top

η Εφημερίδα της Νέας Υόρκης - 5 Ιανουαρίου 2019

Ελπίδες και φόβοι για το 2019:
  Αμερική, Ομογένεια, Ελλάδα

  • Ο Πρόεδρος Τραμπ λέει το μεγάλο «ΟΧΙ» στο κατεστημένο και συνεχίζει στο δρόμο που του έταξε η ιστορία....
  • ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ: Ο Αρχιεπίσκοπος αντιστέκεται στις ανήθικες πιέσεις των «πατριαρχικών» και ξεκινά την τελική προσπάθεια για την ολοκλήρωση του Αγ.Νικολάου.
  • ΕΛΛΑΔΑ: Στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της ιστορίας με πλήθος ευκαιριών να αναμένουν εκμετάλλευση και όπως πάντοτε με ανίκανη και ιδιοτελή πολιτική και πνευματική ελίτ.

Αμερική: ο Πρόεδρος Τραμπ λέει το μεγάλο «ΟΧΙ»

του
Νίκου Σταματάκη *
Νέα Υόρκη

Οι τελευταίες ταραγμένες μέρες του 2018 δείχνουν με αρκετή καθαρότητα το δρόμο που επέλεξε ο πρόεδρος Τραμπ για το 2019. Είπε το μεγάλο ΟΧΙ προς όλες τις κατευθύνσεις του κατεστημένου και ειδικά προς το πανίσχυρο «στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα» που κυβερνά την χώρα από το τέλος της δεκαετίας του 1950 οπότε και βαπτίστηκε έτσι από τον πρόεδρο Αιζενχάουερ. Πρόκειται για τιτάνια μάχη απέναντι σε ένα αντίπαλο πανίσχυρο που νίκησε σειρά προέδρων, μεταξύ των οποίων και τους Κένεντι, Νίξον και Κάρτερ. Οι πολεμοχαρείς «καραβανάδες» και οι στρατιές των πολιτικών και λομπιστών που τους συνοδεύουν για χρόνια έχουν μόνο ένα στο μυαλό τους: Πώς θα διατηρήσουν τα προνόμιά τους συνεχίζοντας τον πλουτισμό τους από το πουγγί των αμερικανών φορολογουμένων. Τι λοιπόν έχουν να επιδείξουν μετά από τόσα χρόνια που ξοδεύουν προϋπολογισμούς πάνω από $600 και $700 δις ετησίως; Παραθέτω εδώ ορισμένα από τα πιο σπουδαία «κατορθώματά» τους: 1) Ξόδεψαν πάνω από $5,6 τρις!!! (ναι διαβάσατε σωστά $5,6 τρις!!!) για πολέμους στο Ιράκ και τo Αφγανιστάν από το 2001. Μέχρι να αναλάβει την προεδρία ο πρόεδρος Τραμπ το Ισλαμικό Κράτος (το οποίο δημιούργησε και χρηματοδοτούσε τμήμα των αμερικανικών και ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών!) αποτελούσε ακόμα σπουδαία απειλή! 2) Ηταν τέτοια η «επιτυχία» τους μετά την σπατάλη αυτή των $5.6 τρις που, όπως παρατήρησε ο ίδιος ο πρόεδρος Τραμπ, το προεδρικό αεροπλάνο στην πρόσφατη επίσκεψή του στο Ιράκ έπρεπε να κινηθεί με απόλυτη μυστικότητα και πάντοτε με μεγάλη προστασία από σμήνη πολεμικών αεροσκαφών. 3) Ηταν τόση η επιτυχία του βιομηχανικού-στρατιωτικού συμπλέγματος που πολλές φορές μέσα στο 2018 αναγκάστηκαν να παραδεχτούν επίσημα ότι η Αμερική είναι χωρίς άμυνα απέναντι στους υπερηχητικούς ρωσικούς πυραύλους –που παράγονται με ένα προϋπολογισμό περίπου $60 δις– δηλάδή το 1/10 του αμερικανικού! Η Αμερική υστερεί ακόμα και στα ραντάρ! Και παραδέχτηκαν την αποτυχία τους χωρίς ίχνος ντροπής! Οταν επιτέλους ο πρόεδρος Τραμπ τους κατέβασε από το άλογο της αλαζονείας λέγοντάς τους ότι αποφάσισε να αποσύρει τους 2,000 στρατιώτες από τη Συρία «έβγαλαν σπυριά» υποστηρίζοντας διάφορα ανυπόστατα πράγματα (εκτενής ανάλυση στη σελίδα 11). Ευχή μας είναι το μεγάλο ΟΧΙ του προέδρου Τραμπ να καταλήξει το 2019 εκεί που ο ίδιος υποσχέθηκε στο λαό προεκλογικά το 2016: σε μια συνολική συνδιαλλαγή με την Ρωσία όπως άλλωστε διαφαίνεται με πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Αμερική και Ρωσία έχουν πολλά κοινά συμφέροντα, πολύ περισσότερα από τις διαφορές τους, όπως έχουν διαπιστώσει οι κορυφαίοι ειδικοί επί του θέματος, Henry Kissinger και Stephen Cohen. Δύο είναι οι εκφραστές του κατεστημένου που βάζουν φραγμούς: α) Το παραπάνω «βιομηχανικό-στρατιωτικό σύμπλεγμα», που είναι γνωστό και ως «κόμμα του πολέμου» και β) το οικονομικό κατεστημένο της Ν.Υόρκης που υπολόγιζε από την εποχή Γέλτσιν να βάλει στο χέρι το μεγάλο θησαυροφυλάκιο που λέγεται Σιβηρία και Αρκτική «στο τσάμπα». Η απληστία τους είναι παγκοσμίως γνωστή –αλλά τη φορά αυτή βρήκαν τον δάσκαλό τους που λέγεται Βλαντιμίρ Πούτιν... Ακόμα βέβαια ξερογλείφονται τα αρπακτικά του συστήματος (μεταξύ των οποίων πρωτοστατεί ο Τζορτζ Σόρος και οι τραπεζίτες Ρότσιλντ), αλλά ο Πούτιν και η απότομη άνοδος των ευρωπαίων «αντι-συστημικών» που δεν ελέγχουν, τους έχουν βάλει φρένο...

