|
η Εφημερίδα της Νέας Υόρκης - 30 Ιουνίου 2018
Θα απαιτήσει η 44η Κληρικολαϊκή
του Το καταστατικό του 1977 δίνει στην Κληρικολαϊκή Συνέλευση την αρμοδιότητα αναθεώρησής του με την συναίνεση του Πατριαρχείου. Πράγματι η Kληρικολαϊκή του 2002 προχώρησε σε αναθεωρήσεις – στην κατεύθυνση της αυτονομίας - που έμειναν μετέωρες λόγω μη επικύρωσης από το Πατριαρχείο. Το Πατριαρχείο αγνόησε τελείως το Καταστατικό και τη δημοκρατική οργάνωση της Εκκλησίας μας – και τη στιγμή αυτή βρισκόμαστε σε πρωτοφανές αδιέξοδο. Η συγκρουσιακή προσωπικότητα του Πατριάρχη και οι μακιαβελικές κινήσεις του πατριαρχικού «επιτρόπου» φάδερ Αλεξ δεν αφήνουν πολλά περιθώρια: Αν δεν απαιτηθεί ΤΩΡΑ διαφάνεια στα οικονομικά, εγκατάλειψη ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ του όποιου «επιτρόπου» (έτσι ώστε τον Πατριάρχη να εκπροσωπεί ο Αρχιεπίσκοπος και μόνο αυτός) και διευρυμένη αυτονομία της εκκλησίας μας, οι «Πατριαρχικοί» θα οδηγήσουν αδίστακτα την Εκκλησία και την Ομογένεια σε νέο διχασμό και πολυδιάσπαση – όπως έπραξαν στο παρελθόν. Κανείς δεν επιδιώκει απόσχιση από το Πατριαρχείο. Αλλά δεν χωρεί αμφιβολία ότι η μειωμένη αυτονομία που υπάρχει τώρα δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες, τις δυνατότητες και τις φιλοδοξίες της Εκκλησίας και της Ομογένειας. 1. Ιστορική αναδρομή: χαώδης διαφορά νοοτροπίας και «οραμάτων»
Μια γρήγορη αναδρομή στην πρόσφατη ιστορία της Εκκλησίας μας αφήνει στον παρατηρητή μια πικρή γεύση για το «τσεκούρι» που αποφάσισε επανειλημμένα να πάρει ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, αλλά και ο φάδερ Αλεξ. Ο γράφων έχει επισημάνει ότι ο πρώτος είναι μια συγκρουσιακή προσωπικότητα και το απέδειξε πριν ακόμα αναδειχθεί στον πατριαρχικό θρόνο, ενώ ο δεύτερος είναι μεθυσμένος με την δόξα της εξουσίας και το χρήμα και η μακιαβελική αυτή μέθη του έχει αποδειχτεί απολύτως επωφελής για τα δικά του συμφέροντα αλλά επιβλαβέστατη για την Εκκλησία και την Ομογένεια.
2. Το οικονομικό πρόβλημα αντανακλά την ποδηγέτηση από το Πατριαρχείο
Στα οικονομικά, είναι ολοφάνερη η υπονόμευση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής και η απύθμενη κακεντρέχεια του Πατριάρχη και των ανθρώπων του. Οι «πατριαρχικοί» ελέγχουν απολύτως μέσω του φάδερ Αλεξ δύο πολύ εύρωστα ιδρύματα, το Leadership 100 και το Faith Endowment. Μόνο στο πρώτο λέγεται ότι είναι παρκαρισμένα περίπου $50 εκατομμύρια, ενώ την ίδια στιγμή η Αρχιεπισκοπή είναι χρεοκοπημένη και ετοιμάζεται να δανειστεί $10 εκατομμύρια από ομογενειακή τράπεζα, ενώ η ανέγερση του Αγ.Νικολάου έχει σταματήσει. Και αντί ο φάδερ Αλεξ να προσφέρει ότι είναι δυνατόν από τα ιδρύματα που ελέγχει, βάζει τα φερέφωνά του να κατηγορούν μονόπλευρα τον κ.Δημήτριο (ο οποίος ασφαλώς φέρει μερίδιο των ευθυνών). Μήπως το Leadership 100 δεν έχει προσφέρει στα τελευταία 20 χρόνια χρήματα τόσο στην Αρχιεπισκοπή όσο και στην ανέγερση του Αγίου Νικολάου; Ασφαλώς και έχει, όπως αποδεικνύει το διάγραμμα από την ιστοσελίδα του (παρατίθεται δίπλα). Γιατί δεν το κάνει και τώρα ώστε να επιταχυνθεί η οικονομική ανάκαμψη της Εκκλησίας και να ολοκληρωθεί ο Αγ.Νικόλαoς; Ο φάδερ Αλεξ γνωρίζει την απάντηση, όπως και ο Πατριάρχης… Καμία από τις (υποθετικές) πιθανές εξηγήσεις δεν είναι κολακευτική ούτε για τον Πατριάρχη ούτε και για τον φάδερ Αλεξ…
