Επίκαιρα - 15-21 Ιουλίου 2016

ΤΟ ΔΙΑΛΥΜΕΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΟΜΠΙ ΤΩΝ ΗΠΑ
και τα παιχνίδια με την ψήφο των ομογενών

ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ

Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή τη συζήτηση που έχει ανοίξει για την αναθεώρηση του Συντάγματος, αναθερμαίνεται ο διάλογος και για τον ρόλο που μπορεί ή οφείλει να διαδραματίσει ο ελληνισμός της διασποράς. 0ι σελίδες των εφημερίδων και οι ιστοσελίδες γεμίζουν πάλι με χιλιοπροβεβλημένα πρόσωπα. Πρόκειται για τα ίδια άτομα που κυριαρχούν εδώ και μια 35ετία, από την εποχή που το «παραμύθι» περί ελληνικού λόμπι στις Ηνωμένες Πολιτείες καλά κρατούσε, επί μακαριστού Αρχιεπισκόπου Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιακώβου, τα οποία συντηρούνταν στον «αφρό» από τους ίδιους και τους ίδιους αδρά αμειβόμενους δημοσιογραφικούς και μη κύκλους. Η συζήτηση περιστρέφεται ξανά γύρω από το αν και με ποιο τρόπο θα πρέπει να μετέχουν οι όπου γης Έλληνες από τους τόπους διαμονής τους στις ελληνικές εκλογές. Σήμερα δεν υπάρχει σχετική νομοθετική πρόβλεψη, παρόλο που επί δεκαετίες οι κυβερνήσεις αράδιαζαν συνειδητά ψεύδη και έδιναν υποσχέσεις περί απονομής του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στους Έλληνες της διασποράς.

Παραμύθι χωρίς «happy end»

Για την προώθηση του συγκεκριμένου αιτήματος δεν βοήθησε ούτε το διαβόητο ελληνικό λόμπι στις ΗΠΑ (ιδίως της Νέας Υόρκης), στο οποίο περιλαμβάνονται και πρώην πρέσβεις μας στην Ουάσιγκτον, στελέχη σήμερα πολλοί εξ αυτών σε ιδρύματα ισχυρών ιδιωτικών (ενίοτε και ελληνικών) συμφερόντων. Οι περισσότεροι, άλλωστε, αν δεν «θώπευαν» τις αδυναμίες, τα μίση και τα εσωτερικά πάθη των επαγγελματιών της ομογένειας, στην καλύτερη των περιπτώσεων τα προσπερνούσαν ή, ακόμα χειρότερα, τα έκρυβαν κάτω από το «κόκκινο χαλί» των λαμπρών εκδηλώσεων εντός ή πέριξ του Λευκού Οίκου, της Γερουσίας και του Κογκρέσου.

0 λόγος, προφανής: τα κέρδη που άφηνε αυτή η βιομηχανία ψεύδους και εξαπάτησης περί δήθεν ελληνικού λόμπι τόσο σε αυτούς που το χρηματοδοτούσαν όσο, βεβαίως, και στους χρηματοδοτούμενους, ορισμένοι από τους οποίους είναι και υπόδικοι. Αυτό το «παραμύθι» έτσι κι αλλιώς δεν είχε αίσιο τέλος και πλέον όλοι έχουν αναγκαστεί να προσγειωθούν ανώμαλα στη σκληρή πραγματικότητα, η οποία μας καλεί να παραδεχτούμε ότι } οργανωμένη ομογένεια απλούστατα δεν υφίσταται μετά την περίοδο Ιακώβου και την τρίχρονη θητεία του διαδόχου του στον αρχιεπισκοπικό θρόνο Αμερικής Σπυρίδωνα.

Ο τελευταίος είχε διαγνώσει το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής ομογένειας, που δεν είναι άλλο από την επιβίωσή της στη μεγάλη χώρα-χωνευτήρι λαών, θρησκειών και πολιτισμών. Γι' αυτό και πρότεινε λύσεις με τη γνωστή επιστημονική έκθεση του καθηγητή Ιωάννη Ρασσιά. Στη δική του σειρά ιεράρχησης το αν και κατά πόσο θα μετέχει στα κοινά της ελληνικής πολιτικής σκηνής είναι δευτερεύον ζήτημα. Προέχει η διατήρηση της πολιτισμικής και ιδίως της θρησκευτικής του συνέχειας μέσω της διατήρησης των ηθών, των εθίμων, των παραδόσεων και κυρίως της γλώσσας του, που χάνεται από γενιά σε γενιά.