Αυτός άλλωστε είναι και ο βασικός λόγος ύπαρξης του ανακριτή Μιούλερ και της ομάδας των κομματόσκυλων των «δημοκρατικών» που συναποτελούν την ομάδα του. Δηλαδή να ανατρέψουν την λαϊκή εντολή με διάφορες πλαστές κατηγορίες υπό το προκάλλυμα της δήθεν «ρωσικής παρέμβασης» στις αμερικανικές εκλογές. Ετσι, ενώ σε πολλά μέτωπα και ειδικά στην οικονομία, ο πρόεδρος Τραμπ είχε τεράστιες επιτυχίες, αναγκάζεται να δίνει καθημερινές μάχες αντιπαλεύοντας καθαρά αντιδημοκρατικές -αν όχι φασιστικές- πρακτικές των αντιπάλων του. Ο πρόεδρος Τραμπ έχει όμως ένα μεγάλο πλεονέκτημα: οι οπαδοί του είναι συσπειρωμένοι γύρω του και χαλάνε τα σχέδια των αντιπάλων του. Ακόμα και ανάμεσα στις γυναίκες –αλλά και στους αφρο-αμερικανούς και τους λατίνους– η υποστήριξη που απολαμβάνει είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλο ρεπουμπλικανό πρόεδρο. Στο χώρο της δικαιοσύνης έχει ήδη αφήσει ανεξίτηλο το συντηρητικό στίγμα του για τις επόμενες γενιές έχοντας διορίσει δύο δικαστές του ανώτατου δικαστηρίου και 86 ομοσπονδιακούς δικαστές μέσα σε δύο χρόνια... Και όταν το Κογκρέσο εξαναγκαστεί να του δώσει τους αναγκαίους πόρους για το χτίσιμο του τείχους στα νότια σύνορα τότε θα έχει καταγάγει μια ακόμα μεγάλη νίκη. Αν το Κογκρέσο αρνηθεί ή δεν δώσει αρκετά χρήματα τότε σαφώς και οι πόροι πρέπει να αφαιρεθούν από τον προϋπολογισμό του Πενταγώνου και άλλων υπουργείων, μεγάλο μέρος το οποίου σπαταλιέται χωρίς ντροπή!..