3. Ποια είναι τα βασικά ζητούμενα στην Κληρικολαϊκή Συνέλευση Από την παραπάνω σύντομη επισκόπηση εύκολα διακρίνονται τα προβλήματα: 1) H ύπαρξη ενός κέντρου εξουσίας (του πατριαρχικού επιτρόπου φάδερ Αλεξ) που δεν έχει θεσμικό ρόλο στη λειτουργία της Εκκλησίας. Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν κανόνες που να διέπουν τη λειτουργία του, το ότι δεν υπάρχει «ανώτερος» στον οποίο να λογοδοτεί, έχει κάνει τον φάδερ Αλεξ παράγοντα τελείως ανεξέλεγκτο και επομένως επικίνδυνο. Εχει συγκεντρώσει μεγάλη οικονομική δύναμη μέσω των Ιδρυμάτων που ελέγχει και επίσης μόνιμη πολιτική δύναμη με τις διασυνδέσεις του με το «βαθύ κράτος». Μέσω αυτών, μήπως εκείνος είναι που ελέγχει τον Αρχιεπίσκοπο και τον Πατριάρχη και όχι το αντίστροφο; Στις συνθήκες αυτές κανένας δημόσιος ή ιδιωτικός οργανισμός, καμία οργάνωση και ακόμα καμία επιχείρηση – ακόμα και η πιο μικρή - δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει αποδοτικά. Η κατάσταση αυτή έχει ξεπεράσει κάθε όριο και είναι πλέον γενικώς παραδεκτό… Φαίνεται ότι δρομολογείται η αποχώρησή του. Δεν θα είναι όμως αρκετή αυτή καθαυτή αφού πρέπει το Πατριαρχείο να αποφασίσει μια για πάντα ότι στην Αμερική θα υπάρχει μόνο ένας Αρχιεπίσκοπος, ως αντιπρόσωπος του Πατριάρχη, και καμία ανάγκη «επιτρόπων», «πρακτόρων» και προπαντός «εισπρακτόρων»… 2) Κάθαρση και διαφάνεια στα οικονομικά. Τόσο ο Αρχιεπίσκοπος όσο και ο φάδερ Αλεξ πρέπει να συμβάλλουν στην αποκάλυψη όλων των μηχανισμών που οδήγησαν την εκκλησία μας στην σχεδόν χρεοκοπία και το κτίσιμο του Αγ.Νικολάου στη στασιμότητα. Οι ορκωτοί λογιστές δεν έχουν ακόμα τελειώσει το έργο τους και οι εισαγγελείς έχουν ήδη πιάσει δουλειά. Αυτή η εξευτελιστική για την Εκκλησία και τον Ελληνισμό κατάσταση πρέπει να λάβει τέλος και το τέλος δεν μπορεί να είναι άλλο από την απόδοση λογαριασμού, την αποκατάσταση των απωλειών, την επανεκκίνηση τη ανοικοδόμησης του Αγ.Νικολάου και τελικά την αποχώρηση των πρωταγωνιστών, δηλ. τόσο του Αρχιεπισκόπου όσο και του φάδερ Αλεξ.
Αργότερα και αφού η τάξη έχει αποκατασταθεί η Εκκλησία μας σαφώς και πρέπει να αποφασίσει σχετικά με την εκλογή των Μητροπολιτών και του Αρχιεπισκόπου της. Μια μεγαλύτερη αυτονομία είναι πλέον επιβεβλημένη εκ των πραγμάτων, μια διαδικασία ανάλογη με την Εκκλησία της Κρήτης. Η πνευματική σχέση με το Πατριαρχείο θα παραμείνει ισχυρή και απρόσβλητη από βυζαντινές ραδιουργίες και η οικονομική σχέση επίσης θα ενισχυθεί χωρίς ύποπτες και αδιαφανείς δοσοληψίες. Καμία σκέψη δεν θα πρέπει να υπάρξει στις παρούσες συνθήκες για την μεταφορά της έδρας του Πατριαρχείου. Η αιώνια παρουσία του στην Πόλη είναι συνυφασμένη με την Ιστορία της Ορθοδοξίας αλλά και του Εθνους. Δεν πρέπει όμως να παραβλέπουμε ότι η Τουρκία διολισθαίνει προς τον ακραίο Ισλαμισμό με όσους κινδύνους αυτό συνεπάγεται για την επιβίωση και τη ομαλή λειτουργία του Πατριαρχείου..
______________ [ η Εφημερίδα της Νέας Υόρκης - αρ. φυλ. 261 - 30 Ιουνίου 2018 - σσ. 10-11 ]
|
|
|
|
|