Η ευθύνη της Αρχιεπισκοπής

Στα περίπου διακόσια χρόνια ενεργού ιστορικής παρουσίας των Ελλήνων στις ΗΠΑ, τα ηνία πλέον αναλαμβάνει η πέμπτη γενιά. Κι ένα ακόμα σοβαρό ζήτημα αφορά στους μεικτούς γάμους, όπως και στην έλλειψη ουσιώδους εσωτερικής οργάνωσης για την ανάδειξη της πολιτικής ηγεσίας μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Οι τελευταίες δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνουν ένα κοινά αποδεκτό όργανο εκλεγμένο από τη βάση και όχι επιβεβλημένο αυταρχικά, όπως ήταν το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού (ΣΑΕ).

Πολλώ δε μάλλον, ένα τέτοιο όργανο δεν μπορεί να το αποφασίσει, για παράδειγμα, η Αρχιεπισκοπή Αμερικής, η οποία αν και θα έπρεπε να έχει και εθνικό ρόλο επιλέγει τη δήθεν ουδετερότητα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά υπογείως παίζει παιχνίδια, απονέμοντας εύσημα στον κάθε αυτόκλητο (μη εκλεγμένο) σωτήρα, αρκεί να έχει κάποια εκατομμύρια δολάρια ή να έχει ιδρύσει μια κατ' όνομα Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση. «Φυσικά», βασικό προαπαιτούμενο είναι να έχει κάνει και κάποια δωρεά διόλου ευκαταφρόνητου για να παίρνει και τη νόμιμη φοροαπαλλαγή... Κι όλα αυτά την ώρα που τα ελληνικά απογευματινά σχολεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο, ενώ για τα ημερήσια ούτε λόγος, αφού έχουν εναπομείνει ελάχιστα ανά την αμερικανική επικράτεια.

Ουδείς —οι εξαιρέσεις είναι ελάχιστες— «άγγιξε» όλα αυτά τα χρόνια τα ουσιώδη και ακανθώδη προβλήματα του ελληνισμού της Αμερικής, ο οποίος παραμένει αμέτοχος επί της ουσίας στα μεγάλα προβλήματα, αν και κομμάτι του απασχολείται επαγγελματικά με αυτό που αποκαλείται «οργανωμένη ομογένεια», μέσα από τους τοπικούς συλλόγους και τις δυο τρεις ομοσπονδίες που έχουν εναπομείνει να δίνουν ένα ζωηρό «παρών», όπως με την παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης. Αυτή είναι, δυστυχώς, η πραγματικότητα και οι προβληματισμοί για το αν θα συμμετέχουν οι Έλληνες του εξωτερικού στα της εσωτερικής πολιτικής σκηνής με την ψήφο ή την εκπροσώπησή τους στο ελληνικό κοινοβούλιο μόνο για εσωτερική κατανάλωση είναι. Μόνη ελπίδα, όσο παράδοξο κι αν φαντάζει, αποτελεί το διαρκώς διογκούμενο μεταναστευτικό κύμα στις ΗΠΑ (υπολογίζεται σε πάνω από 200.000 άτομα) λόγω της κρίσης που μαστίζει την Ελλάδα. Αυτό έχει, βεβαίως, επιπτώσεις στη μητέρα πατρίδα, ωστόσο είναι σε θέση να αναζωογονήσει τον απόδημο ελληνισμό.

Αρκεί η παράθεση του παρακάτω περιστατικού για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος του προβλήματος. Ήταν κατά τη διάρκεια της πρώτης, εθιμοτυπικού χαρακτήρα, επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής το 2015. Σε συζήτηση ως προς την πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης να κατοχυρώσει το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι από τους τόπους διαμονής τους των Ελλήνων της Αμερικής, είπε ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος απευθυνόμενος στον κ. Κοτζιά: «φαντάζομαι, αγαπητέ κύριε υπουργέ, πως δεν θα γίνει το ιστορικό λάθος να δοθεί ψήφος εις τους ομογενείς (...) Καταλαβαίνετε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό και ολέθριο για την ενότητα της ομογένειάς μας»! Τα ακριβή λόγια, όπως και το ύφος, μας τα περιέγραψε αυτόπτης μάρτυρας, ο οποίος απάντησε κατάλληλα στον Αρχιεπίσκοπο, προς τον οποίο είπε ότι «αυτό είναι αποκλειστικό δικαίωμα της ελληνικής κυβέρνησης νομίζω, Σεβασμιότατε, και το γνωρίζετε πολύ καλά»... ■

[ ΕΠΙΚΑΙΡΑ - 15/07-21/07/16 - σσ. 56-57 ]