Η Ομογένεια στην τελική προσπάθεια για ανοικοδόμηση του Αγ. Νικολάου

Το 2018 είδε σειρά ανήθικων και ανέντιμων προσπαθειών των «πατριαρχικών» και του ίδιου του κ. Βαρθολομαίου να «παραιτήσουν» τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο. Κάθε λίγους μήνες ξεκινούσε η ίδια «φιλολογία» με διαρροές περί επικείμενης αντικατάστασης του κ. Δημητρίου από τις γνωστές πηγές στον ομογενειακό και αθηναϊκό τύπο. Στο τέλος ακολουθήθηκαν και από ημι-δημόσιες εκκλήσεις του Πατριάρχη προς τον Αρχιεπίσκοπο να παραιτηθεί. Βλέπετε όλος ο εσμός των «πατριαρχικών» έχει ως βασικό στόχο να διώξει τον κ. Δημήτριο για να του φορτώσει εκ των υστέρων τα τεράστια ελλείματα των $15 εκατομμυρίων από το ταμείο του Αγ.Νικολάου και να κρύψει τον τόπο με τον οποίο «φαγώθηκαν» τα τεράστια αυτά ποσά... Να σημειώσουμε ότι η υπόθεση είναι ακόμα στα χέρια των εισαγγελέων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης αλλά και της Ν.Υόρκης; Οι οποίοι βέβαια καθόλου δεν έχουν διάθεση να μπλέκονται σε εκκλησιαστικές ατασθαλίες – έχουν πολύ σοβαρότερες υποθέσεις να κυνηγήσουν...
|
Ο φάδερ Αλεξ, αφού εξαναγκάστηκε στο τέλος του 2017 να ζητήσει συγγνώμη –για πρώτη και μόνη φορά στην πολύχρονη καριέρα του– επιδόθηκε σε όλη τη διάρκεια του 2018 στις γνωστές του μηχανοραφίες για να «φάει» και τον τρίτο αρχιεπίσκοπο μετά τον Ιάκωβο και τον Σπυρίδωνα.
Γρήγορα ξέχασε και τις συγγνώμες και τις υποσχέσεις. Καμία ευαισθησία δεν έδειξε να εξηγήσει τις παχυλές του αμοιβές είτε μέσω της μίζας του 10% (τουλάχιστον) από τις δωρεές των εκατομμυρίων, είτε με άλλους τρόπους και κυρίως με το φούσκωμα των διαφόρων «συμβολαίων». Εχουν έλθει σε γνώση της Εφημερίδας μας πολύ ενδιαφέρουσες «αντιρρήσεις» του φάδερ Αλεξ να δεχτεί πλούσιες δωρεές που θα μείωναν κατά πολύ το κόστος του Αγ.Νικολάου. Γιατί να μην δεχτεί δωρεές και να επιμένει σε πανάκριβα «συμβόλαια»; Ενεργώντας μόνο για και μόνο για τον προσωπικό του πλουτισμό και την παράνομη ενίσχυση του Πατριαρχείου, καθόλου δεν τον νοιάζει τι νομίζει ο κόσμος για το γεγονός ότι συμπεριφέρεται ως επιχειρηματίας με τα χρήματα της Εκκλησίας. Και εξακολουθεί να πρακτορεύει λογής συμφέροντα άσχετα με το ιερατικό σχήμα του. Το τελευταίο του κατόρθωμα ήταν η ανάμειξη του Πατριαρχείου στην σύγκρουση στην Ουκρανία με την υπόθεση της αυτοκεφαλίας η οποία έχει ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου, επιφέροντας το Σχίσμα στην Ορθοδοξία και φέρνοντας το Πατριαρχείο σε πρωτοφανή κίνδυνο εξόντωσης.

Στο τέλος του χρόνου ήταν φανερό ότι ο κ. Δημήτριος άντεξε στις ανήθικες πιέσεις και συγκέντρωσε κάποιες υγιείς (επί το πλείστον) δυνάμεις γύρω του για να καταφέρουν να συγκεντρώσουν $38 εκατ. και να τελειώσουν τον Αγ.Νικόλαο. Θα το καταφέρουν άραγε; Ο φάδερ Αλεξ στέλνει μηνύματα ότι «αν δεν αλλάξει Αρχιεπίσκοπος ο Αγ. Νικόλαος δεν θα τελειώσει». Είναι στο χέρι όλων μας να τον αναγκάσουμε να μασήσει τα λόγια του και να πάρει επιτέλους τον δρόμο της αποχώρησης. Αρκετά προβλήματα δημιούργησε στην εκκλησία και την Ομογένεια με τις ανήθικες δραστηριότητές του. Όταν έρθει η νέα σελίδα στη Εκκλησία μας τότε θα πρέπει επιτέλους να ληφθούν αποφάσεις για την εκλογή του Αρχιεπισκόπου και των Μητροπολιτών και για μια νέα κατεύθυνση προς την πανορθόδοξη οργάνωση της Ορθοδοξίας στην Αμερική.

