μιά ακόμη αείθης επίθεση στο πρόσωπο του πρώην αρχιεπισκόπου και στο Ίδρυμα Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων που έχει ιδρυθεί με σκοπό την διάσωση της ελληνικής γλώσσας, της ιστορίας και του πολιτισμού μας.

Ο τρόπος με τον οποίον απομακρύνθηκε ο αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων πριν τρία χρόνια από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο Βορείου Αμερικής έχει περάσει στην ιστορία της Ομογένειας σαν αχαρακτήριστος. Πιό αχαρακτήριστοι όμως έχουν παραμείνει, αυτοί όλοι, που εσυνωμότησαν, εχρησιμοποίησαν μέσα αθέμιτα, διέσυραν και διαίρεσαν την Ομογένεια, ενώ υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι εχρηματίσθησαν αισχρά από όλο αυτό το επαίσχυντο παιγνίδι. Αιτία αυτού του διωγμού, η επίθυμία του τότε αρχιεπισκόπου να αποκαταστήσει την αρρωστημένη λειτουργία της Αρχιεπισκοπής και να διασώσει, έστω και την τελευταία στιγμή την ελληνική γλώσσα και τα ελληνικά γράμματα. Είχε το θάρρος, ο νέος τότε αρχιεπίσκοπος, αυτά τα σχέδια του να τα βροντοφωνήσει, να τα κάμει γνωστά. Και φυσικά κάποιων, υποτιθέμενων Ελλήνων, τα συμφέροντα θίχτηκαν. Αυτή ήταν η αιτία του πολέμου που άρχισε. Μιά αιτία που αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν ποτέ το θάρρος να την πούνε στην ταλαίπωρη Ομογένεια. Κι ο πόλεμος άρχισε. Ένας πόλεμος βρώμικος, σιχαμένος, ελεεινός σαν κι αυτούς που τον ξεκίνησαν. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Μετά από κατασπατάληση εκατομμυρίων δολλαρίων σε κάποιους και αρκετές χιλιάδες σε κάποια ΜΜΕ που θέλησαν να βοηθήσουν -με το αζημίωτο- αυτό το βρώμικο παιγνίδι, ο Σπυρίδων αξιοπρεπέστατα έφυγε. Έκανε αυτό που θα έκανε κάθε τίμιος άνθρωπος, που σέβεται τον εαυτό του, την θέση του και το ποίμνιό του, μπροστά σε μιά τόσο αισχρά στημένη θεατρική παράσταση. Φαίνεται όμως ότι και σήμερα μετά από τρία χρόνια εξακολουθεί να τους ενοχλεί ακόμη και αυτή η ύπαρξή του. Δεν εξηγείται αλλοιώς ο τρόπος με τον οποίον δέχτηκαν την παρουσία του εδώ, πρίν λίγες μέρες προκειμένου να παραυρεθεί στην ίδρυση του Ιδρύματος που θα φέρει το όνομά του και που σκοπός του είναι η διάσωση της ελληνικής γλώσσας. Αυτό ακριβώς που τότε, τρία χρόνια πριν, τους ενόχλησε και τους οδήγησε να τον απομακρύνουν με δόλιο τρόπο.

Όπως και τότε έτσι και στην πρόσφατη περίπτωση της εμφάνισης του Σπυρίδωνα στη Ν. Υόρκη το πρώτο Σαββατοκύριακο Φεβρουαρίου, τον πόλεμο από πλευράς ομογενειακών ΜΜΕ ανέλαβαν τα ίδια έντυπα. Η μοναδική ημερήσιά μας και ενα έντυπο μικρής κυκλοφορίας που μοναδικό σκοπό του έχει να πολεμάει κάθε τι το ελληνικό με το αζημίωτο βέβαια -παρ όλο που ζει από τους Έλληνες. Το ίδιο δηλητήριο χύθηκε στο πρόσωπο του Σπυρίδωνα, υποτίθεται, αλλά γνωρίζουμε όλοι ότι ο στόχος είναι να πληγωθούν τα ελληνικά γράμματα, η ελληνική γλώσσα, η ομογενειακή παιδεία, η ιστορία μας, ο πολιτισμός μας και όχι ο πρώην αρχιεπίσκοπος.

Είναι γεγονός και αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς αν πάρει τον κόπο να καθήσει κάτω και να σκεφτεί τίμια και απαλλαγμένος από οποιαδήποτε προκατάληψη, ότι ο Σπυρίδωνας μέσα στις προθέσεις του και τα οράματά του, όταν ήταν αρχιεπίσκοπος, είχε και την διάσωση της ελληνικής γλώσσας εδώ στην ξενητιά μας. 'Ηταν μέσα στα οράματά του να γίνει πραγματικότητα αυτό το Ίδρυμα αλλά ο γενιτσαρισμός που κυριαρχούσε τότε και κυριαρχεί ακόμη και σήμερα, δεν του επέτρεψε να προχωρήσει.

Η ομάδα των ομογενών -και ας μην την χλευάζει η μοναδική μας ημερήσια- με επί κεφαλής τον Γιάννη Κατσιματίδη έχει δηλώσει τίμια και ξεκάθαρα, ότι αναλαμβάνει και ξεκινάει το μεγάλο έργο: Το Ίδρυμα αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων. Ένα έργο που δεν τιμά μόνο αυτούς που το ίδρυσαν, αλλά και όλη την ομογένεια, που ήδη έχει δείξει, με την μεγαλειώδη παρουσία της στην συγκέντρωση, ότι το αγαπάει, το θέλει και το χρειάζεται.

Θα κάνουν πολύ καλά λοιπόν αυτά τα κατάλοιπα της ομογενειακής δημοσιογραφίας, ν' αφήσουν ήσυχη, απερίσπαστη και ελεύθερη αυτή την επιτροπή να μπορέσει να περισώσει ό,τι μπορεί ακόμη να περισωθεί. Για το καλό των παιδιών μας. Για το καλό του ελληνισμού της ξενητιάς. Για το καλό της Πατρίδας μας. Και να είναι ήσυχοι ότι μέσα στις προθέσεις του πρώην αρχιεπισκόπου δεν είναι να κάμει μιά ανεξάρτητη εκκλησία, όπως τόσο ξεδιάντροπα προσπαθεί νε περάσει στην ομογένεια κάποιος υποτιθέμενος θεολόγος. Να σώσει την γλώσσα μας, τα ελληνικά γράμματα, την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας προσπαθεί ο άνθρωπος όσο κι αν δεν σας αρέσει. Αφήστε τον ήσυχο.

[ ΚΑΛΑΜΙ - www.kalami.net/pages/spyridon_ny.html - 15 Φεβρουαρίου 2003 ]