top

ΚΑΛΑΜΙ - 11 Μαρτίου 2004

Σχόλια-Απόψεις

Η "αμερικανοποίηση" του Ελληνισμού της Αμερικής,
μερικές αλήθειες

Η "αμερικανοποίηση" του Ελληνισμού της Αμερικής, μερικές αλήθειες Μιά Κληρικολαϊκή Συνέλευση της αρχιεπισκοπής Αμερικής, επί ποιμαντορίας Ιακώβου, πριν περίπου 3 δεκαετίες, έκρινε ότι στο "χωνευτήρι" της Αμερικής η διατήρηση της ελληνικής γλώσσας είναι ίσως ουτοπία κι ότι έπρεπε να δοθεί έμφαση στην διατήρηση και προώθηση της Ορθοδοξίας. Δεν ήταν όμως "ουτοπία" γιά άλλες εθνικές ομάδες στη Β. Αμερική, οι οποίες, ακόμα και σήμερα, διδάσκουν στα παιδιά τους την μητρική τους γλώσσα και κάνουν ότι μπορούν γιά να τα κρατούν κοντά στις πολιτιστικές παραδόσεις της φυλής τους.

Από τότε ίσαμε σήμερα πολλά έχουν αλλάξει. Η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στα υπολειτουργούντα 220 απογευματινά σχολεία των 550 συνολικά ενοριών έχει περιοριστεί   |(και κατά τον πρώην αρχιεπίσκοπο Σπυρίδωνα, παρά την πολυετή φοίτηση σε αυτά, τα παιδιά έμαθαν μόνο λίγες ελληνικές λέξεις) και σε σχεδόν όλες τις εκκλησίες η Θ. Λειτουργία γίνεται στην αγγλική. Η θεολογική Σχολή "βγάζει" ιερείς που ομιλούν μόνο την αγγλική, ενώ προσπάθειες γιά μετεκπαίδευσή τους στην θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, απότυχαν.

Έτσι, άθελά της(;) ή ηθελημένα, η Αρχιεπισκοπή Αμερικής βοήθησε στην υλοποίηση του σχέδιου της κυβέρνησης των ΗΠΑ γιά την "πολιτισμική ισοπέδωση" των μεταναστών με την αμερικανοποίησή τους.

Στις ενορίες κατέλαβαν τις θέσεις στα Δ.Σ. Αμερικανοί, ελληνικής καταγωγής, οι οποίοι αντιμετωπίζουν εχθρικά αυτούς που ζητούν να διδάσκονται τα παιδιά τους σωστά ελληνικά και να γίνεται η Θ. Λειτουργία στην ελληνική γλώσσα. Οι προσπάθειες των μεταναστών να οργανωθούν ουσιαστικά σ' εθνικοτοπικούς συλλόγους ή άλλης μορφής οργανώσεις απότυχαν, αφού κι εκεί προωθήθηκαν "ημέτεροι", οι "πιστοί" στον θρησκευτικοπολιτικό αρχηγό.

Η μετανάστευση από την Ελλάδα σταμάτησε στα τέλη της δεκαετίας του '70, ενώ οι προσπάθειες της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης, μικρές ή μεγάλες, γιά την αποστολή βιβλίων και δασκάλων (ειδικά επί πρώτης κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ), δεν είχαν αποτέλεσμα, γιατί ο μέχρι τα 1996 αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος αντιδρούσε.

Στην αρχή της νέας χιλιετίας, ο Ελληνισμός της Αμερικής, πολυδιασπασμένος- πολυχρησιμοποιημένος ως σκαλοπάτι γιά να "μεγαλουργήσει" η Ορθοδοξία, οδηγείται στην πλήρη αμερικανοποίησή του, αφού η νέα γενιά, εξαιτίας των εγκληματικών σφαλμάτων, έχασε την επαφή της με κάθε τι το ελληνικό. "Φυσική" εξέλιξη γιά πολλούς, γιατί εμείς οι Έλληνες, κατά παράδοση, πολύ σπάνια αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και φροντίζουμε να τα φορτώνουμε στους άλλους ή να τ΄αποδίδουμε σε "φυσικά φαινόμενα". Η δε ολοσέλιδη καταχώρηση στην εφημερίδα The Washington Times (10 Ιαν. 01), που δυσφήμιζε την Ελλάδα ως χώρα τρομοκρατών και μάλιστα την ημερα της επίσκεψης Σημίτη στην Ουάσιγκτον, που υπογραφόταν από "ανησυχούντα ελληνοαμερικανό", λέει πολλά και δείχνει τα φαινόμενα νεο-γενιτσαρισμού, που δημιουργεί η αφθονία αγαθών και ο νεοπλουτισμός. Δυστυχώς όμως, η κάθε ελληνική κυβέρνηση στηρίζεται σε τέτοιους "επώνυμους", που πασχίζουν γιά προσωπική αναγνώριση γιά να κάνουν "λόμπι", αντί να στηρίζεται στις υγιείς δυνάμεις της ομογένειας.

Oι σύλλογοι και οι οργανώσεις κατάντησαν "οικογενειακή υπόθεση" των ολίγων και αστοιχείωτων, που δεν λένε -γιά χρόνια- να εγκαταλείψουν τις "καρέκλες" τους. Η παρουσία στην Ουάσιγκτον (λόμπι) σχεδόν ανύπαρκτη. Η αρχιεπισκοπή σπαράσσεται από εσωτερικές έριδες και οι ομογενείς συνειδητοποιούν, πως ολίγοι διψασμένοι γι' αναγνώριση, γιά προβολή, κατάστρεψαν τον Ελληνισμό της Αμερικής.

Λέγεται ότι το ΣΑΕ θ΄ασχοληθεί με τον απόδημο Ελληνισμό. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει ΣΑΕ Αμερικής. Δεν ασχολήθηκε όμως με τους απόδημους, τους απλούς μετανάστες, δεν προσπάθησε να οργανώσει τον κόσμο σε τοπικό επίπεδο στις ΗΠΑ ή στον Καναδά ή αλλού, δεν φρόντισε ώστε να υπάρχει αντιπροσωπευτική εκπροσώπηση ομογενών στις συνελεύσεις της Θεσσαλονίκης (οι οποίοι θα έθεταν τα πραγματικά προβλήματα) και όχι "ημέτεροι" ψηφοκουβαλητές σε στημένες εκλογές, με την ανοχή (και συμμετοχή) της ελληνικής κυβέρνησης.

[ ΚΑΛΑΜΙ - www.kalami.net/sthles/sxolia.html - 11 Μαρτίου 2004 ]