Το χειρότερο από όλα είναι ότι ο φάδερ Αλεξ και οι έμμισθοι άνθρωποί του στην Ομογένεια έχουν ως στόχο να κρατούν την Ομογένεια κάτω από το χαλινάρι τους για να εξυπηρετούν συμφέροντα που καμία σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα της Ομογένειας και του Ελληνισμού. Οταν ο εκλεκτός του φάδερ Αλεξ νέος Μητροπολίτης Σικάγου Ναθαναήλ δέχεται να δει τον τούρκο πρόξενο από τις πρώτες μέρες της θητείας του ενώ για τον έλληνα πρόξενο «πέρα βρέχει», τι να υποθέσουμε ότι θα κάνουν «οι πατριαρχικοί» αν τυχόν συμβεί κάποια ελληνο-τουρκική πολεμική σύρραξη; Ποιά πλευρά θα υποστηρίξουν; Κατακαημένη Ομογένεια που έχεις καταντήσει.... Από τον άθλο του «εμπάργκο» κατά της Τουρκίας στη δεκαετία του 1970 να σε σέρνουν οι πατριαρχικοί καλικάντζαροι στα άθλια σχέδιά τους... Είναι μεγάλη ανάγκη να προχωρήσει η Ομογένεια σε νέα μορφή οργάνωσης με δύο τρόπους: 1) Με τη συνένωση όλων των εναπομείναντων εθνικοτοπικών συλλόγων σε ευρείες ενωτικές οργανώσεις. Για να γίνει αυτό πρέπει οι γνωστοί και πλέον ηλικιωμένοι «προεδροπαράγοντες» να αποφασίσουν εθελοντικά να βάλουν το κοινό καλό πάνω από το «προεδριλίκι». Τι άραγε περιμένουν; Να δούν και τον τελευταίο σύλλογο να γίνεται σφραγίδα; Να δούν και τον τελευταίο νέο να φεύγει τρέχοντας, μη αντέχοντας τις ανοησίες τους; 2) Να προχωρήσει η Ομογένεια σε ριζική αναδιοργάνωση στη βάση της εγγραφής μελών σε κάθε μεγάλη πόλη και σε «οργάνωση-ομπρέλα» όλων αυτών σε παναμερικανική βάση, όπου κάθε μέλος θα σημαίνει μια συνδρομή και ένα ψήφο.

Θα μπορέσει ποτε η Ελλαδα να εκμεταλλευθεί τον πλούτο της;

Καθώς η Ελλάδα βγαίνει τυπικά από την περίοδο των μνημονίων δείχνει να παραμένει παντοτινά δέσμια των συνθηκών εκείνων που την οδήγησαν για πολλοστή φορά στην χρεοκοπία και την υποδούλωση στους ξένους. Με μια πολιτική και πνευματική ηγεσία θεμελιωμένη στην αναξιοκρατία και προσκολλημένη από την μια πλευρά στην οικογενειοκρατία και από την άλλη στις κομματικές συντεχνίες η χώρα δεν δείχνει να έχει τις δυνάμεις να ξετινάξει από πάνω της τα δεσμά του παρελθόντος. Με ένα πρωθυπουργό πρώην καταληψία που θα κρινόταν με οποιοδήποτε διεθνές κριτήριο ως «επιεικώς αγράμματος και γενικά ακατάλληλος». Με ένα υπουργικό συμβούλιο και σειρά στελεχών και «συμβούλων» που όχι μόνο τα γέλια προκαλούν με την έλλειψη κατάρτισης αλλά είναι και ιδιαίτερα επικίνδυνοι με τον εθνoμηδενισμό τους... Τα κατάφεραν, την ξεπούλησαν την Μακεδονία μας... Κατακαημένη Ελλάδα.... Προς τα που να στραφείς; Προσπαθείς μάταια να πείσεις τον εαυτό σου ότι ο Κυριάκος θα φέρει κάτι το καινούριο, αλλά πώς να κλείσεις τα μάτια στη μαφιόζικη οργάνωση της οικογένειας Μητσοτάκη που έχει απλώσει τα πλοκάμια της παντού με τους «βαφτισιμιούς» και τους λοιπούς παρατρεχάμενους; Αυτοί θα φέρουν την «αλλαγή» που έχουν σημαία και καμάρι τους δήθεν επιχειρηματίες λαθρέμπορους μπλεγμένους ως τα μπούνια σε υποθέσεις ναρκωτικών; Αλλά τι να θυμηθούμε; Οτι πριν από μερικά χρόνια στα Ζωνιανά της Κρήτης σκοτώνονταν οι δυό μαφιόζικες οικογένειες του νησιού, οι Κεφαλογιάννηδες και οι Μητσοτάκηδες για το ποιός θα ελέγξει τις χασισοφυτείες της περιοχής; Ο Κυριάκος στα λόγια αποκήρυξε βέβαια την οικογενειοκρατία… Στην πράξη πρέπει να αποκηρύξει τα πάντα στο παρελθόν της αμαρτωλής οικογένειας του –και δείχνει ανίκανος να το κάνει… Κατακαημένη Ελλάδα, τι φρούτα θέλουν να σε κυβερνήσουν... Αν υποτεθεί βέβαια ότι ο μίζερος και εγωιστής ελληνικός λαός ξαφνικά ξυπνά και αποφασίζει να τινάξει τα δεσμά της σκλαβιάς από πάνω του, ακούγοντας σοφούς της Διασποράς όπως ο καθηγητής Βασίλειος Μαρκεζίνης, τότε πολλά μπορούν να γίνουν. Επιγραμματικά αναφέρω: 1) Ταμείο εκμετάλλευσης πόρων υδρογονανθράκων κατά τα πρότυπα της Νορβηγίας, ώστε οι πόροι που σε λίγο θα είναι τεράστιοι να ωφελήσουν όλους. 2) Ανάπτυξη ιδιωτικών πανεπιστημίων και ιδιωτικής παιδείας κάθε μορφής –ιδιαίτερα στο χώρο της ναυτιλίας– έτσι ώστε τα χιλιάδες διδακτορικά να σταματήσουν πια να οδηγούν ταξί ή να ξενιτεύονται και να ανοίξουν νέοι δρόμοι ευημερίας και πλούτου. 3) Επέκταση ιδιωτικής περίθαλψης και κάθε μορφής υπηρεσιών υγείας προς την προσέλκυση διεθνούς πελατείας. 4) Εκμετάλλευση των πολλαπλών πηγών πλούτου του τόπου με μείωση της φορολογίας και πάταξη της γραφειοκρατίας. Όλα αυτά προϋποθέτουν ότι θα αλλάξει τελείως η σχιζοφρενική νοοτροπία που –στον πιο πολυτάξιδο και εμπορικό λαό του κόσμου– τιμωρεί τον ιδιωτική πρωτοβουλία και ποινικοποιεί το «κέρδος». Και επιβραβεύει τους κηφήνες που λυμαίνονται τα δημόσια ταμεία… Θα σταματήσω εδώ επειδή δυστυχώς έχω ήδη την αίσθηση ότι βαδίζω στο χώρο του ονείρου... Και δεν θα πώ λέξη για το μεγαλύτερο κεφάλαιο του Ελληνισμού, την Διασπορά, επειδή είναι ιδιαίτερα οδυνηρό…

Θα κλείσω λέγοντας ότι τόσο στο Κυπριακό όσο και στο Αιγαίο η επικείμενη εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου θα δημιουργήσουν εντός του 2019 όλες τις προϋποθέσεις για μια θερμή ελληνοτουρκική αντιπαράθεση. Ελπίδα όλων μας είναι ότι οι τριαδικές συμμαχίες με Ισραήλ και Αίγυπτο θα αποδειχτούν σοβαρά αναχώματα στην τουρκική επιθετικότητα, πλήν όμως θα πρέπει πάντα να είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε μόνοι για τα κυριαρχικά δικαιώματα του Ελληνισμού. Και να έχουμε κατά νου ότι διάφορες ξένες δυνάμεις (ΝΑΤΟ, Ρωσία, Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη) τα δικά τους συμφέροντα προωθούν. Όπως πρόσφατα τόνισε ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης, τα συμφέροντα αυτών των μεγάλων δυνάμεων συμπίπτουν στην «ουδετεροποίηση» μιας «εμπορευματικής/οικονομικής» ζώνης ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία στο Αιγαίο και την Αν.Μεσόγειο. Με μια τέτοια ζώνη εκείνοι κάνουν ότι θέλουν και αρπάζουν τα πλούτη της περιοχής σε τιμές ευκαιρίας… Ας μην εφησυχάζουμε λοιπόν και ας είμαστε προσεκτικοί για το πού οδηγούν οι «παροτρύνσεις» από τη Δύση κυρίως –αλλά και οι ρωσικοί εναγκαλισμοί με τον Ερντογάν…

Με τις σκέψεις αυτές ευχόμαστε στο πιστό αναγνωστικό μας κοινό, που αποτελεί και το μόνο στήριγμα της Εφημερίδας της Ν.Υόρκης, κάθε υγεία και ευτυχία στον καινούριο χρόνο 2019!

______________

* Ο Νίκος Σταµατάκης είναι Διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστηµών, Διεθνολόγος και επιχειρηµατίας που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη.  n.stamatakis@aol.com

[ η Εφημερίδα της Νέας Υόρκης - 5 Ιανουαρίου 2019 ]